📂دریاچه ارومیه، داستان یک غم/ بخش دوم
🔹گفته میشود که یکی از مهمترین علل خشکی دریاچهء ارومیه، جادهء میانگذر آن است که تقریباً اکوسیستم دریاچه را به دو بخش تقسیم کرده و مانع بزرگی بر سر راه گردش آب در دریاچه است.
🔸 مباحثی که سالها پیش بر سر اجرای جاده کشی در دریاچه بود، به یاد داریم. بسیاری از صاحبنظران زیست محیطی احداث این پل میانگذر را سرآغاز مرگ دریاچه میدانستند.
🔹کارشناسان میگفتند حال که جاده ساخته میشود پر کردن آن با میلیونها تن خاک که ابتداییترین شیوه جادهسازی در جهان است، یک اشتباه غیرقابل جبران است و دریاچه را برای همیشه نابود میکند. اما مجریان راهسازی ترجیح دادند تمامی سنگ و خاک کوه زنبیل را در کنار دریاچه ارومیه تراشیده و در دریاچه پر کنند تا از روی آن عبور کنند و به این ترتیب، یک اکوسیستم آبی یکپارچه، به دونیم تبدیل شد.
🔸همچنین در حوزهء آبی این دریاچه، بیش از 100 سد ساخته شده. برخی کارشناسان، راه نجات دریاچه را تخریب دستکم بعضی از این سدها میدانستند.
🔹تلاشهای گوناگونی برای احیاء این دریاچه صورت گرفته که شاید مهمترین آن، برنامه احياي درياچه اروميه با محوريت دانشگاه صنعتي شريف است که در سال 1393 و در افق دهساله تدوين شد. طبق گزارش مرکز پژوهشهای مجلس، پس از عدم توفيق و بازخوردهايي كه در مسير طراحي و پيادهسازي این برنامه واقع شد، برنامهء مذکور تا سال 1406، بهنگامسازي شد.
اگر به اذعان خود مجلس، این برنامه موفقیتی نداشته، چرا متوقف نشد و چرا باز با همان دانشگاه، تمدید شد؟
🔸اين برنامه كه ميتوان آن را بزرگترين پروژه زيستمحيطي تاريخ كشور قلمداد كرد، تا سال 1400، بيش از 51 هزار ميليارد ريال بودجه داشته كه 3 برابر كل بودجه مصوب سازمان محيط زيست برای سال 1400 بوده است.
راستی چرا هر جا که نگاه میکنیم، ردپای دانشگاه شریف در برنامههای کلان مملکتی وجود دارد؟ و چرا یک دانشگاه فنی، متولی پروژهای زیست محیطی شده؟
این دانشگاه، در سایر پروژههایش چه قدر توفیق داشته که این بار هم این پروژه به آن واگذار شده است؟
🔹هنوز جای پروژههای اقتصادی این دانشگاه و #بچههای_شیکاگو بر تن نحیف مردم، درد میکند.
آیا واقعاً در گذر سالها، یک برنامهء دقیق و طولانی مدت برای خشک کردن این دریاچه طراحی شده یا برنامهای برای حفظ آن؟
➖به جهت جلوگیری از اطاله ی کلام، دنباله ی مطلب را در پست بعدی بخوانید.
🌐لینک پیوستن به کانال:
Eitaa.com/tarafehagh