قرآن ترجمه المیزان سوره 4 سوره مبارکه النساء صفحه 97 ۞ لَا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا (114) در بسيارى از نجواهايشان هيچ خيرى نيست، مگر اينکه کسى که [در نجوايش ]به صدقه يا به کارى پسنديده يا اصلاحى ميان مردم امر کند، و هر کس براى طلب رضاى خدا چنين کند به زودى اجرى بزرگ به او خواهيم داد. (114) وَمَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا (115) و هر کس بعد از آنکه حق برايش روشن شد با پيامبر مخالفت کند و از راهى غير ار راه مؤمنان پيروى نمايد او را به همان وضعى که خود خواسته است وا مى گذاريم و وى را به آتش جهنّم مى سوزانيم، و چه بدسرانجامى است. (115) إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا (116) همانا خدا اين [گناه ]را که به وى شرک ورزيده شود نمى آمرزد و غير از آن را بريا هر که بخواهد مى آمرزد، و هر کس به خدا شرک ورزد قطعاً به گمراهى دورى دچار شده است. (116) إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا إِنَاثًا وَإِنْ يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطَانًا مَرِيدًا (117) غير خدا نمى خوانند مگر موجوداتى بى اثر را، و نمى خوانند مگر شيطانى سرکش را. (117) لَعَنَهُ اللَّهُ ۘ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبًا مَفْرُوضًا (118) که خدا لعنتش کرده است. و [شيطان ]گفته است: قطعاً من از بندگان تو نصيبى معيّن خواهم گرفت. (118) وَلَأُضِلَّنَّهُمْ وَلَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الْأَنْعَامِ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُبِينًا (119) و حتماً گمراهشان مى کنم و به آرزوها سرگرمشان مى سازم و امرشان مى کنم که گوش هاى دام ها را بشکافند و امرشان مى کنم که فطرت اِلهى را تغيير دهند. و هر کس بجاى خدا شيطان را ولّى خود بگيرد بى شک به زيانى آشکار دچار شده است. (119) يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّيهِمْ ۖ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا (120) به آنان وعده مى دهد و به آرزوها سرگرمشان مى کند و شيطان جز از روى فريب به آنان وعده نمى دهد. (120) أُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَلَا يَجِدُونَ عَنْهَا مَحِيصًا (121) اينان جايگاهشان جهنّم است و راه فرارى از آن نمى يابند. (121) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

نکته تفسیری صفحه ۹۷: وعده­ های دروغ شیطان: شاید همه​ ی ما تاکنون برای انجام یک کار بد وسوسه شده باشیم. ممکن است این وسوسه از سوی شخصی به ما القا شود؛ بدین صورت که او آن کار بد را برای ما خوب جلوه می­ دهد و از منافع و لذّت­ های آن سخن می­ گوید؛ گویی آن عمل، کاری بسیار خوب و پرمنفعت است. در این حال، دیگر سخنی از بدی­ها و زیان­ های آن مطرح نیست و کم­کم دل انسان برای انجام آن نرم می­ شود. شاید هم این وسوسه از درون خود ما برخیزد. امیال و غرایزمان ممکن است ما را به انجام آن کار بد تشویق کند و آن را در نظر ما کاری پرمنفعت یا لذت​بخش نشان دهد. بسیاری از جنایت­ ها، دزدی­ ها، خیانت­ ها، گناهان و... ، در پی همین حالت ایجاد می­ شود؛ یعنی «زیبا نشان دادن کاری زشت، و پرسود نشان دادن امری زیان​ بخش». خداوند که از همه​ ی اسرار جهان و حالات ما باخبر است، در این آیه می­ فرماید که این وعده​ ی دروغ، از حیله­ های شیطان است. شیطان از زبان دیگران یا از درون انسان، او را وسوسه می­ کند و به او وعده می­دهد که با انجام کار خلاف، به سودها و لذّت­های رؤیایی­ اش می­ رسد؛ امّا پس از انجام آن کار، یا حتّی پس از اقدام برای انجام آن، چنان او را در گرفتاری و بدبختی رها می­ کند که گاهی هیچ­ گونه ندامتی هم سودی نمی­بخشد. داستان کربلا، نمونه­ ای بسیار روشن از این حقیقت است. بسیاری از قاتلان امام حسین(ع)، با وعده​ ی مقام و ثروت، به جنگ بهترین انسان روی زمین آمدند؛ ولی پس از آلوده شدن دستانشان به خون امام، به هیچ­یک از وعده­ ها نرسیدند و در زمانی کوتاه، همگی قصاص جنایتشان را چشیدند. شاید یزید بن معاویه، با دیدن سر امام حسین(ع) خیال می­ کرد که حکومتش برای ابد ادامه دارد و دیگر هیچ​ کس نمی­ تواند در برابر او کمر راست کند. به همین سبب، یک سال پس از  واقعه​ ی عاشورا، با سنگ­دلی تمام دستور داد به مدینه حمله کنند، و تعرّض به جان و مال و ناموس مردم آن شهر را برای لشکریان خود تا سه روز آزاد اعلام کرد. یک سال بعد نیز به خانه​ ی خدا تاخت و آن را با منجنیق ویران کرد و به آتش کشید؛ ولی ناگاه دست اجل از آستین بیرون آمد و گلوی او را فشرد. به­ راستی چه احساسی در نهاد آن موجود پست وجود داشت که به این جنایات دست می­زد؟ بی­ شک نفس سرکش او و اطرافیانش به وی وعده می­ دادند که به زودی امپراتور دنیا می­ شود و تا ابد در آن حکومت می­ کند؛ غافل از این​که پس از سه سال حکومت ذلّت‏بار، به پرتگاه دوزخ سقوط کرد و تاکنون حدود چهارده قرن است که در عذاب الهی غوطه­ ور است و برای این درد و رنج، پایانی وجود ندارد. آری، این رسم شیطان است که انسان را با وعده­ های دروغین و آرزوهای دور و دراز به هلاکت و بدبختی می­ کشاند. به یاد داشته باشیم او دشمن ماست و برای دشمنی­ اش با ما سوگند خورده است.[1] [1] - برگرفته از آیه 168 سورة بقره: انه لکم عدوّ مبین و آیه 82 سورة ص: قال فبعزّتک لاغوینهم اجمعین #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

#حکمت27 بیماری، درد و درمان در نهج البلاغه4️⃣ 🌸صوت روز هشتاد و دوم👆 #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹شرح #حکمت27 4⃣ 🔹 بیماری، درد و درمان در نهج البلاغه 🔰 مطلب پایانی در مورد مسأله بیماری و درد به بهانه حکمت ۲۷ مسأله درمان است. 🔻 یکی از مسائلی که امیرالمؤمنین (علیه السلام) هم برای پیشگیری و هم برای درمان توصیه فرموده اند، "دعا" است. 🔻نکته عجیب این است که حضرت می فرمایند خیال نکنید انسانی که سالم است و بدنش صحّت دارد، نیازش به دعا از بیمار کمتر است؛ نه اینگونه نیست. در حکمت ۳۰۲ می فرمایند: « آنکس که به شدت گرفتار درد است نیازش به دعا بیشتر از شخص تندرستی که از بلا در امان است نمی باشد». یعنی؛ آن کسی که در امان است و به خیال خودش الان سالم است، خیال نکند که چون بیمار نیست، دردی ندارد و مشکلی ندارد فعلا احتیاجی به دعا ندارد، برای پیشگیری از درد و مراقبت از این سلامتی و صحّت هم، به دعا خیلی نیاز دارد. 🔻نکته دیگر هم در بحث درمان در حکمت ۴۰۰ است. حضرت علی( علیه السلام) بعضی از چیزهایی که در اختیار همه ما هست و می تواند بیماریهای جسمی و روحی را درمان بکند را بیان می کنند، که از این قرار هستند: « بوی خوش، درمان و نشاط آور است. عسل درمان کننده و نشاط آور است. سواری بهبودی آور است و نگاه به سبزه زار درمان کننده و نشاط آور است». 🔻با این توضیحات ما به بهانه حکمت ۲۷ کل مسأله بیماری، درد و درمان را عرض کردیم. اما خود حکمت ۲۷ این بود: « إمْشِ بِدَائِكَ مَا مَشَىٰ بِكَ»؛ "تا وقتی که دردت با تو همراهی میکند، با آن راه بیا و با آن بساز". 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع #نهج_البلاغه #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

⚜✨⚜✨⚜ #حسینیه ▫️امام رضا(علیه السلام) فرموده است: إِنْ سَرَّک أَنْ تَلْقَی اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ عَلَیک فَزُرِ الْحُسَینَ. اگر دوست داری بدون گناه به ملاقات خدا بروی در دنیا به زیارت امام حسین(علیه السلام) برو. ▫️بحارالأنوار، ج۴۴، ص۲۸۶، ح۲۳ ⚜✨⚜✨⚜

#کلیپ_اسامی_القاب_صفات_مبارک_حضرت_ولی_عصر_عجل_الله_تعالی_فرجه_الشریف 🌹دابة الارض صد ونود و هفتمین نام مبارک حضرت بقیة الله الأعظم ارواحنا له الفداء

✨🌫✨🌫✨ #ذیقعده #مهدیه پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) در یکی از روزهای آخر عمر مبارکشان در حالی که دست شان را به شانه امام حسین(علیه السلام) گذاشته بودند خطاب به دختر بزرگوارشان حضرت زهرا(علیه‌السلام) فرمودند: مهدی این امت از نسل این فرزندم است. دنیا به پایان نخواهد رسید مگر این که مردی از اولاد حسین(علیه السلام) قیام کرده جهان را باعدل و داد پر سازد... 🔸بحارالانوار، ج۵۱، ص۹۱. En uno de los últimos días de su bendita vida, el Santo Profeta (la paz sea con él) se dirigió a su noble hija, Hazrat Zahra (la paz sea con ella), mientras habiá colocado su mano sobre el hombro del Imam Hussein (la paz sea con él): Mahdi, esta nación es de la generación de este hijo mío. El mundo no terminará a menos que un hombre de los descendientes de Hussein (la paz sea con él) se levante para llenar el mundo de justicia y justicia ... 🔹#اسپانیایی