با کودکی که فحش می دهد چطور برخورد کنیم⁉️ 📌در مرحله اول باید بدانیم که کودک بدون اینکه مفهوم این الفاظ را بداند،ممکن است این کلمات را به زبان بیاورد. 🔴رفتار تند و قاطعانه یا برعکس تعجب کردن و خندیدن به کودک می تواند باعث تقویت این رفتار شود. نادیده گرفتن این رفتار بهترین عکس العمل از طرف والدین است. 🔴طبق نظر بهترین روانشناس کودک ، کودکان و والدینی وجود ندارند که از هر نظر کامل باشند❗️

«بذار بابات بیاد بهش می‌گم چکار می‌کنی!‌»؟یک جمله به ظاهر معمولی ولی غلط شاید این جمله کودک شما را بترساند و از ادامه دادن کارش لااقل تا مدتی منصرف کند، اما می‌دانید پشت این جمله چه پیامی پنهان شده؟ «من مادر بی‌عرضه‌ای هستم که خودم نمی‌توانم درست و غلط را به تو یاد دهم و پدرت مرد خشنی است که به محض آمدنش به دلایل بی‌شماری می‌تواند تو را تنبیه کند!» سال‌های سال والدین از ایده پدر خشمگین و مادر بی‌عرضه برای تربیت فرزندان‌شان استفاده می‌کردند که امروزه پذیرفته نیستند به خصوص اینکه در نوجوانی دیگر کودک شما همان بچه کوچک و ضعیف نیست و حالا خیلی راحت می‌تواند حرفتان نادیده بگیرد! به جای ترساندن کودکان غلط و صحیح بودن کارها را به او بیاموزید.

قصه‌ها از نظر تربیت اجتماعی، عاطفی و اخلاقی می‌توانند کمک کننده باشند و بسیاری از مقررات، هنجارهای اجتماعی و دستورالعمل‌های زندگی را در قالب قصه به بچه‌ها آموزش دهند.

🔴کودکتان را نزنید، اما اگر زدید سریع نوازش نکنید‼️ 👈صد البته کتک زدن کودکان کار اشتباهی است. کودکی که تنبیه میشود و کتک میخورد و فوری نوازش میشود ذهنیتش اینگونه شکل میگیرد که، اول کتک و بعد نوازش چنین کودکی رفتاری میکند که کتک بخورد تا نوازش شوند، چون ذهن او اینطور هدایت میکند که برای دریافت محبت باید کتک خورد! حتی بعداز ازدوج

❌مواظب باش نریزی ❌ندو وگرنه می‌افتی ❌تو نمی‌تونی، بذار خودم بهت بدم 🔹علی رغم تمام توجه شما به محافظت از کودک، بکاربردن این نوع جملات باعث می‌شود، برعکس تمام این اتفاقات بیفتد. 🔸زیرا به او القا می‌کنید منتظرید که او خرابکاری کند، و این برای کودکی که تلاش می‌کند مستقل باشد بسیار مضر است. ⬅️ بهتر است در این موارد مثلا بگویید :"از لیوان دسته دار استفاده کن تا لیوان از دستت نیفته'' ⏪ در این صورت شما در مورد نحوه درست‌تر انجام دادن کار، صحبت کرده‌اید، نه ناتوانی کودک و به او برچسب بی‌عرضگی هم نزده‌ایدواعتمادبه‌نفسش را هم ازبین نبرده‌اید، در ضمن او را در راه استقلال‌طلبی یاری کرده‌اید.

سه توصیهٔ مهم به پدر‌ها ومادرها: 👌 ۱. قبل از اینکه فرزندانتان دچار آسیب‌های فضای_مجازی شوند «آموزش» ببینید. ۲. قبل از اینکه فرزندانتان دچار آسیب‌های فضای مجازی شوند «مشاوره» بگیرید. ۳. قبل از اینکه فرزندانتان دچار آسیب‌های فضای مجازی شوند «پیش‌گیری» کنید. لطفا جدی بگیرید.

✅ برای افزایش_تمرکز در کودکان می توانید کارهای زیر را انجام دهید: 🔹 کارهای بزرگ را به کارهای کوچک‌تر تقسیم کنید؛ خواندن یک فصل کامل از یک درس، به‌صورت یکباره ممکن است برای کودک سخت باشد، 👈 بهتر است فصل را به صفحه‌ها و حتی پاراگراف‌هایی تقسیم کنیم تا کودک بعد از به اتمام‌رساندن هر کار کوچکی احساس موفقیت کند و به او انگیزه دهد کار خود را ادامه دهد. ✅ این کار را می‌توان نه‌تنها برای درس‌خواندن، بلکه برای کارهای خانه‌ هم انجام داد. 👈 برای مثال میتوانید تمیز کردن کمد کودک را به تمیز کردن قفسه‌ها در هر روز تقسیم کنید.

✅ بهترین کسانی که وقت بچه‌ها را پر میکنند، خود بچه‌ها هستند. ✅ بهترین هم‌بازی برای یک بچه تبلت و گوشی و آدم آهنی نیست بلکه بچه‌ای در رده سنی نزدیکش است که در کنار هم، زندگی را تجربه کنند. ✅ بچه‌ها در کنار هم مهارتهای اجتماعی را یادمی‌گیرند، حل_مسئله را تمرین می کنند، هم‌دلی را می‌آموزند و کنترل_خشم پیدا می‌کنند. ⏪ تجربه نشان داده است که، بهترین و دردسترس‌ترین هم بازی‌ها در شرایط مختلف خواهران و برادرانی هستند که فاصله سنی‌شان مناسب است. ✍️س.محمدی، کارشناس ارشد تعلیم و تربیت

لازم است بدانید که، صبوری کردن یک مهارت است که از دوران کودکی قابل آموزش است. خانواده باید به فرزندان خودش آموزش صبر بدهند، نه اینکه هر درخواستی که داشته را سریعا اجابت کنند و با همین روش غلط، یک فرزند عجولی تربیت می کنند. باید در همان ابتدای زندگی به فرزند خودتان آموزش دهید که زندگی دارای سختی های است که باید با صبر و شکیبائی آن را پشت سر بگذاریم.

تغییر در شیوه های تربیتی. چند سالی می شود که «نه» گفتن والدین به انتظارات به جا و نا به جای بچه ها به یک قضیه ممنوعه تبدیل شده است. یعنی از وقتی که بچه ها سالار شدند، خیلی از ما پدر و مادرها احساس وظیفه می کنیم که به محض لب تر کردن فرزندمان، خواسته او را برآورده کنیم.

تولد فرزند دوم تاثیرات زیادی بر کل خانواده بویژه فرزند اول دارد به خصوص در ماههای اول تولد که والدین به شدت از توجه به فرزند بزرگتر غافل می‌شوند. کودکان در مقابل ورود نوزاد جدید واکنشهای متفاوتی از قبیل خشونت، لجبازی، چسبندگی به مادر و اضطراب جدایی، مشکلات خواب، مشکلات مربوط به غذا خوردن و رفتارهای بچه گانه‌ای از خود بروز می‌دهند. لازم که والدین خود را برای واکنشهای کودک اول آماده کرده، از تنبیه و سرزنش وی خود داری کنند. مدت زمان بیشتری را با او بگذرانند و از دادن مسئولیت نگهداری فرزند جدید به کودک اول خود داری کنند