۱: 🌺 #ماه رمضان، در کلام شهید مطهری🌺 اگر ما،ماه رمضانی را گذراندیم، شب های احیایی را گذراندیم...و بعداز ماه رمضان، در دل خودمان احساس کردیم که بر شهوات خودمان، بیش از پیش از ماه رمضان، مسلط هستیم، بر عصبانیت خودمان...بر چشم خودمان...بر زبان خودمان...بر اعضا و جوارح خودمان ...و بالاخره بر نفس خودمان بیشتر مسلط هستیم...این علامت قبولی روزه ماست. اگر ماه رمضانی گذشت و تمام شد و حظ ما از ماه رمضان، فقط این بوده که یک ماه ، یک گرسنگی هایی و یک تشنگی هایی کشیدیم، یک بدحالی پیدا کردیم و در نتیجه این بدحالی، قدرت ما بر کارکردن کمتر شد و بعد آمدیم روزه را متهم کردیم که روزه هم شد کار در دنیا؟! این علامت قبول نشدن روزه ماست. کتاب آزادی بندگی، هدف زندگی(کتاب شماره ۳ از سیر مطالعاتی)، صفحه ۴۴. @taliemotaharhamedan

۲:🌺 #ماه رمضان🌺 🌺نهج البلاغه حکمت ۱۴۵: چه قدر روزه دار که از روزه اش، به جز گرسنگی و تشنگی چیزی نصیبش نمی شود و چه قدر از شب زنده داران، که به جز بیداری و رنج، چیزی نصیبشان نمی شود و چه خوش است خواب خردمندان و افطار زیرکان... 🌺آن که محصل و دانشجوست، گفت من در تمام این ماه رمضان قدرت درس خواندنم کم شد و ان که اهل کار دیگری است،گفت قدرت فلان کار من کم شد, پس روزه، بد چیزی است، این علامت قبول نشدن روزه ماست 🌺اگر انسان، در ماه رمضان روزه گیر واقعی باشد، اگر واقعا به خودش گرسنگی بدهد و همین طور که گفته شده است، سه وعده غذا را به دو وعده تبدیل کند؛ یعنی قبلا یک صبحانه و یک ناهار و یک شام می خورد، حالا دیگرناهار نداشته باشد، افطارش فقط به اندازه یک صبحانه مختصر باشد، بعد هم سحر نه خیلی زیاد بر معده تحمیل کند، بلکه یک غذای متعارف بخورد، بعد احساس می کند که هم نیروی بدنی اش، بر کار افزایش پیدا کرده است و هم نیروی روحی اش، بر کار خیر و برای تسلط بر نفس. این حداقل عبادت است. کتاب آزادی بندگی ، هدف زندگی(کتاب سوم سیر مطالعاتی بینش مطهر)، صفحه ۴۴ و ۴۵ @taliemotaharhamedan

۱: 🌺 #ماه رمضان، در کلام شهید مطهری🌺 اگر ما،ماه رمضانی را گذراندیم، شب های احیایی را گذراندیم...و بعداز ماه رمضان، در دل خودمان احساس کردیم که بر شهوات خودمان، بیش از پیش از ماه رمضان، مسلط هستیم، بر عصبانیت خودمان...بر چشم خودمان...بر زبان خودمان...بر اعضا و جوارح خودمان ...و بالاخره بر نفس خودمان بیشتر مسلط هستیم...این علامت قبولی روزه ماست. اگر ماه رمضانی گذشت و تمام شد و حظ ما از ماه رمضان، فقط این بوده که یک ماه ، یک گرسنگی هایی و یک تشنگی هایی کشیدیم، یک بدحالی پیدا کردیم و در نتیجه این بدحالی، قدرت ما بر کارکردن کمتر شد و بعد آمدیم روزه را متهم کردیم که روزه هم شد کار در دنیا؟! این علامت قبول نشدن روزه ماست. کتاب آزادی بندگی، هدف زندگی(کتاب شماره ۳ از سیر مطالعاتی)، صفحه ۴۴. @taliemotaharhamedan

۲:🌺 #ماه رمضان🌺 🌺نهج البلاغه حکمت ۱۴۵: چه قدر روزه دار که از روزه اش، به جز گرسنگی و تشنگی چیزی نصیبش نمی شود و چه قدر از شب زنده داران، که به جز بیداری و رنج، چیزی نصیبشان نمی شود و چه خوش است خواب خردمندان و افطار زیرکان... 🌺آن که محصل و دانشجوست، گفت من در تمام این ماه رمضان قدرت درس خواندنم کم شد و ان که اهل کار دیگری است،گفت قدرت فلان کار من کم شد, پس روزه، بد چیزی است، این علامت قبول نشدن روزه ماست 🌺اگر انسان، در ماه رمضان روزه گیر واقعی باشد، اگر واقعا به خودش گرسنگی بدهد و همین طور که گفته شده است، سه وعده غذا را به دو وعده تبدیل کند؛ یعنی قبلا یک صبحانه و یک ناهار و یک شام می خورد، حالا دیگرناهار نداشته باشد، افطارش فقط به اندازه یک صبحانه مختصر باشد، بعد هم سحر نه خیلی زیاد بر معده تحمیل کند، بلکه یک غذای متعارف بخورد، بعد احساس می کند که هم نیروی بدنی اش، بر کار افزایش پیدا کرده است و هم نیروی روحی اش، بر کار خیر و برای تسلط بر نفس. این حداقل عبادت است. کتاب آزادی بندگی ، هدف زندگی(کتاب سوم سیر مطالعاتی بینش مطهر)، صفحه ۴۴ و ۴۵ @taliemotaharhamedan

۱: 🌺 #ماه رمضان، در کلام شهید مطهری🌺 اگر ما،ماه رمضانی را گذراندیم، شب های احیایی را گذراندیم...و بعداز ماه رمضان، در دل خودمان احساس کردیم که بر شهوات خودمان، بیش از پیش از ماه رمضان، مسلط هستیم، بر عصبانیت خودمان...بر چشم خودمان...بر زبان خودمان...بر اعضا و جوارح خودمان ...و بالاخره بر نفس خودمان بیشتر مسلط هستیم...این علامت قبولی روزه ماست. اگر ماه رمضانی گذشت و تمام شد و حظ ما از ماه رمضان، فقط این بوده که یک ماه ، یک گرسنگی هایی و یک تشنگی هایی کشیدیم، یک بدحالی پیدا کردیم و در نتیجه این بدحالی، قدرت ما بر کارکردن کمتر شد و بعد آمدیم روزه را متهم کردیم که روزه هم شد کار در دنیا؟! این علامت قبول نشدن روزه ماست. کتاب آزادی بندگی، هدف زندگی(کتاب شماره ۳ از سیر مطالعاتی)، صفحه ۴۴. @taliemotaharhamedan

۲:🌺 #ماه رمضان🌺 🌺نهج البلاغه حکمت ۱۴۵: چه قدر روزه دار که از روزه اش، به جز گرسنگی و تشنگی چیزی نصیبش نمی شود و چه قدر از شب زنده داران، که به جز بیداری و رنج، چیزی نصیبشان نمی شود و چه خوش است خواب خردمندان و افطار زیرکان... 🌺آن که محصل و دانشجوست، گفت من در تمام این ماه رمضان قدرت درس خواندنم کم شد و ان که اهل کار دیگری است،گفت قدرت فلان کار من کم شد, پس روزه، بد چیزی است، این علامت قبول نشدن روزه ماست 🌺اگر انسان، در ماه رمضان روزه گیر واقعی باشد، اگر واقعا به خودش گرسنگی بدهد و همین طور که گفته شده است، سه وعده غذا را به دو وعده تبدیل کند؛ یعنی قبلا یک صبحانه و یک ناهار و یک شام می خورد، حالا دیگرناهار نداشته باشد، افطارش فقط به اندازه یک صبحانه مختصر باشد، بعد هم سحر نه خیلی زیاد بر معده تحمیل کند، بلکه یک غذای متعارف بخورد، بعد احساس می کند که هم نیروی بدنی اش، بر کار افزایش پیدا کرده است و هم نیروی روحی اش، بر کار خیر و برای تسلط بر نفس. این حداقل عبادت است. کتاب آزادی بندگی ، هدف زندگی(کتاب سوم سیر مطالعاتی بینش مطهر)، صفحه ۴۴ و ۴۵ @taliemotaharhamedan

۱: 🌺 #ماه رمضان، در کلام شهید مطهری🌺 اگر ما،ماه رمضانی را گذراندیم، شب های احیایی را گذراندیم...و بعداز ماه رمضان، در دل خودمان احساس کردیم که بر شهوات خودمان، بیش از پیش از ماه رمضان، مسلط هستیم، بر عصبانیت خودمان...بر چشم خودمان...بر زبان خودمان...بر اعضا و جوارح خودمان ...و بالاخره بر نفس خودمان بیشتر مسلط هستیم...این علامت قبولی روزه ماست. اگر ماه رمضانی گذشت و تمام شد و حظ ما از ماه رمضان، فقط این بوده که یک ماه ، یک گرسنگی هایی و یک تشنگی هایی کشیدیم، یک بدحالی پیدا کردیم و در نتیجه این بدحالی، قدرت ما بر کارکردن کمتر شد و بعد آمدیم روزه را متهم کردیم که روزه هم شد کار در دنیا؟! این علامت قبول نشدن روزه ماست. کتاب آزادی بندگی، هدف زندگی(کتاب شماره ۳ از سیر مطالعاتی)، صفحه ۴۴. @taliemotaharhamedan

۲:🌺 #ماه رمضان🌺 🌺نهج البلاغه حکمت ۱۴۵: چه قدر روزه دار که از روزه اش، به جز گرسنگی و تشنگی چیزی نصیبش نمی شود و چه قدر از شب زنده داران، که به جز بیداری و رنج، چیزی نصیبشان نمی شود و چه خوش است خواب خردمندان و افطار زیرکان... 🌺آن که محصل و دانشجوست، گفت من در تمام این ماه رمضان قدرت درس خواندنم کم شد و ان که اهل کار دیگری است،گفت قدرت فلان کار من کم شد, پس روزه، بد چیزی است، این علامت قبول نشدن روزه ماست 🌺اگر انسان، در ماه رمضان روزه گیر واقعی باشد، اگر واقعا به خودش گرسنگی بدهد و همین طور که گفته شده است، سه وعده غذا را به دو وعده تبدیل کند؛ یعنی قبلا یک صبحانه و یک ناهار و یک شام می خورد، حالا دیگرناهار نداشته باشد، افطارش فقط به اندازه یک صبحانه مختصر باشد، بعد هم سحر نه خیلی زیاد بر معده تحمیل کند، بلکه یک غذای متعارف بخورد، بعد احساس می کند که هم نیروی بدنی اش، بر کار افزایش پیدا کرده است و هم نیروی روحی اش، بر کار خیر و برای تسلط بر نفس. این حداقل عبادت است. کتاب آزادی بندگی ، هدف زندگی(کتاب سوم سیر مطالعاتی بینش مطهر)، صفحه ۴۴ و ۴۵ @taliemotaharhamedan