در لقمه ای که می خوری فكر كن، گاهى ديد تو پنج سانت است، تو مى بينى يك لقمه در دهانت نشسته و دارى مى جوى. خوب پيداست كه مى گويى جانم، يك لقمه در دهان من افتاده. تو به #تصادف دل مى بندى. گاهى بيشتر ديده اى، دست خودت را ديده اى كه لقمه را در دهان تو گذاشت، اينجا با غرور مى گويى خودم همه كاره هستم. گاهى بيشتر حساب مى كنى كه، من كه دستم لقمه نداشت، فقير بود، از كجا آورد؟ اينجاست كه بيشتر نگاه مى كنى و رفيقت را مى بينى و مى گويى آنها به من دادند. گاهى بيشتر مى كاوى كه اينها هم مثل من هستند، همه #فقيرند، همه دست خالى هستند، از كجا آورده اند؟ #زمين را مى بينى كه مى رويد و خاك را مى بينى كه گندمزارها را بر پا مى دارد، مى گويى هان زمين به من داد. تا آنجا كه #فقر زمين را مى بينى كه بهار و پاييز و تابستان و زمستان دارد و محتاج نور و حرارت است و به خورشيد دل مى بندى. تا آنجا كه از همه ى اينها مى گذرى و به رابطه ى جارى در آنها و به #نظام حاكم بر آنها مى رسى مى گويى اين نظام مرا پروريد و به من بخشيد. تا آنجا كه از اين نظام هم جلوتر مى روى و #تنظيم ها را مى بينى و دستهايى كه هستى را براى تو چرخانده به او چشم مى دوزى و با او پيوند مى خورى، كه مى بينى نه #پديده و #ملك و نه #رابطه ها و #ملكوت، هيچكدام از خود چيزى ندارند و #فقير هستند و تكيه گاه مى خواهند. اينجاست كه به #خود كفايى مادى مى رسى و با #قانون هاى ديالكتيك و #تضاد، مسأله ى جهان را حل مى كنى. از #ماده ى اوليه شروع مى كنى، هيدروژن به عناصر ديگر تبديل مى شود و اين جريان، منظومه ى شمسى و زمين را بر جاى مى گذارد و در دوره ى چندم، زمين هم به كربن و به مواد آلى و به آبگوشت مغذى و سپس به مولكولها و سلولها و تركيب هاى پيچيده تر و ماهى ها و دو زيستى ها و ميمونهاى مختلف و ميمونهاى آدم نما و #انسان راه مى برد و انسان را به تاريخ مى سپارد و با #ابزار توليد حركتش را تعقيب مى نمايد. مسأله اين است كه دراين محدوده ها نمانى و باز #حركت كنى، كه ماده ى اوليه كه تو پذيرفته اى و هيدروژنى كه باور كرده اى آيا مى تواند #مبداء باشد. در سوره ى ابراهيم مى پرسد، در #خدا مگر مى تواند #شكى باشد؟ در حالىكه ما مى بينم نه شك، بلكه #انكار هم هست. نكته همين است كه اين خط آغاز ما و اين مبداء ما، اين ماده ى اوليه راتعقيب كنيم. پس در مبداء شكى نيست. مسأله، #توصيف او و توضيح اوست. اين مبداء چه خصوصياتى بايد داشته باشد. همان طور كه در سوره ى اخلاص آمده، مبداء ترکیب ندارد و... #عشق #خدا

🔹 به خدا نیاز ندارم این سادگی های ما که ما خیال کنیم #مردم را ما بگوییم #آقا بیایید متقی بشوید خب سال هاست می گوییم. صبحت از #تقوا برای جمعی که حرف عادی را باور نمی کند بحث اثبات خدا کردن در #جامعه ای که بعد اینکه تو بگویی #خدا هست، همین بغل است دست خدا را در دست من بگذارید میگوید من به این خدا نیازی ندارم من به #محمد(ص) احتیاجی ندارم من به #حجت احتیاجی ندارم من مسائلم را خودم حل می کنم علم و تجربه من هست #فلسفه و عقلانیت من هست #عرفان الحادی بدون خدای من هست من خدا را می خواهم [چه کار کنم؟] هست برای خودش هست منکر خدا نیست امروز شما در برابر این شباهت چه می خواهید بکنید؟! میگویید تقوا داشته باشند؟! خدا را باور نکرده بعد از این که دست او را دیده خود او را دیده می گوید من محتاج او نیستم من مفتقر به او نیستم من بگویم بیا از این خدا #اطاعت کن؟! چه بگویم؟!