#شب‌های‌جمعه فاطمه، با اضطراب و واهمه آید به دشت کربلا، گردد به دور خیمه ها گوید حسین من چه شد، نور دو عین من چه شد  » 👇👇👇👇👇 ▪️... عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْر قَالَ حَجَجْتُ مَعَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ... فَقَالَ يَا ابْنَ بُكَيْرٍ إِنَّهُ لَيَنْظُرُ إِلَى زُوَّارِهِ وَ إِنَّهُ أَعْرَفُ بِهِمْ وَ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ وَ مَا فِي رِحَالِهِمْ مِنْ أَحَدِهِمْ بِوُلْدِهِ وَ إِنَّهُ لَيَنْظُرُ إِلَى مَنْ يَبْكِيهِ فَيَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ يَسْأَلُ أَبَاهُ الِاسْتِغْفَارَ لَهُ. ✍🏻 مرحوم ابن قولویه به سندش از ابن بُکَیر نقل می‌کند که امام صادق علیه السلام فرمودند: امام‌ حسین علیه السلام گریه ‌کن خود را می‌بیند، سپس هم خودش برای او‌ طلب استغفار می‌کند، هم از پدرش علیه‌السلام درخواست می‌کند برای او طلب استغفار کند. 📚کامل الزیارات، باب ٣٢، حدیث۷