روش های کنترل خشم در مادران
استراحت کنید. گاهی لازم است دست از کار ها بکشید و چند دقیقه با خودتان خلوت کرده و افکار خود را متمرکز کنید.
به آنچه هنگام عصبانیت و فریاد زدن به زبان می آورید دقت کنید. به یاد داشته باشید که شما همیشه الگوی فرزند خود هستید. اگر چیزی می گویید که دوست ندارید فرزندتان آن را یاد بگیرد و تکرار کند، پس چرا حرف زدن خود را اصلاح نمی کنید.
بهتر است آنچه باعث خشم شما می شود را بشناسید و از قبل در مورد کار هایی که می توانید هنگام عصبانیت انجام دهید برنامه ریزی کنید. این کار باعث می شود بهتر بتوانید واکنش های خود را کنترل کنید.
شما باید حفظ آرامش و خونسردی در مواقع عصبانیت را بار ها و بار ها تمرین کنید. تا این کار را یاد بگیرید
مادر مهمترین منبع قابل دسترسی برای تقویت ریشه های اعتماد بنفس برای کودک به شمار میرود به طوری به بررسی ها نشان میدهد مادرانی که فرزند خود را مورد شماتت قرار میدهند، فرزندانی با اعتماد به نفس پایین تربیت می کنند.
طرح اولیه شکل گیری شخصیت افراد ناشی از برخورد مادر و کودک است به طوری که ریشه همه برداشت های کودک در آینده است که تغییر آن به سختی صورت می گیرد.
بعد از پدر ومادر،خواهر و برادر و همسالان نقش مهمی در برداشت کودک از خودش را دارند
تربیت همراه غضب، اصلاً تربیت نیست.
چون آن چه که در باب تربیت نقش زیربنایی دارد و برای تأدیب و تربیت می خواهیم از او استفاده کنیم، حیا و پرده داری است.
اگر بخواهی در آن حال که خشمگین هستی، فرزندت را تربیت کنی، چون هنوز نتوانستی خودت را کنترل کنی، ممکن است حرکتی از تو سربزند که این موجب پردهدری شود. چون عصبانی شدهای، ممکن است یک دفعه یک حرکتی از تو سر بزند – اعم از گفتار و کردار- که موجب پردهدری و بیحیایی شود
وقتی مرتب با فرزندتان صحبت می کنید و در گفتگوها گوشزد می کنید که در این زندگی، چقدر سختی و عذاب کشیده اید چقدر رنج دیده اید و چه فداکاریها که نکرده اید...
در واقع مرتب به فرزندتان القاء می کنید که من قربانی این زندگی هستم و تو تنها چشم امید و ناجی من هستی. حالا او خودش را نجات دهنده شما تصور می کند و هیچ لحظه ای را برای نجات شما از دست نمی دهد، غافل از اینکه خودش تمام زندگیش را با نگرانی برای شما از دست میدهد.
در قبال رسیدگی و عشقی که به فرزندانمان میدهیم آنها را مدیون و بدهکار و ناامن نکنیم، به آنها کمک کنیم زندگی های مستقل و ذهن های آرام داشته باشند
🔰در مورد کودکانی که در طی روز به دستشویی نمیروند و یا لحظه آخر میروند و باعث میشود که خودشان را کثیف کنند، در ابتدا باید توسط پزشک متخصص چک شود که مشکلی فیزیولوژیکی وجود ندارد و سپس ارزیابی و اقدامات لازم توسط روانشناس صورت گیرد. با فرض بر اینکه کودک مشکل فیریولوژیکی ندارد چند دلیل برای این کارش وجود دارد:
1. لجبازی: کودکانی که توجه مثبت به اندازه کافی از والدین بدست نمیآورند از این طریق توجه منفی زیادی میگیرند؛ سعی کنید هر روز به طور مستمر وقت برای بازی و سرگرمی با کودکتان داشته باشید و تعامل مثبت بیشتری فراهم کنید.
2. اضطراب: شب ادراری و همچنین روز ادراری یکی از نشانههای اضطراب است؛ و نیاز به مداخله درمانی توسط روانشناس متخصص دارد.
3. تنبلی: گاهی اوقات کودکان وقتی سرگرم بازی یا کارتون دیدن میشوند برای دستشویی رفتن تنبلی میکنند؛ از طریق شیوههای صحیح تشویق و تنبیه میتوانید این مورد را رفع کنید.
🔹برخى از پدر و مادرها در برابر کودکانشان چنان مقید شدهاند که جرات ندارند دست خالى به خانه بیایند ...
🔸بچههاى این قبیل والدین به جاى این که هنگام ورود پدر و مادرشان، با یک سلام گرم و صمیمانه به استقبالشان بروند، چشمانشان به دست والدین است و پشت سرهم و بدون انعطاف و کوتاه آمدن، داد مىزنند؛ که چرا براى من چیزى نخریدى؟ نخریدى؟
🔺کوتاه آمدن والدین در مقابل این نوع رفتار ممکن است به زودى به داد و ستد و رشوهگیرى منجر شود و از کودک یک معاملهگر بسازد.
⏪ معاملهگرى که در ازاى کارهاى مثبت و رفتارهاى خوب خود تقاضاى پاداش و اضافه حقوق دارد، یا در واقع رشوه مىخواهد.