فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ان لله وانا الیه راجعون.
مداح اهل بیت علیهم السلام حاج محمدباقر منصوری شب شهادت حضرت جوادالائمه علیهم السلام به لقاءالله پیوست
@tareagheerfan
💠نماز دهه اول ذی الحجه💠
✍ نماز دهه ی اول ذی الحجه از نمازهای مستحب است که توصیه شده در ده شب اول ماه ذی الحجه خوانده شود.
✅ منبع این نماز، حدیثی از امام صادق(ع) است که مطابق آن، امام باقر(ع) به فرزندش امام صادق(ع) توصیه کرده است که هیچگاه در دهه ی اول ماه ذی حجه این نماز را ترک نکند، و اگر همیشه این نماز را بخواند در ثواب اعمال حاجیان شریک خواهد بود، هر چند که به حج نرفته باشد.(1)
✅ قدیمیترین منبع مکتوب که این نماز در آن آمده است کتاب اقبال سید ابن طاووس است.(2)
✅ این نماز دو رکعت است. در هر رکعت بعد از تکبیره الاحرام ابتدا سوره ی حمد و بعد سوره ی اخلاص و سپس آیه ی ۱۴۲ سوره ی اعراف خوانده می شود.
☀️ و واعَدْنا مُوسی ثَلاثِینَ لَیلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیلَةً وَ قالَ مُوسی لِأَخِیهِ هارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ.
✅ بعد از خواندن آیه، نمازگزار باید به رکوع رفته و پس از آن دو سجده به جا آورد. در رکعت دوم نیز به همین صورت، و بعد از دو سجده، تشهد و سلام گفته میشود.(3)
—-------------------------------------
📚 منبع:
(1) - حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۸، ص۱۸۳.
(2) - سید بن طاووس، الاقبال، ج۲، ص۳۵.
(3) - مفاتیح الجنان، ذیل «اعمال ماه ذی الحجة».
@tareagheerfan👈
#غم_عشق
نکته ششم : توسل به حضرت مولی الموحدین ، امیر المؤمنین علی علیه السلام
💠سالک برای سرکوبی نفس امّاره،به توسل به امیر المؤمنین علی علیه السلام نیاز مند است.مداومت به ذکر «یا علی» در سیر الی الله لازم است. و لذا بسیار نیکو است که پس از نماز فریضه و تر جیحاً پس از نماز صبح،صد و ده مرتبه «یا علی» و هفتاد مرتبه «لا فَتَی اِلاَّ عَلِیّ لا سَیفَ اِلاَّ ذُو الفَقَار» بگوید.البته با استادش مشورت کند.
🔴 داستان جالبی را در عظمت نام مبارک مولی علی علیه السلام که برای خودم اتفاق افتاده عرض می نمایم:برای اولین بار در مشهد مقدس خدمت آیت الله آقای حاج سید محمود مجتهدی سیستانی بودم. در مقابل ایشان کتابی بود به نام «دو چوب و یک سنگ» با اشاره به کتاب فرمود:صاحب این کتاب از عرفای محترم گیلان بوده و در رحیم آباد رشت سکونت داشته،و شاگرد مرحوم آیت الله سید موسی زر آبادی بوده اند. اسم اعظم را نیز می دانسته اند.
در همسایگی ایشان بیوه زنی فقیر زندگی می کرده است که قوت غالب خود و بچه های یتیمش را با شیر گاو تامین می نموده است.روزی از منزل بیرون آمد دید زن همسایه و بچه ها به شدت گریه می کنند.پرسید چه شده؟جواب می دهند که گاومان مرده و ما نه تنها از شیر او محروم شدیم،بلکه حتی فرصت ذبح او را پیدا نکرده و از گوشتش نیز بی نصیب ماندیم.
ایشان آهسته، اسم اعظم را تلاوت کرده و با نوک پا به گاو زد؛گاو زنده شد و صاحب گاو و بچه ها خوشحال شدند. دو سه روز بعد، از استادش آیت الله سید موسی زر آبادی که ساکن قزوین بوده نامه ای به ایشان رسید که حاوی این مطالب بود:تو چرا اسم اعظم را در چنین مورد کوچکی به کار بردی?تو تا یک ماه دیگر میمیری. وصیت نامه ات را بنویس.ایشان ضمن عذر خواهی از استاد;این کتاب را که نوشته بود تکمیل کرد و در آخر کتاب نوشت:چون فرزندان من هنوز خردسال هستند من سرّ خدا را در این کتاب گذاشتم و رفتم. امیدوارم فرزندان صلبی و شاگردان با وفای من تقوا را پیشه کنند تا به این رمز برسند.
بنده سوال کردم:جناب آقای مجتهدی
نام کتاب چیست?مؤلف آن کیست?با لبخندی شیرین و با لهجه مشهدی فرمود:مُدُنُم ام نُمُگُم(میدانم ولی نمیگویم);زیرا من میدانم شما شخص پیگیری هستی و اگر به این خط بیفتی از ادامه تحصیل باز میمانی. من در وقتش به شما خواهم گفت ولی نام مؤلف را میگویم تا گاهی برای او فاتحه بخوانی.زیرا چند سال بیشتر از فوت ایشان نمیگذرد. نام او آیت الله سید محمد معصومی اِشکِوَری است.
من در آن موقع حدود بیست سال بیستر سن نداشتم و در حوزه علمیه قم تحصیل میکردم.تقریبا ده سال گذشت روزی تصمیم گرفتم به رشت مسافرت کنم و از نزدیک درباره ایشان و کتابشان و شاگردانشان تحقیق کنم. از قم به تهران رفتم و در ترمینال تهران سوار اتوبوسی شدم و عازم رشت گردیدم.صندلی بنده ردیف اول یا دوم بود. هنگام ورود در ردیف آخر ماشین پیرمردی را دیدم با محاسنی سفید و نورانی که عینکی هم به چشم داشت. توجه مرا به خود جلب کرد.لذا برخواستم و به نزد ایشان رفتم. از هم صندلی ایشان خواهش کردم که در صورت امکان جایش را با من عوض کند.او هم مایل بود در ردیف اول اتوبوس بنشیند و طبیعت زیبای گیلان را بهتر مشاهده کند.لذا وسایلش را برداشت و جایش را با من عوض کرد. پیر مرد از آمدن بنده اظهار خوشحالی کرد پس از تعارفات معمولی بنده از ایشان پرسیدم اسم مبارکتان چیست و اهل کجا هستید?ایشان فرمودند:اسمم فلان است و ساکن رحیم آباد رشت هستم. من خنده ای کردم و گفتم من در حقیقت عازم رحیم آباد هستم فرمود چرا?گفتم:عالم عارفی در این شهر بوده به نام آیت الله سید محمد تقی معصومی اشکوری. کتابی نوشته به نام دو چوب و یک سنگ و قصه زنده کردن گاو رانقل کردم.
پیرمرد به چشمانش اشک آمد و فرمود:من از شاگردان ایشان بودم و از همسایگان نزدیک خانه شان هستم. آنچه شنیده ای درست است. بعد فرمود حالا مقصودت چیست? داستان منزل آیت الله سید محمود مجتهدی را نقل کردم و این که ایشان نام کتاب را نگفت ولی من با اینکه فاصله ام با ایشان زیاد بود از دور اسم کتاب را خواندم. اسم مولف را هم خود ایشان فرمودند. در این ده سال به هر کتاب فروشی در سه شهر تهران مشهد و قم رفتم نیافتم.
گفتم به رشت بروم تا در رشت و رحیم آباد هم تحقیق کنم بلکه کتاب را بیابم. ایشان فرمود:احتیاج به اینکه خودت را به زحمت بیندازی نیست من از این کتاب دو نسخه دارم.آدرس منزلتان را بگویید برایتان پست می کنم. من پول در اوردم عرض کردم قیمتش چقدر است?فرمود عرض کردم که من دو تا دارم یکی برای خودم کافی است نسخه دوم را برای شما یادگاری تقدیم می کنم. من هم آدرس دادم در طول سفر مطالب دیگری هم پرسیدم و ایشان همه را بی مضایقه جواب دادند.
✅ادامه دارد......
@tareagheerfan
آیت الله سید ابوالحسن مهدوی حفظه الله:
🔻برای دهه اول ماه ذیالحجة اعمالی را پیشنهاد میدهم که در صورت تمایل انجام دهید:
1️⃣از بهترین اعمال، تقید به نماز اول وقت است. انسان باید خود را در دورۀ سال مقید به نماز اول وقت کند؛ اما اگر کسی این کار را هنوز نکرده است، برای شروع این دهه از مواقع دیگر بهتر است. سعی کنید برای خود مشغلهای فراهم نکنید، با کسی وعده نگذارید و وقت نماز صبح و ظهر و شب را حفظ کنید.
2️⃣ادای نوافل شبانهروز است که تعداد رکعتهایش دو برابر نماز واجب است. هفده رکعت نماز واجب داریم و سیوچهار رکعت نافله. در این ایام، به خواندن این نوافل هم خیلی تأکید شده است؛ حتی اگر کسی فرصت ندارد، در حین راهرفتن نمازها را بخواند. در بین این سیوچهار رکعت نافله، به خواندن نماز شب تأکید بیشتری شده است.
3️⃣ختم قرآن در این ایام. عزیزانی که مایلند، در این ده شبانهروز، روزی سه جزء قرآن بخوانند. اینگونه روز دهم که روز عید قربان است، قرآن ختم میشود و إنشاءالله عیدی خود را میگیرند. از ابتدا هم نیت کنید ثواب ختم قرآن را به چهارده معصوم«علیهمالسلام» اهدا کنید.
4️⃣همچنین خواندن دو رکعت نماز بین نماز مغرب و عشاء که برای این ده شب وارد شده است. کیفیت نماز به اینصورت است که بعد از حمد، سورۀ توحید و سپس آیۀ «وَ واعَدْنا» خوانده میشود. کسانیکه این نماز را بخوانند، در ثواب حاجیان خانۀ خدا شریک میشوند.
5️⃣روزهگرفتن در نُه روز اول ذیالحجه که باز مستحب است و ثواب آن این است که گویا تمام عمرش را روزه گرفته است.
6️⃣خواندن دعاهای وارد شده، بهخصوص دعاهای شب و روز عرفه و شب و روز عید قربان که این هم خیلی اهمیت دارد.
🔸امیدوارم خدای متعال توفیق بهترین و خالصترین عبادت برای پروردگار را به همۀ ما بدهد تا در اثر عبودیت به کمال نهایی خود و به انسان کامل، حضرت بقیةالله«ارواحنافداه»، برسیم.
@tareagheerfan
...استعفای وزیر
در پی بی بند وباری در ورزشگاه کربلا و در ادامه اعتراضات شدید شیعیان به هتک حرمت کربلا توسط غربزده گان بی بند و بار:
🔶حجت الاسلام سید صدرالدین قپانچی امام جمعه نجف اشرف در خطبه نماز جمعه خواستار استعفای وزیر ورزش و جوانان شد و وی را مسئول اصلی هتک حرم کربلا دانست و گفت: خوشبختی در رقص و موسیقی نیست، بلکه فراهم آوردن فرصت شغلی و تحصیلی است.
.
🔶حجت الاسلام و المسلمین قپانچی از امام حسین (سلام الله علیه)و حضرت عباس(سلام الله علیه)عذرخواهی کرد و گفت: ما هرچه از پیروزی و عزّت داریم به برکت امام حسین (سلام الله علیه) است و آنچه رخ داده عمل انسان های اهل فسق و فجور است.
.
🔶وی همچنین از شهدایی که برای اسلام و نه برای موسیقی و رقص جانفشانی کردند، عذرخواهی کرد.
@tareagheerfan
#غم_عشق
.....ایشان همه را بی مضایقه جواب دادند و فرمود که چرا با این همه کنجکاوی جدّی,تحقیقت را ده سال به تاخیر انداختی?با اینکه اسم کتاب را دیدی اسم مولف را هم از آقای مجتهدی شنیدی,چرا این کاری را که در این سفر انجام دادی به تاخیر انداختی?من این شعر حافظ را خواندم:
به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بی خبر نبوَد ز راه و رسم منزل ها
🔅لبخندی زد و گفت :بسیار خوب احسنت. حالا دیگر کار شما در رحیم آباد و رشت تمام شد. این نزدیکی ها امامزاده جلیل القدری هست که در سمت چپ جاده قرار دارد. اینجا پیاده شو و پس از زیارت مجدداً به تهران برگرد.با من خداحافظی کرد. من هم به راننده گفتم کنار امام زاده نگهدار!چند کیلومتر بیشتر به رشت نمانده بود مقابل امام زاده توقف کرد من پیاده شدم و فهمیدم که خیر و برکتی در این کار هست. بلاخره به تهران و سپس به قم مراجعت کردم. چند روز بعد این کتاب رسید و آن را دو سه دور خواندم ولی آنچه را در طلبش بودم پیدا نکردم. یک روز به حضرت مهدی علیه السلام توسل گرفتم. به قلبم الهام شد دو چوب هم قد ,عمودی روی زمین بگذار و یک سنگ طرف راستش;این چه عددی می شود?(۱۱۰).عدد ۱۱۰ با چه نامی همراه است?با نام مبارک(علی).
آری اسم اعظم خدای عز و جل علی است. البته منظور از علی اعلی خالق متعال است. نه علی امام اول شیعیان.
البته دانستن اسم اعظم به تنهایی کافی نیست. باید خودت هم اسم اعظم بشوی.
گر انگشت سلیمانی نباشد**چه خاصیت دهد نقش نگینی
این بیت از این غزل زیبای حافظ است.
سحرگه ره روی در سرزمینی
همیگفت این معما با قرینی
که ای صوفی شراب آن گه شود صاف
که در شیشه برآرد اربعینی
خدا زان خرقه بیزار است صد بار
که صد بت باشدش در آستینی
مروت گر چه نامی بینشان است
نیازی عرضه کن بر نازنینی
ثوابت باشد ای دارای خرمن
اگر رحمی کنی بر خوشه چینی
نمیبینم نشاط عیش در کس
نه درمان دلی نه درد دینی
درونها تیره شد باشد که از غیب
چراغی برکند خلوت نشینی
گر انگشت سلیمانی نباشد
چه خاصیت دهد نقش نگینی
اگر چه رسم خوبان تندخوییست
چه باشد گر بسازد با غمینی
ره میخانه بنما تا بپرسم
مآل خویش را از پیش بینی
نه حافظ را حضور درس خلوت
نه دانشمند را علم الیقینی
✳️ادامه دارد.....
@tareagheerfan
هدایت شده از طریق عرفان
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام دوستان
شما عزیزان میتوانید با جستجوی
#غم_عشق به مطالب صفحات قبلی دسترسی پیدا کنید.
💠انتقادات و پیشنهادات خودتون رو با ما در میان بزارید👇
@mahdizolfaghary1371
هدایت شده از طریق عرفان
🌷مشايخ حديث به سندهاى معتبر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده اند كه بر هر مسلمان واجب و لازم است كه اين دعا را ده مرتبه پيش از طلوع آفتاب و ده مرتبه پيش از غروب آن بخواند:
لا إِلَهَ إِلّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ يُمِيتُ وَ يُحْيِي وَ هُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ .
شايسته پرستشى جز خداى يكتا نيست، يگانه است و انبازى ندارد، فرمانروايى هستى و ستايش تنها زيبنده اوست.
زنده می كند و می ميراند و مى ميراند و زنده مى نمايد، و زنده اى است كه هرگز نمی ميرد، نيكى تنها به دست اوست، و او بر هر چيزى تواناست
@tareagheerfan👈
✅دعاها و اعمال دهه اول ماه ذی الحجه در بیان عارف بالله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی رحمت الله علیه👇👇
May 11
✅.......ساير اعمال دهه اول
بعد از نماز صبح و مغرب ، در تمام اين روزها خواندن دعايى كه اول آن اللهم ان هذه الايام التى فضلتها على غيرها مى باشد نيز مستحب است .
از مهمترين اعمال اين ماه ، عمل به روايت زير است : شيخ مفيد از امام ابو جعفر (عليه السلام) نقل كرده اند كه فرمودند: خداوند توسط جبرئيل پنج هديه در ده روز اول اين ماه براى عيس بن مريم (عليه السلام) فرستاده و فرموده : عيسى ! با اين پنج دعا، دعا كن زيرا در روزهاى ده گانه يعنى ده روز ذى حجه عبادتى محبوبتر از آن نزد خداوند نيست .
اول : اشهد اءن لا اله الا الله وحده لا شريك له ، له الملك و له الحمد بيده الخير و هو على كل شى ء قدير.
دوم : اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له ، اءحدا صمدا لم يتخذ صاحبة و لا ولدا.
سوم : اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له ، احدا صمدا لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احدا.
چهارم : اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له ، له الملك و له الحمد يحيى و يميت و هو حى لا يموت بيده الخير و هو على كل شيى ء قدير.
پنجم : حسبى الله و كفى سمع الله لمن دعا ليس وراء الله منتهى اءشهد لله بما دعا و أنه برى ء ممن تبرء و ان لله الاخره و الاولى .
حواريون از عيسى (عليه السلام) پرسيدند: اى روح الله كسى كه اين كلمات را بگويد چه پاداشى دارد؟ فرمود: كسى كه صد بار، اولى را بگويد زمينيان عملى بهتر از عمل او در آن روز ندارند و در روز قيامت خوبيهاى او از همه بندگان بيشتر خواهد بود و كسى كه دومى را صد بار بگويد گويا تورات و انجيل را دوازده بار خوانده و پاداش آن را بدست آورده باشد. عيسى (عليه السلام) پرسيد: اى جبرييل ثواب آن چيست ؟ گفت : هيچ فرشته اى در آسمانهاى هفتگانه قدرت حمل يك حرف از تورات و انجيل را ندارد مگر اين كه من و اسرافيل برانگيخته شويم زيرا او اولين بنده اى است كه لا حول و لا قوه الا بالله گفت . و كسى كه صد بار، سومى را بگويد، خداوند بخاطر آن براى او ده هزار نيكى نوشته ، ده هزار گناه او را پاك كرده ، ده هزار درجه او را بالاتر برده و هفتاد هزار فرشته را كه دستهاى خود را بلند كرده و بر كسى كه آن را گفته است صلوات مى فرستند، فرود مى آورد. عيسى گفت : جبرييل ! ملائكه جز بر پيامبران بر كسى ديگر صلوات مى فرستند؟ جبرييل گفت : كسى كه به آنچه از سوى خدا توسط پيامبران آمده است ايمان آورده و تعبير نكند، پاداش پيامبران به او داده مى شود. و كسى كه صدبار، چهارمى را بگويد فرشته اى كه با خدا ارتباط دارد او را مى يابد آنگاه خداوند به گوينده آن با نگاه رحمت مى نگرد و كسى كه خدا با نگاه رحمت به او بنگرد، بدبخت نخواهد شد. عيسى گفت : جبرئيل ! ثواب پنجمى چيست ؟ او گفت : اين دعاى من است و من اجازه ندارم آن را براى تو توضيح بدهم .
كاش مى دانستم آيا اين پاداشها فقط براى خواندن اين دعاهاست يا شرايطى هم دارد؟ روايت شده است كه امام رضا (عليه السلام) در راه طوس فرمودند: كسى كه لا اله الا الله بگويد، بهشت براى او خواهد بود. آنگاه فرمود: بشرط آن و شرايط آن و من يكى از شرايط آن مى باشم .
بنابر اين ، اين دعاها نيز حتما شرايطى دارد و از شرايط قطعى آن اين است كه گوينده حتما معتقد به آنچه مى گويد، باشد. و من معنى اين كلمات را گويم ، ببين معتقد به آن مى باشى يا نه ؟
معنى اله پناه بردن مى باشد بنابراين اله بمعنى پناه است . معنى شهاده نيز حاضر شدن است ، بنابراين معنى اشهد ان لا اله الا الله اين است كه من شاهدم كه پناهى در وجود جز خدا نيست . له الملك و له الحمد يعنى كسى مالك چيزى نيست جز خدا، خير، نعمت و فضيلتى نيست مگر براى خدا و در خدا و يعنى تمامى عالم ملك خدا بوده و هيچكس خير و فايده اى ندارد مگر خدا.
بنابراين كسى كه اعتقاد دارد كه پناهى جز خدا نيست چگونه در كارهاى خود به غير خدا پناه برده و به خداوند پناه نمى برد؟ كسى كه در كارهاى مهم يا ديگر كارهاى دنيوى پدر خود را پناهگاه دانسته و به مال دنيا بيشتر اعتماد داشته و دلش با آن بيشتر آرامش مى يابد تا با وعده هاى خدا در كتابش ، در حالى كه خداوند وعده هاى خود را با سوگند نيز تاءكيد نموده است ، چگونه مى تواند ادعا كند كه پناهى جز خدا سراغ ندارم . كسى كه اعتقاد دارد تمامى دارائيها از آن خداست ، چرا بدون اجازه او در آن دخل و تصرف مى كند. و چرا توقع دارد ديگران آن را به او بدهند؟ و چرا براى او سخت است كه دارايى خدا به مصرف بندگان و روزى خورهاى او برسد؟ كسى كه معتقد است تمام نيرو، توانايى ، عزت و قدرت از آن خداست چرا انتظار دارد ديگران نيازهاى او را برآورند. چرا از ديگران مى ترسد؟ چرا ديگران را آسيب رسان يا سود رسان مى داند؟ و چرا بخاطر رضايت كسى بر خلاف رضايت خدا عمل مى كند؟
خلاصه اگر كسى به مضمون شهادتى كه در اين دعاست معتقد باشد، در كس نفع و ضررى نديده و مردم در نظر او مانند اشياء بى جان هستند. وقتى كه در ظاهر خيرى از كسى ببيند فقط خدا را شكر
می کند و آنگاه كه كسى ضررى يا مصيبتى ببيند مى داند كه خداوند بخاطر كار بدش او را مجازات نموده و خود او باعث شده است . ولى كسى كه خير را در دنبال دنيا رفتن ديده و براى بر آورده شدن نيازهايش فقط به آن اعتماد مى كند خير و سعادت را نيز در دارايى اغنياء ديده و به جهت دنياى اغنيا و پادشاهان از آنان چاپلوسى كرده ، براى بدست آوردن مال و مقام با دستورات الهى مخالفت مى نمايد با بدست آوردن مال خوشحال و با از دست دادن آن اندوهگين مى شوند در سختيها و حوادث ناگوار به غير خدا پناه برده ، به وعده هاى خداوند در مورد رزقش اطمينان نداشته - با اين كه خداوند در اين مورد سوگند خورده است - و در حوادث ناگوار اميدش به غير خداست چنين كسى در چنين شهادتى مانند منافق است كه خداوند شهادت به دروغگويى او مى دهد.
در اينجا حيف است حديثى قدسى كه در كتاب كافى در اين باب رويت شده است را نياورم . در اين كتاب آمده است حسن بن علوان از امام صادق (عليه السلام) روايت كرده است : در مجلس مذاكره علمى بوديم ، و من خرجى خود را در سفر گم كرده بودم . يكى از دوستان گفت : چه كسى مى تواند مشكل تو را حل كند؟ گفتم : فلانى . گفت : او مشكل تو را حل نكرده ، اميدت را نااميد و به مقصود نمى رسى . گفتم : خدا تو را رحمت كند، از كجا فهميدى ؟ گفت : امام صادق (عليه السلام) به من فرمودند كه در كتابى خوانده است كه خداوند متعال مى فرمايد: قسم به عزت و جلال و مجد و ارتفاع من بر عرشم ، بلاشك اميد هر كسى را كه با غير من اميدوار شود حتما قطع مى كنم و بدون ترديد و حتما لباس خوارى نزد مردم به او مى پوشانم و يقينا و بطور قطع او را از قرب خود كنار مى زنم و بى ترديد و بلاشك او را از پيوستن به خودم دور مى كنم . در حالى كه سختيها در دست من است اميد او در سختيها به ديگران و به ديگران اميدوار است . و درِ ديگران را مى كوبد در حالى كه كليد درها در دست من بوده و درها هم بسته است و درِ من براى كسى كه مرا بخواند باز است . كيست كه در حوادث ناگوار به من اميد بسته و من اميد او را براى برطرف شدن ناگواريش قطع كرده باشم ! كيست كه براى كار مورد علاقه اش به من اميدوار شده و من اميد او را از خود قطع نموده باشم . تمام آرزوهاى بندگان نزد من محفوظ است ولى آنان به حفظ من راضى نشدند. آسمانهاى خود را پر از كسانى نمودم كه از تسبيح من خسته نمى شوند و به آنان دستور دادم درها را بين من و بندگانم نبنديد ولى بندگان به سخن من اعتماد نكردند.
آيا نمى داند اگر حادثه اى از حوادث ناگوار من به او برسد كسى جز من نمى تواند آن را بر طرف كند؟ آيا من كه قبل از درخواست عطا مى كنم ، فكر مى كند اگر از من درخواست شود خواسته او را نمى دهم ! آيا من بخيلم كه بنده ام مرا بخيل مى داند! آيا جود و كرم ، مال من نيست ! آيا عفو و رحمت بدست من نيست ! آيا محل آرزوها نيستم ! چه كسى غير من آرزوها را قطع مى كند! آيا اميدواران نمى ترسند كه به غير من اميدوار مى شوند!
اگر اهل آسمانها و زمينهايم همگى آرزو كنند و به هر كدام از آنان باندازه تمام آنچه همگى آرزو كرده اند، بدهم باندازه جز ذره اى از داراييم كم نمى شود. و چگونه مالى كه من سرپرست اويم كم مى شود! چه بيچاره اند كسانى كه از رحمتم ماءيوس هستند. چه بدبختند كسانى كه از دستوراتم سرپيچى كرده و مرا در نظر ندارند.
اى بيچاره ! وعده هاى اين حديث و استدلالها و عظمت آن را بنگر كه بزرگتر از آسمانهاى هفتگانه و عرش بزرگ خداست . از خود بپرس آيا مى توانى قدرت ، حكومت ، و ملك او را كه در اين حديث آمده و اين كه سختيها بدست او، كليد دردها در دست او و در او براى كسانى كه او را بخوانند باز است را انكار كنى ؟ آيا در اين باره در قرآن سخن نرفته و براى دعا كردن به درگاه او دعوت نشده اى ؟ آيا به تو نفرموده است كه به كسانى كه به درگاه او دعوت نشده اى ؟ آيا به تو نفرموده است كه به كسانى كه به درگاه او دعا كنند نزديك بوده و كسانى كه او را صدا بزنند پاسخ مى دهد؟ آيا كسى را ديده اى كه در حوادث و كار مهمى به او اميد بسته ولى اميدش را نااميد كرده باشد؟ مى پندارى كه در گذشته آرزوى بهبودى وضعيت در شرايط سخت را از خدا داشته ولى خدا تو را به آرزويت نرسانيده و اميد داشتى كه او نيازهايت را برآورده اما ترا نااميد كرده است . اگر چنين چيزى هم باشد بخاطر اين است كه آرزوى تو دروغين و اميد تو غير صادقانه بوده است .
اگر به او اميدوار بودى ، در پى رضايت او حركت كرده و از خشم او مى گريختى . زيرا اميد و آرزو دو عمل قلبى هستند كه از سه چيز سرچشمه مى گيرند آگاهى از توانايى ، آگاهى از كرم و آگاهى از عنايت . آنگاه كه اين سه در قلب بوجود آمدند انسان در دل توقع برخوردارى از كرم و خير را پيدا مى كند، كه اين توقع اميد ناميد مى شود و همين توقع اگر ضعيفتر باشد، آرزو ناميده مى شود.
و كسى كه از قادرى انتظار عنايت داشته و توقع كرم او را داشته باشد،