🌀 تقابل دو ابرگفتمان: اتکا به ظرفیت‌های داخلی یا وادادگی خارجی 🔹 در مناظرات انتخابات ریاست‌جمهوری شاهد تقابل دو ابرگفتمان ایم؛ گفتمانی که می‌گوید برای حل مشکلات اقتصادی باید بر ظرفیت‌های اقتصاد داخلی تکیه کرد و گفتمان وادادگی خارجی که می‌گوید برای توسعه باید منتظر دستگیری خارجی‌ها به خصوص غربی‌ها بود. 🔹براساس شواهد تاریخی، گفتمان دوم همواره شکست خورده است: 👇 🔻فردریک #لیست آلمانی در اوایل قرن نوزدهم گفتمان اتکا به #ظرفیت_آلمانی را در برابر گفتمان #وادادگی_اقتصادی_انگلیسی مبتنی بر باز کردن درهای اقتصاد آلمان بر روی محصولات انگلیسی مطرح کرد و زمینه ساز استحکام اقتصاد آلمان شد. 🔻#پربیش در میانه قرن بیستم با دفاع از درونزایی اقتصاد شیلی و کشورهای آمریکای لاتین در برابر #وابستگی اقتصادی ایستاد، هرچند #بچه_های_شیکاگو علیه او کودتا کردند. 🔻#چانگ کره‌ای در دوران معاصر گفتمان #ظرفیت_کره_ای را در برابر گفتمان #وادادگی_آمریکایی دلیل پیشرفت کره جنوبی می داند. وی از گفتمان دوم با عنوان #انداختن_نردبان یاد می‌کند، حکایت انگلستان که در قرن نوزدهم با حمایت‌گرایی صنعتی شد و وقتی بقیه آمدند از نردبان توسعه بالا بیایند، نردبان را با لگد می‌اندازد که دیگران بالا نیایند. ✍️توکلی https://eitaa.com/eqmoq2 🔹پ.ن: گفتمان اتکا به ظرفیت‌های اقتصادی داخلی، البته بدون مشکلات و سختی نیست؛ اما گفتمانی است که به شرط تحقق و تداوم و عدم اخلال در آن از سوی جریان مقابل (آنگونه که در سال ۱۳۹۲ در ایران مختل شد)، می‌تواند اقتصاد ایران را مقاوم و قوی کند و مسیر پیشرفت و رفاه را هموار سازد.