شهید مطهری بر اساس چهار استعداد اصیل انسان, تربیت را بررسی کرده است. این چهار استعداد عبارتند از: 1. استعداد عقلی (علمی و حقیقت جویی) در تعلیم و تربیت اسلامی به مسئله رشد فکری و تعقل، اهمیت فراوان داده شده است. اسلام طرفدار عقل است و به شدت روی این استعداد انسان، تکیه کرده، تا جایی که قرآن درباره عقل کلمه «لبّ» را بسیار به کار برده، گویی انسان را به یک گردو یا بادام تشبیه کرده که تمام گردو یا بادام، پوسته است و اساسش، مغزش می باشد که در درون آن قرار دارد. تمام هیکل و اندام انسان پوسته و مغز انسان، عقل و فکر اوست. انسانی که عقل نداشته باشد، جوهر و مغز انسانیت و آن ملاک و مقوّم انسانیت را ندارد و انسانی پوک است؛ یعنی یک صورت انسان است و معنی انسان در او نیست. از این دیدگاه، معنی انسان، همان عقل انسان است. عقل برای انسان، زمانی عقل است که به شکل غربال در بیاید و هر حرفی را می شنود، در این غربال قرار دهد؛ خوب وبد را بسنجد و خوب ترین را انتخاب کند. در مکتب تربیتی این دین، حکمت، گم شده مؤمن است و این گوهر، هر جایی یافت شود، مطلوب است؛ هر چند در نزد غیر مسلمانی یافت شود. عقل باید همراه با علم باشد و علم، عقل را پرورش دهد؛ زیرا اگر انسان تفکر کند، ولی اطلاعاتش ضعیف باشد، مثل کارخانه ای است که ماده خام ندارد یا ماده خامش کم است و نمی تواند کار کند یا محصولش کم خواهد بود. عقل و علم مانند چراغ است که راه را برای انسان روشن می کند؛ اما این مقدار، کافی نیست؛ بلکه در کنار روشنی راه، باید آمادگی پیمودن میسر نیز فراهم شود. از این رو، در اسلام در کنار توجه به پرورش عقل و علم، به پرورش اراده انسان نیز توجه شده است. ادامه دارد... #تربیت #شهید‌_مطهری به کانال #تربیت_دینی_کودک_و_نوجوان ملحق شوید: https://eitaa.com/tarbiatkoodak_nojavan