اگر فرزند نوجوان دارید
برخوردهای كودكانه با او نداشته باشید...
به حرفهای او گوش دهید
به دغدغههایش توجه کنید
نصيحت نكنيد
خواهش و التماس نكنيد
تهديد نكنيد
دستور ندهید
در لفافه صحبت نكنيد
كنايه نزنيد
با نوجوان خود صمیمی باشید، ترتیبی دهید که با هم وقت بگذرانید، اجازه دهید نوجوان شما هم نقشی در تصمیمها داشته باشد، بخشی از مسئولیت کارها با او باشد.
آزادی را نباید یک توقّع زیادهخواهانه از سوی کودکان دانست. آزادی، نیاز بچّههاست و تا هفت سال اوّل، باید به این نیاز، پاسخ مثبت داد
❌اگرمضطرب هستیم،توقع فرزندآرام نداشته باشیم
❌اگر بی برنامه وناهماهنگ هستیم،امیدبچه منظم نداشته باشیم
❌اگراختلاف زناشویی و جروبحث خانوادگی داریم منتظر آشفتگی های تربیتی درفرزندمان باشیم
✅ وقتی کودکی مورد بی توجهی قرار گیرد
➖ سعی می کند از طریق منفی کاری و لجبازی توجه دیگران را به خود جلب کند.
➖ مثلا جلوی تلویزیون می ایستد، هنگام صحبت کردن دیگران داد و بیداد می کند و موقع غذا خوردن از سر سفره بلند می شود.
➖ والدین هنگام مشاهده ی چنین رفتارهایی با بحث های طولانی، خواهش و یا حتی تنبیه به رفتار منفی کودک توجه می کنند و بدین ترتیب به تدریج کودک می آموزد که برای کسب توجه دست به این رفتارها بزند.
کوچولو! سرت را بالا بگیر و بگو نه!
بچههای حرفگوشکن را همه دوست دارند. حتی صبورترین مادرها هم اغلب ترجیح میدهند در پایان یک روز سخت و خستهکننده، به جای مقاومت فرزندشان در برابر تصمیمهای خود، بعد از تمام شدن حرفهایشان یک «چشم» شیرین بشنوند اما اگر نمیخواهید کودکتان قربانی زورگویی دیگران شود، به او مهارت نه گفتن را آموزش دهید.
برای اینکه کودکتان «نه» گفتن را یاد بگیرد، باید از خانه شروع کنید. اگر شما همیشه فرزندتان را مجبور به اطاعت کردن از خواستههایتان میکنید و به محض دیدن واکنش منفی او، عصبانی و پرخاشگر میشوید، نباید انتظار داشته باشید کودکتان به همکلاسی که میخواهد خوراکیهایش را از او بگیرد، نه بگوید و در آینده در برابر خواستههای غیرمنطقی در روابط اجتماعی و عاطفی مقاومت کند.
کودک زیر7سال، باهرکسی که به او آزادی بدهد، دوست میشود وازهرکس و هرچیزکه آزادی را از اوسلب کند،فراری ست وآموزش،البته از نوع رسمی،از این قاعده مستثنانیست