سوره ی بقره
ا﷽
وَإِنْ عَزَمُوا الطَّلَاقَ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
و اگر عزم #طلاق نمودند خدا (به گفتار و کردارشان) شنوا و داناست.
آیه ۲۲۷
https://eitaa.com/joinchat/1356923840C491f8217c0
سوره ی بقره
ا﷽
وَ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ ۚ وَ لَا تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لِتَعْتَدُوا ۚ
وَ مَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ ۚ
وَ لَا تَتَّخِذُوا آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا ۚ
وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ مَا أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ مِنَ الْكِتَابِ وَ الْحِكْمَةِ يَعِظُكُمْ بِهِ ۚ
وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
و هنگامی که زنان را #طلاق دادید و به پایان #عدّه خود نزدیک شدند، آنان را [با رجوع کردن] به طور شایسته و متعارف، نگه دارید یا [با ترک رجوع] به نیکی و خوشی رها کنید.
و آنان را برای آزار رساندن و زیان زدن نگه ندارید تا بر آنان تعدّی و ستم کنید.
و هر که چنین کند قطعاً به خود ستم کرده است.
و آیات خدا را به مسخره نگیرید
و نعمت خدا را بر خود و آنچه از کتاب و حکمت بر شما نازل کرده که شما را به آن پند می دهد، به یاد آرید.
و از خدا پروا کنید و بدانید که خدا به همه چیز داناست.
آیه ۲۳۱
https://eitaa.com/joinchat/1356923840C491f8217c0
سوره ی بقره
ا﷽
وَ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعْضُلُوهُنَّ أَنْ يَنْكِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْا بَيْنَهُمْ بِالْمَعْرُوفِ ۗ
ذَٰلِكَ يُوعَظُ بِهِ مَنْ كَانَ مِنْكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ۗ
ذَٰلِكُمْ أَزْكَىٰ لَكُمْ وَ أَطْهَرُ ۗ
وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ
و زمانی که زنان را #طلاق دادید، و به پایان #عدّه خود رسیدند، آنان را از ازدواج با شوهران سابق خود در صورتی که میان خودشان به روشی شایسته و متعارف توافق کنند باز مدارید.
با این [حکم،] کسانی از شما که به خدا و روز قیامت ایمان دارند، پند داده می شوند.
این برای شما سودمندتر وپاکیزه تر است؛
و خدا [مصالح شما را در همه امور] می داند و شما نمی دانید.
آیه ۲۳۲
https://eitaa.com/joinchat/1356923840C491f8217c0
سوره ی بقره
ا﷽
"لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَةً ۚ وَ مَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ
وَ عَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ مَتَاعًا بِالْمَعْرُوفِ ۖ
حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِينَ
اگر زنان را پیش از آمیزش جنسی یا تعیین مهریه، #طلاق دادید
[در این طلاق] بر شما گناهی نیست؛
و [در چنین موقعیتی بر شما واجب است] آنان را [از مال خود] بهره ای شایسته و متعارف دهید؛
توانگر به اندازه خویش، و تنگدست به اندازه خویش
که این حقّی لازم بر عهده ی نیکوکاران است.
آیه ۲۳۶
https://eitaa.com/joinchat/1356923840C491f8217c0
پیام های آیه ۲۳۷
۱ـــ در گفتگو دربارهى مسائل زناشويى خانواده، عفت كلام را مراعات كنيد.
«تَمَسُّوهُنَّ»
۲ـــ تعيين و پرداخت مهريه، بر مرد واجب است. «فَرِيضَةً»
۳ـــ عفو و گذشت از سوى زن و مرد، هر دو پسنديده است.
يا زن نصف مهريه را ببخشد،
يا مرد تمام مهريه را بدهد.
«يَعْفُونَ ... تَعْفُوا»
۴ـــ اجازه ی ازدواج زن، با ولىّ اوست.
«بِيَدِهِ عُقْدَةُ النِّكاحِ»
۵ـــ كسانى كه بخشش دارند، به تقوا نزديکترند.
«وَ أَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوى»
۶ـــ #طلاق بايد همراه با عفو و فضل باشد.
«تَعْفُوا ... لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ»
۷ـــ در طلاق نبايد مسائل اخلاقى و كرامتهاى انسانى را به فراموشى سپرد.
«وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ»