#نکته_های_تربیت_فرزند نکته سی نهم: برای کودک خود برنامه ی روزانه داشته باشید. به عنوان والدین باید برای کودکتان برنامه روزانه ای را داشته باشید و هر روز آن را چک کنید و اجرا کنید و دقت داشته باشید که ثبات برای انجام برنامه برای کودک بسیار مهم است، اما دقت داشته باشید که این برنامه برای خانواده شما مناسب و مطابقت داشته باشد و برای کودک بتواند امنیت و ثبات را نشان دهد. به این صورت که برای انجام تکالیف، تمیز کردن خانه و یا بازی برای آن ها و مطالع کتاب و ... زمانی را مشخص کنید، ساعت معینی را برای صرف غذا مشخص کنید. به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

#نکته_های_تربیت_فرزند نکته چهلم: برای تک تک ساعات کودک برنامه داشته باشید. شما باید برای ساعت های مختلف روز برنامه مشخص و روتین داشته باشید و آسان ترین مراحل را برای دنبال کردن برنامه های خود داشته باشید و اطمینان حاصل کنید که در نکات کلیدی در روانشناسی تربیتی کودک، کودک شما این مراحل را به ترتیب انجام می دهد یا نه، سعی کنید به خاطر این که بچه ها قدرت یادآوری بصری خوبی دارند برنامه روزنه را برای آن ها بر روی تابلو به صورت رنگارنگ بنویسید، سعی کنید شب ها قبل از خواب برای کودک خود داستانی را بخوانید، صبح کودک خود را ببوسید. به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

#نکته_های_تربیت_فرزند نکته چهل و یکم: سعی کنید وعده های غذایی را با یک دیگر میل کنید، ممکن است به خاطر مسائل کاری سرتان شلوغ و پیدا کردن زمان برایتان کمی دشوار باشد اما به این نکته نیز دقت داشته باشید که وعده های غذایی بهترین زمانی است که شما می توانید در کنار هم جمع شوید و صمیمیت و ارتباط خوبی را داشته باشید و اجازه دهید کودکتان در آماده کردن غذا به شما کمک کند و سعی کنید در این زمان ها عادت های خوب غذایی را به آن ها آموزش دهید. به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

#نکته_های_تربیت_فرزند قابل توجه مبلغان و مربیان گرامی نکته های کاربردی تربیت کودک مخصوص جلسات اولیا و مربیان را می توانید از کانال تربیت دینی کودک و نوجوان دریافت کنید نکته هایی شامل: نکته اول: سعی نکنید همه چیز را درست کنید نکته دوم: کمک کنید کودکان رو پای خود بایستند نکته سوم: کنترل امور را به‌دست بگیرید نکته چهارم: پدران عزیز برای کودکتان حتما وقت بگذارید نکته پنجم: برای کودکتان خاطرات خوش درست کنید نکته ششم: کودکان بر اساس آنچه که مشاهده می کنند تربیت می شوند نکته هفتم: والدین عزیز با کودکتان بازی کنید نکته هشتم: برای کودکان کتاب بخوانید نکته نهم: در جلوی فرزندانتان به همسرتان احترام کنید نکته دهم: علت تمجید و تعریف کودک را مشخص کنید نکته یازدهم: رضایت خود را از کارهای خوب فرزندتان به او نشان دهید نکته دوازدهم: به کودک یاد دهید که باید نسبت به مسائل اطراف خود با مسئولیت رفتار کند نکته سیزدهم: در برابر بی‌احترامی فرزندتان قاطعانه عمل کنید نکته چهاردهم: از ظرفیت دیگران در تربیت فرزندان استفاده کنید نکته پانزدهم: برای تقویت بیان فرزندتان از او سئوال کنید تا توضیح بدهد نکته شانزدهم: به فرزندتان بگویید آدم خوب کیست نکته هفدهم: اولویت و شاخص های تربیتی را در قانون گذاری در منزل رعایت کنید نکته هجدهم: به کودکان توضیح دهید چرا ارزش‌ها مهم هستند نکته نوزدهم: هرگز کودکان را دست‌کم نگیرید نکته بیستم: وظیفه با توانایی کودک متناسب باشد نکته بیست یکم: سپردن کارهای بسیار محدود به خردسالان نکته بیست دوم: هدف را برای کودک مشخص کنید ادامه دارد.... به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

امیر المومنین علیه السلام در نامه ۴۷ نهج البلاغه:  لَا تَتْرُكُوا الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَرِ فَيُوَلَّى عَلَيْكُمْ شِرَارُكُمْ ثُمَّ تَدْعُونَ فَلَا يُسْتَجَابُ لَكُمْ .  امر به معروف و نهى از منكر را ترك نكنيد كه بدهاى شما بر شما مسلّط مى گردند، آنگاه هر چه خدا را بخوانيد جواب ندهد به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

#اصل_ثباتِ_قدم_و_استمرار_در_مقررات وقتی مقرراتی را برای کودکتان تعیین می کنید، نباید آن را به سادگی تغییر دهید. اغلب والدین برای برقراری آرامش در خانه و یا پایان دادن به گریه فرزندانشان، قوانین را نقض می کنند اما اگر قاعده ای را تعیین کردید، هیچ کس (همسرتان، مادربزرگ و حتی خود شما) نباید آن را نقض کند و همگی باید آن را محترم بشمارید. قانون وقتی قانون است که همه آن را رعایت کنند و در برابر آن مطیع باشند. اگر در جامعه امروزین ما رعایت قانون نهادینه نشده به علت این است که والدین قواعد مناسبی تعیین نکرده اند و اصول تربیتی را زیر پا گذاشته اند. به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

در برابر شلختگی نوجوان خود چه باید بکنیم   بعضی از پدر و مادرها در مقابل نامرتب بودن اتاق و شلخته بودن فرزندشان بسیار حساس اند و موقعی که با او صحبت می کنند. فرزندشان شدیداً از خود دفاع می کند حال ما والدین چه باید بکنیم؟ 1 – حد و مرز و قانون برای او تعیین کنید و در اجرای قانون جدی و قاطع باشید. چون یک اتاق برای نوجوان دنیای خصوصی و شخصی اوست اگر واقعاً تحملش برای شما سخت است این حق و مسئولیت شماست که به فرزند خود علت مخالفت خود را با دلیل بیان کنید. اما بیش از حد برای او قانون تعیین نکنید یعنی حاکمیت مطلق نباشید. 2 – پدر و مادر هیچ گاه نباید به نوجوان خود بگویند که ما پدر و مادر تو هستیم و باید از ما اطاعت کنی چون این نوع گفتارها نوعی تحکم و دستور است و رابطه فرزند و والدین را از بین می برد و یک نوع نزاع بین والدین و فرزند بوجود می آورد اما باید به او هشدار داد. 3 – هیچ وقت به جای او اتاقش را مرتب نکنید خصوصاً زمانی که در منزل نیست چون باعث از بین رفتن امنیت نوجوان شما می شود و وقتی نوجوان در اتاق یا دنیای شخصی خود احساس امنیت نکند به دنبال یافتن هویت وارد دنیای خارج می شود. در ضمن مرتب کردن و جمع کردن وسایل اتاقش وظیفه شما نیست و مسئولیت خود اوست. 4 – قبل از وارد شدن به اتاقش حتماً در بزنید و منتظر پاسخ او باشید نوجوانان معمولاً دوست دارند تنها باشند، با کسی در ارتباط نباشند. آنها معمولاً موزیک گوش می کنند و در اتاقشان را می بندند. وقتی که شما در نزنید نوجوان احساس می کند که مورد حمله و هجوم شما قرار گرفته و قرار بود که شما او را غافلگیر کنید به همین خاطر گارد بیشتری گرفته و بیشتر تلاش می کند با بی هم ریختگی های بیشتر از خودش در برابر حملات غافلگیرانه شما محافظت کند. 5 – روی این موضوع (شلختگی های او) بیش از حد پا فشاری نکنید، حساس نباشید، عصبانی نشوید چرا که در نگاه نوجوان قدرت شما زیر سوال می رود. 6 – با او بحث و مجادله نکنید. چرا که موضوع آنقدر اهمیت ندارد. گمان نکنید که چون نوجوان شما از شما سرپیچی می کند سپس حتماً شما را دوست ندارد. او تنها می خواهد مقاومت شما را امتحان کند. پس کاری به کارش نداشته باشید. و نکته آخر اینکه هیچ وقت او را تنبیه بدنی نکنید حتی برای هر موضوع مهمی که اتفاق افتاده است و یا حتی قانونی را زیر پا گذاشته است؛ زیرا تنبیه بدنی باعث می شود نوجوان احساس حقارت و آشفتگی کند و نه تنها ارتباط حال حاضر او با والدین از بین می رود بلکه در آینده نیز سست و ناپایدار خواهد شد. در هر حال پدر و مادر باید آرام، صبور، با حوصله و با متانت باشند و در حالی که محبت و علاقه خود را نسبت به فرزند نوجوانشان ابراز می دارند در اختیار او باشند. پدر و مادر باید بدانند که این تغییرات خلق و خوی و رفتاری کاملاً طبیعی است. بنابراین پدر و مادر در حالی که به نوجوان خود استقلال و شخصیت می دهند نباید بدون چون و چرا تسلیم خواسته های او شوند بلکه باید رفتاری هوشمندانه و به آرامی با او برخورد کنند و قاطعیت در رفتارشان داشته باشند و او را از جهات مختلف راهنمایی کنند تا فرزند نوجوان آنها خود درک کند که والدینشان در جهت صلاح و حمایت او چنین رفتاری می کنند تربیت_فرزندان_ به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

راه‌های کنترل هیجان در کودکان کودک را با هیجان آشنا کنید تشخیص و تعریف چگونگی احساس خود، برای کودک اهمیت دارد. درباره هیجانات به آن‌ها آموزش دهید و آنان می‌آموزند که احساساتی که به نظر غیرشفاف یا گیج‌کننده به نظر می‌رسد، در واقع هر کدام اسم دارند. به آن‌ها بگویید که «الان ناراحت به نظر می‌رسی»، «آشفته هستی». با گفتن جملاتی مانند «ناراحت هستم که امروز نمی‌توانیم به دیدن مادربزرگ برویم» یا «تعجب کردم که آن پسرها امروز خیلی خودخواهانه رفتار کردند» برای هیجانات اسم مشخص کنید. همچنین می‌توانید با گفتگو درباره شخصیت‌های کتاب یا برنامه تلویزیونی، با کودک درخصوص احساسات شروع به صحبت کنید. هر از گاهی سؤالاتی مانند «به نظر تو این شخصیت چه احساسی دارد؟» بپرسید، توانایی کودک برای تشخیص هیجانات با تمرین بهبود می‌یابد. بینش هیجانی می‌تواند به کودک کمک کند تا از نظر روحی قوی‌تر شده و  حتی هیجانات را عمیق‌تر درک کند. سعی کنید به یاد داشته باشید که آموزش مدیریت هیجان، نیاز به آگاهی و مهارتی دارد که کودکان، هنوز در حال توسعه این مهارت هستند. با این حال، بروز هیجان افراطی در برخی از کودکان فقط یک خصوصیت مادرزادی است. ممکن است تنها چیزی که آن‌ها نیاز دارند، کمی حمایت، هدایت و صبوری از طرف شما باشد، تا یاد بگیرند چگونه این هیجان را با روش صحیح مدیریت کنند. گاهی اوقات این روند می‌تواند سخت باشد، اما تلاشی که شما برای انجام اینکار صرف می‌کنید، می‌تواند برای کودک شما یک عمر تاثیرگذار باشد. به یاد داشته باشید که این مسئله می‌تواند یک امتیاز قابل توجه در کنار خود داشته باشد: کودکانی که هیجان افراطی دارند، معمولاً همه هیجانات در آنان شدیدتر است. به بیان دیگر، هنگامی که کودکی با هیجان افراطی، حس خشم را با شدت بیشتری احساس می‌کند، ممکن است یک رهبر همدل یا پرشور نیز باشد. درحالیکه آن‌ها حس ناامیدی را در سطح 10 احساس می‌کنند، حس شادی و هیجان‌زدگی را نیز در همان سطح احساس می‌کنند. احساسات مجزا درمقابل رفتارها برای کودکان بسیار اهمیت دارد که یاد بگیرند چگونه هیجانات خود را با رفتار مناسب اجتماعی بیان کنند. به عنوان نمونه، جیغ کشیدن با صدای بلند در وسط فروشگاه یا لج‌بازی کردن در مدرسه رفتار مناسبی نیست. به کودکان بگویید که هر هیجانی را می‌توانند حس کنند و مشکلی نیست اگر واقعاً احساس خشم یا ترس داشته باشند. اما این موضوع را برایشان شفاف‌سازی کنید که برای واکنش به این احساسات ناخوشایند، حق انتخاب دارند. به عنوان مثال، در حالی که آن‌ها حق دارند از کسی عصبانی باشند، اما این موضوع به آن‌ها این حق را نمی‌دهد که به آن فرد آسیب برسانند. همچنین، می‌توانند به دلیل اینکه فروشگاه، بستنی مورد علاقه‌شان را ندارد، ناراحت باشند، اما به این معنی نیست که می‌توانند در حالی که گریه می‌کنند روی زمین بغلتند و دیگران را آزار دهند. به جای هیجانات، رفتار کودک را تادیب کنید. به او بگویید، «به این دلیل که برادرت را زدی، از بازی کردن محروم میشوی»، یا اینکه «چون جیغ کشیدی و باعث آزار گوش‌های من شدی، تا آخر امروز نمی‌توانی با این اسباب‌بازی بازی کنی». تایید کردن و درک کردن گاهی اوقات والدین بطور غیرعمد، احساسات کودک را کوچک می‌شمارند. جملاتی مانند، «اینقدر ناراحت نباش. این موضوع آنقدرها هم مهم نیست.» به کودک نشان می‌دهد که احساساتش اشتباه هست. احساسات درست هستند – حتی اگر آن‌ها در نظر شما نامتناسب باشند. اعم از اینکه شما فکر می‌کنید آن‌ها عصبانی، ناراحت، ناامید، شرمسار یا مایوس هستند، احساسات‌شان را نام‌گذاری کنید. اینکار نشان می‌دهد که شما احساسات‌شان را درک کرده و با آنان همدل هستید. هنگامی که می‌گویید «می‌دانم که عصبانی هستی که امروز به پارک نمی‌رویم» این جمله بیان می‌کند که متوجه عصبانیت او هستید، اما کمی ناخوشایند به نظر می‌رسد. به جای آن بگویید «می‌دانم از اینکه امروز به پارک نمی‌رویم عصبانی هستی. من هم، وقتی قادر به انجام کاری که می‌خواهم نیستم، عصبانی می‌شوم» این جمله اضافه شده، کودک را متقاعد می‌کند که همه افراد گاهی اوقات چنین احساساتی را ولو نه اغلب اوقات و نه به این شدت، تجربه می‌کنند. در همین زمان، به کودک در درک این مسئله کمک کنید که این هیجانات می‌تواند زودگذر باشد و احساسی که آنان اکنون دارند، تا همیشه – یا حتی لزوماً بیشتر از چند دقیقه ادامه نخواهد داشت. درک این موضوع که احساسات‌شان و همچنین گریه‌ کردن، گذرا هستند، به کودک کمک می‌کند که در میان لحظاتی که درگیر هیجان هستند، کمی آرام‌تر شوند. تربیت_فرزندان_ به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

چند راهکار آموزش نظم و انضباط به نوجوانان قوانین مشخص داشته باشید وظیفه هر پدر مادری این است که برای کودک و نوجوان خود قانون خاصی را مشخص کند. اگر قانونی که شما مشخص کرده اید روشن و واضح نباشد یا برای همه افراد خانواده وجود نداشته باشد، کودک شما، در درک این قانون دچار مشکل می شود.   هر چیز در جای خودش می توانید با کمک تعدادی سطل و جعبه و برچسب گذاری آنها به فرزند تان بیاموزید هر چیز را در جای مخصوص خودش قرار دهد. این راهکار در آموزش نظم و انضباط به فرزند تان می تواند بسیار موثر باشد.   الگوی خوبی باشید معمولا فرزندان پدر و مادر خود را الگوی خود قرار می دهند و آنچه را که پدر و مادر انجام می دهند بیشتر از آن چه  که می گویند را تقلید می کنند. اگر شما به نظم و انضباط در خانه اهمیت می دهید و هر وسایلی را در جای خود می گذارید، 50 درصد راه را با موفقیت طی کرده اید. به جای تنبیه آنها وقتی که کار ناشایستی انجام می دهند بهتر جواب می دهد.   آشنا کردن کودکان با عواقب کارها گاهی یک تلنگر برای کودکان و نوجوانان کافی است تا به خودشان بیایند و مسئولیت کاری را بر عهده بگیرند. برای مثال شما یک نوجوان را در نظر بگیرید که دائما انجام تکالیفش را فراموش می کند و یا وسایلش را در خانه جا می گذارد، تا وقتی که مادرش انجام تکالیفش را به او یاد آوری کند یا وسایلی را که در خانه جا گذاشته را برای او به مدرسه ببرد این نوجوان، این موضوع را نمی آموزد که هر روز باید وسایل خودش را جمع کند. اما اگر یک روز مادرش این کار را برای او انجام ندهد و او با معلمش مواجه شود درس خوبی را خواهد آموخت. گاهی اوقات کودکان نیاز دارند تا با پیامد یک کار آشنا شوند تا از انجام آن کار اجتناب کنند. یکی از آموزش های نظم و انضباط به کودک و نوجوان آموزش مسئولیت پذیری است. برای تقویت مسئولیت پذیری کارهای کوچک را به تدریج بر عهده نوجوان بگذارید تا آنها را انجام دهد.   • اگر نوجوان کمک های شما را قبول نکرد به خواسته اش احترام بگذارید ولی مشخص کنید که اتاقش تا چه زمانی باید مرتب شود.   • نوجوان در سن بلوغ دچار آشفتگی های درونی است پس در این مواقع در مورد نظم خیلی سخت گیر نباشید. زیرا در این سن صمیمیت و کاهش فاصله عاطفی باید برای والدین مهم باشد.   • اگر می خواهید چیزی را یادآوری کنید به صورت یک کلمه ای یاد آوری کنید و از نصیحت و مقایسه کردن او با دیگران پرهیز کنید.   • ممکن است نوجوان کمک های شما را نوعی بی احترامی تلقی کنند و آنها را تجاوز به حریم شخصی اش به شمار آورد. تربیت_فرزندان_ به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

هیچ گاه در برابر دختر یا فرزند کوچک‌ترتان به نوجوانتان نگویید که تو بزرگی واین رفتارها ازتو بعید است. عادلانه قضاوت کنید و به فرزندانتان بیاموزید که به یکدیگر احترام بگذارند.👌 تربیت_فرزندان_ به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

چه زمانی درباره بلوغ با بچه ها صحبت کنیم؟ اگر از این دست والدین هستید که فکر می کنید همه این مباحث تابو است و نباید درباره اش صحبت کرد، بدانید که قبل از اینکه به فکر شما برسد بچه ها با هم در این رابطه صحبت می کنند، بنابراین بهتر است که آموزش ها را شما خودتان به طریق صحیح به بچه هایتان در سن بلوغ بدهید. بهترین سن برای صحبت با فرزندان درباره علائم بلوغ سن 9 سالگی است یعنی زمانی که بچه به یک درک و شعور درستی در این زمینه رسیده است. نگذاریم نشانه های اولیه و ثانویه بلوغ برای بچه بروز کند و بعد با ترس و وحشت با آنها روبه رو شود یا اینکه نداند، چه کار باید بکند بنابراین این را یک اتفاق طبیعی در بدن بچه توصیف کنیم و برایش خیلی عادی و بدون مشکل توضیح دهیم، البته توصیه می شود که همه این مسائل از سوی والد همجنس صورت بگیرد چرا که این امر در اعتماد به نفس بچه ها اثرگذار است. در خصوص تربیت جنسی نوجوان، اولیاء دو وظیفه کلی و اساسی دارند. یکی این که او را با حقایق صحیح جنسی بیولوژیک آشنا کنند تا او بداند دستگاه‌های جنسی چگونه کار می‌کنند و تأمین بهداشت آنها چگونه امکان دارد. دیگر اینکه یاد بدهند، نوجوان چگونه میل جنسی خود را با توجه به ارزش‌های اخلاقی و فرهنگی جامعه خود ارضاکند و از انحراف و در نتیجه پیدایش اضطراب و عوارض روانی دیگر در امان باشد. پدر و مادرها می توانند برای صحبت کردن با فرزندانشان در مورد تربیت جنسی از نکات آموزشی زیر استفاده کنند: درباره‌ بلوغ و تغییراتی که نوجوانان در این سن دچار آن می‌شوند ، اطلاعات کافی به فرزندانتان (به‌ویژه دختران) بدهید . برای فرزندتان شرح دهید که تمام این تغییرات کاملا عادی و طبیعی است و جای هیچ‌گونه اضطراب و تشویشی نیست . بلوغ می‌تواند روابط حاکم بر والدین و کودکان را به هم بریزد . گاهی تغییرات خلقی دوران بلوغ ، آشفتگی‌ها و نابسامانی‌های بی‌شماری در خانواده ایجاد می‌کنند. ارتباط بین والدین و بچه‌ها که قبلا نزدیک ، صمیمانه گرم بود ، گاهی دچار سردی ، جدایی و گفت‌و‌گو‌های مشاجره‌آمیز می‌شود.  دخترها معمولا احساسات و عواطف خود را به راحتی بروز می‌دهند و پسرها گاه دچار عصبیت‌‌ها و پرخاشگری‌های شدید می‌شوند. یکی از علل این نوسانات خلقی تغییرات هورمونی است که در بدن آن‌ها ایجاد می‌شود. در چنین شرایطی اگر والدین با آرامش ، صبوری و ملایمت با نوجوانشان رفتار کنند ، بهتر می‌توانند راه‌های ارتباط کلامی را با آن‌ها حفظ کنند. پایداری روابط خانوادگی و ایجاد فضایی دوستانه و صمیمی ، نقش مهم و اساسی در حل مشکلات عاطفی – هیجانی نوجوانان دارد . حمایت ، ایجاد امنیت روانی و حضور دایم در کنار نوجوان می‌تواند مانع از بروز بسیاری از انحرافات ، کجروی‌ها ، بزهکاری‌ها و آسیب‌های اجتماعی شود. به حریم خصوصی فرزندتان ، در عین آن که سعی می‌کنید رابطه‌ای نزدیک و صمیمانه با او داشته باشید ، احترام بگذارید. برای نوجوانتان توضیح دهید که تغییرات دوران بلوغ هر فردی متفاوت است .تذکر این نکته به نوجوان ضروری است که تغییرات جسمانی بدن او همراه با تغییرات عاطفی ، شناختی و رفتاری خواهد بود و تمام این حالات ، هیجانات و احساسات او کاملا طبیعی و سالم است . ارتباط مهم بین احساس جنسی و هیجانات عاطفی سالم (مثل علاقه ، محبت و ...) را برای نوجوانتان شرح دهید . منبع: بررسی تربیت جنسی کودکان و نوجوانان از دیدگاه اسلام، فاطمه سادات سعادت فرد و همکاران تربیت_فرزندان_ به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan

چرا نوجوانم بیشتر اوقات می خواهد تنها باشد؟ من را تنها بگذارید می خوام با خودم تنها باشم شام نمیخورم می خوام تنها باشم… این جملات به گوش اغلب والدین آشنا می باشد و همیشه این سوال را در ذهن والدین ایجاد می کند که آیا این رفتار فرزندم طبیعی است؟میل به تنهایی نوجوان شاید او مریض باشه؟ نکنه داره توی اتاق کاری می کنه که نمی خواد من ببینم ولی به طور معمول هم چنان که کودکان بزرگتر می شوند بیشتر دوست دارند تنها باشند معمولا این علاقه به تنهایی از سن ده سالگی شروع می شود و در دوران بلوغ به اوج خود می رسد. اختلافات خانوادگی: در بعضی از موارد به این دلیل فرزند شما از بقیه دوری می کند که می خواهد از مشکلات فرار کند اختلافات خانوادگی یکی از دلائل اصلی دوری گزینی فرزندان از والدین می باشد وقتی آن ها تنها می شوند به طور موقت از مشکلات رها می شوند. افسردگی: معمولا اکثر مشاورین تنهایی گزینی را نشانه ی افسردگی می دانند درست است که افراد افسرده میل به تنها بودن دارند ولی هر تنهایی دلیل بر افسردگی نیست لازم است والدین نشانه های دیگر افسردگی را در فرزند خود ببینند تا یقین کنند که فرزندشان افسردگی گرفته است ولی نشانه های افسردگی شامل یک یا چند مورد از مواردی است که اشاره می کنم کم اشتهایی،پرخوابی،بی علاقگی به هرچیزی،ماتم گرفتن(زانوی غم بغل کردن)چهره در هم و… تکنیک های مقابله با تنهایی نوجوانان ✨با او حرف بزنید:میل به تنهایی نوجوان شاید مهم ترین راهکار مقابله با تنهایی گزینی فرزندان همین باشد که با او حرف بزنید و از او بخواهید در مورد مشکلاتش با شما صحبت کند شاید دلیل تنهایی او مسئولیت های زیادش باشد شاید تکالیف مدرسه علت آن باشد و یا هر دلیل دیگری ممکن است باعث تنهایی گزینی فرزندان باشد وقتی با او صحبت می کنید سعی کنید بیشتر شنونده خوبی باشید و تا جایی که می توانید به او کمک کنید. ✨وارد دنیای مطلوب او شوید: فرزند شما در ذهن خود دنیایی دارد که با عکس ها و خاطرات و یا رویدادهای جذاب پر شده است اگر می خواهید فرزندتان وقت بیشتری را با شما باشد پس وارد دنیای مطلوب ذهن او شوید یعنی هر آنچه برای او جذاب است را پیدا کنید و سعی کنید با فرزندتان دوتایی انجام دهید این کار می تواند شامل بازی فوتبال باشد و یا دیدن یک فیلم و یا کارتون باشد و یا می تواند شامل بازی کامپیوتری باشد. ✨حفظ حریم خصوصی:میل به تنهایی نوجوان هر انسانی لازم دارد زمان هایی تنها باشد این تنهایی انتخابی می باشد پس لازم است به رسمیت شناخته شود و شرایط آن فراهم شود فرزند شما لازم دارد زمان هایی بیرون از خانه تنها باشد و یا داخل اتاقش تنها باشد این امر کاملا طبیعی است پس هیچ وقت سعی نکنید حریم خصوصی او را زیر سوال ببرید و یا با سرک کشیدن در اتاقش پی ببرید که چه کاری انجام می دهد زیرا با این کار از شما دوری می کند. تربیت_فرزندان_ به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan