دوست فرزندتان باشید
پدر و مادر نباید آنقدر خشن باشند و محیط خانواده نباید به حدی سرد باشد که کودک یا نوجوان بترسد و مشکلش را بیان نکند. بچههایی که از والدین خجالت میکشند، قدرت ابراز وجود در مقابل آنها را ندارند حتی با مواجه شدن مشکلی جدی آن را با والدین خود در میان نمیگذارند. اگر پدر و مادرها در برقراری ارتباط با فرزندشان موفق باشند، به چنین مشکلاتی کمتر برخواهند خورد. کودک و نوجوان باید بتواند بدون اینکه بترسد از اینکه تنبیه میشود یا مورد قضاوت قرار خواهد گرفت، مشکلات و مسائل پیشآمده را با والدین خود در میان بگذارد.
مادرانی که مدام کودکشان را طرد کرده و به نیازهای او اهمیتی نشان نمیدهند عشق خود را نثارش نمیکنند، کودک را به این باور میرسانند که نهتنها مادر برایش ارزشی قائل نیست بلکه به این نتیجه میرسد که فرد ارزشمندی نیست و توسط هیچکس قابل خواستن نباید باشد و تمام تلاش فرد در طول زندگی صرف اثبات ارزشمندی خودش خواهد شد!
به کودک احساس گناه و عذاب وجدان ندهید
ما اجازه نداریم اشتباههای ساده و تجربههای ارزشمند کودک را تا حد گناه بزرگ کنیم.
اگر کودک اشتباهی کرد این احساس که کار او غیرقابل بخشش و یا جبران است در او ایجاد نکنید.
بیان جملههایی مانند «خدا تو رو نمیبخشه»، «بهشت نمیری»، «دل مامان رو برای شکستی»، «بابا دیگه تو رو دوس نداره» و... موجب میشود تا کودک احساس گناهکاری کند.
بهتر است کار کودک را توصیف کنیم و احساس خودمان را بیان کنیم و راهنمای عملی او برای روش درست باشیم.
بچههایی که در مورد موفقیتها و شکست والدین خود میدانند، راحتتر میتوانند استرس خود را کنترل کنند و انعطافپذیرتر هستند.
بنابراین اگر میخواهید فرزندانتان کنترل استرس را یاد بگیرند به جای پنهان کردن همهچیز به آنان بیاموزید که وقتی مشکلی وجود دارد خانواده چطور از پس آن برمیآید.
به آنها بیاموزید موفقیت حاصل زحمت همه اعضای خانواده است و شادی حاصل از آن به همه تعلق دارد.
ما از آینده خبر نداریم ولی به این اصل مسلم هستی ایمان داریم که اگر فرزندانمان را قوی و محکم پرورش دهیم هیچ خطری در آینده آنها را تهدید نخواهد کرد.
نه اینکه تهدیدها نیست. خطر ها و تهدیدها همیشه هست ولی قدرت مقابله بچه های ما بالا خواهد رفت و این مهم فقط با بازی های سازنده قابل دسترسی است.
این روزهایی که کنار هم هستیم تبدیل کنیم به فرصتی برای بازی های سازنده
اجازه دهید کودکان با وسایل دور ریختنی کاردستی درست کنند
استفاده از دور ریختنی ها به هوش اقتصادی کودک کمک می کند. و به کودک یاد می دهد که مراقب محیط زیست باشد
كودكي كه در كودكي آزاد نبوده در بزرگسالي با شك و ترديد روبرو ميشه. حس ميكنه وقتي من آنقدر بي ارزش و اشتباه كارم كه حتي در مورد زندگي خودم نميتونم تصميمي بگيرم پس بهتره كاري انجام ندم. بنابراين از هر موضوع تازه اي ميترسه، از شكست و اشتباه ميترسه، و تنها نظر مردم براش مهمه و در حقيقت از كار مي افته و دچار اضطراب و نگراني و وحشت چه در كودكي چه در بزرگسالي ميشه. يا كمال پرست ميشه يا ترجيح ميده كاري انجام نده.
كودكی که آزاد نیست عادت ميكنه خودشو انكار كنه نيازش رو انكار كنه و احساساتش رو نفي و انكار ميكنه و حس ميكنه در اين دنيا تك و تنهاست و كسي نيست كه او رو بخواد و تبديل ميشه به كسي كه ديگران ميخواهند.
كودك تبديل به چشم ميشه كه همه رو ميبينه جز خودش. از ديگران مراقبت ميكنه به خوشحاليه بقيه اهميت ميده اما به خودش نه. خواسته همه براش مهم جز خودش. پدر و مادري كه در چهارچوب امن به كودكشون ازادي نميدن در سه سالگي دچار اضطرابي عميق ميشه.