#یادداشت
رمضان مثل پادگانی می‌ماند که در آن شما آمادگی رزم پیدا می‌کنید و حالا باید وارد میدان شوید؛ میدان مبارزه با نفس.
#یادداشت
علم یا مدرک؟ مسئله این است!
آن قدیم‌ترها هر کس عاشق علم و حقیقت بود، خود دنبال استاد می‌گشت. مدرک هم در کار نبود. آخرش می‌گفتند فلانی شاگرد فلان استاد است و مورد تأیید او. از نمره و امتحان هم خبری نبود.
شاید این شکلی همه باسواد نمی‌شدند، ولی عالمان شهر باتقواترین مردم بودند. اصلاً اگر استادی می‌فهمید فلان شاگرد آمده تا پول و پله‌ای به هم بزند یا مقامی به دست آورد، اخراجش می‌کرد! چون ادب علم بر خود علم مقدم است.
اما حالا اوضاع فرق دارد. همه به دنبال مدرک‌اند، آن هم برای شغل؛ یعنی به نیت ثروت یا قدرت. نتیجه آن می‌شود که کسی به دنبال یاد گرفتن بحث کلاس نیست؛ چون علم خودش مهم نیست، بلکه مدرک مهم است.
آن وقت هیچ خبری برای دانش‌آموزان لذت‌بخش‌تر از خبر تعطیلی مدارس نیست!
#یادداشت
بیشتر کتاب بخوریم!
داستان اولین کتابی را که خواندید، یادتان هست؟ چه بود: پلیسی؟ معمایی؟ علمی؟ یا شعر؟ یادتان هست اولین بار چه زمانی کتاب را خط به خط خواندید و از هیجان کشف معنی هر لغت، سطرها را چطور بلعیدید؟ خاطرتان هست اولین بار چه زمان و کجا اولین کتاب را انتخاب کردید و از پدر و مادرتان خواستید تا آن را برایتان بخرد؟ طعم شیرین اولین کتاب با پول توجیبی‌هایتان چطور؟ هنوز شیرینی‌شان را حس می‌کنید؟
گاهی اوقات خوش‌بوترین رایحه دنیا بوی کاغذهای کتابی لذیذ است که هر لحظه طعم شیرینش زیر زبان می‌آید؛ همان کتاب‌هایی که آدم را از خواب و خوراک می‌اندازند. پس چرا بعضی‌ها این‌قدری که برای غذای جسمشان وقت می‌گذارند و خرج می‌کنند، نسبت به غذای روحشان بی‌خیال‌اند؟ باور کنید این غذا چاقی نمی‌آورد و همه‌اش لذت است. پس کمی بیشتر کتاب بخوریم!