🔸ترتیل صفحه 125 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام نهاوند 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

قرآن ترجمه المیزان سوره 5 سوره مبارکه المائدة صفحه 125 وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَىٰ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُوا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا ۚ أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ (104) و هنگامى که به آنان گفته ميشود: به سوى آنچه خدا نازل کرده و به سوى پيامبر بياييد مى گويند: آنچه پدرانمان را بر آن يافته ايم براى ما کافى است. آيا [از پدرانشان پيروى مى کنند] هر چند پدرانشان چيزى نمى دانستند و هدايت نيافته بودند؟ (104) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ ۖ لَا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ ۚ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (105) اى کسانى که ايمان آورده ايد! مراقب خودتان باشيد، هر گاه شما هدايت يافته باشيد کسانى که گمراه شده اند به شما زيانى نمى رسانند. بازگشت شما همگى فقط به سوى خداست، پس شما را از آنچه مى کرديد با خبر خواهد ساخت. (105) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِنْكُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَأَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةُ الْمَوْتِ ۚ تَحْبِسُونَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلَاةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لَا نَشْتَرِي بِهِ ثَمَنًا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۙ وَلَا نَكْتُمُ شَهَادَةَ اللَّهِ إِنَّا إِذًا لَمِنَ الْآثِمِينَ (106) اى کسانى که ايمان آورده ايد! هر گاه مرگ يکى از شما در رسيد بايد هنگام وصيّت دو نفر عادل را از ميان خودتان شاهد بگيريد و اگر سفر کرده ايد و مصيبت مرگ به شما رسيد [و از خودتان کسى نبود ]دو نفر از غير خودتان را شاهد بگيريد و اگر [وقت شهادت در راستگويى آن دو] شک کرديد، بعد از نماز آنها را نگاه مى داريد پس به خدا قسم مى خورند که ما حق را با هيچ بهايى مبادله نمى کنيم اگر چه [کسى که در مورد او شهادت مى دهيم ]خويشاوند باشد، و شهادت الهى را کتمان نمى کنيم چرا که در اين صورت قطعاً از گناهکاران خواهيم بود. (106) فَإِنْ عُثِرَ عَلَىٰ أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْمًا فَآخَرَانِ يَقُومَانِ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْأَوْلَيَانِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِنْ شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَيْنَا إِنَّا إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِينَ (107) پس اگر معلوم شد که آن دو مرتکب گناهى شده اند (شهادت دروغ داده اند) دو نفر از کسانى که آن دو شاهدِ اَوْلى به ميّت به زيانشان مرتکب گناه شده اند به جاى آن دو قرار مى گيرند و به خدا قسم مى خورند که شهادت ما حتماً از شهادت آن دو درست تر است و ما تعدّى نکرده ايم چرا که در اين صورت قطعاً از ظالمان خواهيم بود. (107) ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَنْ يَأْتُوا بِالشَّهَادَةِ عَلَىٰ وَجْهِهَا أَوْ يَخَافُوا أَنْ تُرَدَّ أَيْمَانٌ بَعْدَ أَيْمَانِهِمْ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاسْمَعُوا ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (108) اين [شيوه ]نزديک تر است به اينکه [از خدا بترسند و ]شهادت را به طور صحيح ادا کنند، يا بترسند که بعد از قسم هايشان قسم هايى [به ورثه ميّت ]برگردانده شود [و آنان رسوا گردند]. و از خدا پروا کنيد و [اين پندها را ]بشنويد. و خدا مردم فاسق را هدايت نمى کند. (108) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌷نکته تفسیری صفحه ۱۲۵🌷 مراقب خودتان باشید!: هر یک از ما، چیزهای باارزشي نزد خود داریم؛ طلا و جواهر، پول و ثروت، اسناد و مدارک، اتومبیل و ... . روشن است که در میان این اشیا، از هر یک که باارزش تر باشد، بیشتر مراقبت می کنیم. ولی باارزش ترین چیز برای ما، «خود» ماست، و به همین سبب، ما حاضریم تمام چیزهای قیمتی مان را برای حفظ جانمان بدهیم. آفریدگار مهربان ما در این آیه توصیه کرده است که از خویشتن مراقبت کنیم. البته منظور از خویشتن در اینجا، جسم مادّی ما نیست؛ هرچند مراقبت از آن نیز لازم است؛ بلکه منظور، روح و جانمان است که پس از نابودی جسم باقی می ماند و حقیقت وجود ما نیز همان است. «مراقبت از نفس»، یکی از مهم ترین دستورهای دین برای سعادت و رستگاری است. البته برای این مراقبت لازم است که انسان خودش را بشناسد و ارزش گوهر وجود خود را درک کند و تمام تلاشش را برای مراقبت از آن به کار بندد. آری، بزرگ ترین مشکل انسان ها این است که خودشان را نمی شناسند و ارزش خود را درک نمی کنند و به همین سبب، سرمایه‏ ی عمر خویش را در ازای امور بی ارزش می فروشند و جان و روحشان را به تباهی می کشند. قرآن و پیشوایان دین، بارها به ما یادآوری کرده اند که انسان، مخلوق ویژه ای است که با سعی و تلاش می تواند به بالاترین حدّی که یک موجود می تواند برسد، نایل شود. از این رو با تأکید فراوانی به ما توصیه کرده اند که خودمان را بشناسیم، قدر خود را بدانیم و از آن مراقبت کنیم. امیر مؤمنان علی می‏فرماید: «عارف، کسی است که نَفس خود را بشناسد و آن را [از هوی و هوس] آزاد کند و از هر آنچه که او را [از خدا] دور می کند، پاک کند.» پس مهم ترین وظیفه‏ ی ما در زندگی، مراقبت از خویش و اصلاح خود است. با این نگاه، دیگر انسان در پی عیبجویی از دیگران نمی افتد؛ زیرا برطرف کردن عیوب خودش، زمانی برای عیب جویی از دیگران برایش باقی نمی گذارد. در روایتی از پیشوایان گرامی مان می خوانیم: «خودتان را اصلاح کنید و دنبال عیوب مردم نباشید و از آنان [و بدی هایشان] یاد نکنید؛ زیرا اگر شما صالح و درست کار باشید، گمراهی آنان به شما آسیبی نمی رساند.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

#حکمت37 1⃣ ⭕️ ضرورت ترك آداب جاهلى 🌸صوت روز صد و ششم👆 #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

✨ بسم الله الرحمن الرحیم✨ 📒نهج البلاغه، #حکمت37 💠درود خدا بر امیرالمؤمنین ، فرمودند: (در سر راه صفین دهقانان شهر انبار تا امام را ديدند پياده شده و پيشاپيش آن حضرت مى دويدند. فرمودند : چرا چنين مى كنيد؟ گفتند: این عادتى است كه پادشاهان خود را احترام مى كرديم، فرمودند): "به خدا سوگند كه اميران شما از اين كار سودى نبردند و شما در دنيا با آن خود را به زحمت مى افكنيد، در آخرت دچار رنج و زحمت مى گرديد و چه زيانبار است رنجى كه عذاب در پى آن باشد و چه سودمند است آسايشى كه با آن امان از آتش جهنّم باشد". ┄═❁🍃❈🌼🍃🌼❈🍃❁═┄ 🌹شرح #حکمت37 🔹ضرور ترک آداب جاهلی 🔻 خوب محتوای این حکمت کاملاً واضح است. حضرت از این رفتاری که فقط بر اساس عادت، نوعی ذلّت برای افراد می آورد و برای آن فرد حاکم هم ممکن است عُجب و خودپسندی بیاورد تعجّب می‌کنند و نهی می‌کنند. 🔻نکته ای که ممکن است در اینجا برای خیلی ها پیش بیاید این است که اگر امیرالمؤمنین با آن عظمت غیرقابل رقابتش، در دوران حکومتش اجازه نمی‌دهد که کسی جلوی مرکبش بدود پس چگونه حاکمان امروز نظام اسلامی ما که ادعای پیروی به امیرالمؤمنین (علیه السلام) دارند وقتی به سفرهای استانی می روند، جمعیت‌های بعضاً چند میلیونی به استقبال آنها می‌آیند و آنها نه تنها نهی نمی کنند مردم را، بلکه با رفتار شاد خودشان نشان می‌دهند که از این حرکت خشنودند. اگر کسی چنین شبهه ای بکند چه باید جواب بدهیم؟ در واقع اگر بگوید حاکمان نظام اسلامی شما، که ادّعا می‌کنند پیرو علی هستند خلاف سیره امیرالمؤمنین عمل می‌کنند و بعد حکمت ۳۷ را شاهد بیاورند. 🔻 ما در جواب چنین کسی یا ذهنیّتی می‌گوییم اولاً همین که شما رفتار حاکمان امروز را با امیرالمؤمنین مقایسه می کنید و آن را مستند به نهج البلاغه می‌کنید معلوم می‌شود که اولاً امیرالمؤمنین را حجّت می‌دانید و ثانیاً نهج‌البلاغه را قبول دارید. پس اگر این چنین است ما از طریق نهج‌البلاغه و خود امیرالمؤمنین این شبهه را جواب می دهیم. خلاصهٔ شبهه شما این است که امروز حاکمان جمهوری اسلامی، برخلاف سیره حضرت علی (علیه السلام) رفتار می کنند . 🔻من از شما سؤال می‌کنم اگر از نهج البلاغه ای که آن را قبول دارید و به آن استناد می‌کنید جایی را نشان بدهم که در آن اینگونه به ذهن می‌آید که امیرالمؤمنین، خلاف دستور پیغمبر عمل می‌کرده است چه می کنید؟ فرض کنید چنین جایی داشته باشیم که به ذهن اینگونه بیاید که پیغمبر دستوری داده‌اند که امیرالمؤمنین بعد از رحلت پیامبر نسبت به آن دستور بی اعتنا شدند. شما چه می کنید؟ می توانید خدای نکرده امیرالمؤمنین را متّهم به تخلّف از سیره پیامبر کنید؟ نه! چون معصوم است . پس چه می کنید؟ خودتان را به جهل متّهم می کنید. یعنی می‌فهمیم که قطعاً در این ماجرا حکمتی هست که ما آن حکمت را نمی‌دانیم. ↩️ ادامه دارد... 🎙 حجت الاسلام مهدوی ارفع #نهج_البلاغه #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌎💠🌎💠🌎💠🌎 🌹سیره نبی اکرم ✳️ حضرت حمزه (سلام الله علیها) ⬅️ آن چه روشن است، جناب حمزه از همان ابتدا از همراهان، مدافعان و حامیان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بوده است. 🔰 در یوم الانذار، روزی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) خویشان نزدیک خود را برای دعوت به اسلام گردآورد، جناب حمزه نیز حضور داشت. حمزه حتی در زمانی که هنوز اسلام خود را علنی نکرده بود، هم چون جناب ابوطالب، از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در مقابل آزار مشرکان حمایت می کرد. ◀️ در تاریخ به طور دقیق روشن نیست که جناب حمزه در کدام دیدار خصوصی به حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله) ایمان آورده است؛ لذا آن چه در تاریخ ذکر شده حوادثی است که جناب حمزه به صورت علنی اسلام خود را آشکار نموده است. ✔️ اما با توجه به رویدادهای سال های نخست بعثت، می توان جناب حمزه را از اولین کسانی شمرد که دعوت حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله) اجابت نمود. 💢‌روزی ابوجهل نزدیک کوه صَفا به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) برخورد و سخنانی ناشایست به ایشان گفت. پیامبر به او پاسخی ندادند. افرادی این ماجرا را مشاهده نمودند. 📌 دیری نگذشت که جناب حمزه از شکار به مکه بازگشت. عادت او چنان بود که چون از شکار بر می گشت، کعبه را طواف می ‌کرد، سپس به انجمن‌های قریش می‌رفت و با آنان سخن می‌گفت. قریش جناب حمزه را به سبب فتوت و جوانمردی‎هایش دوست می‌داشتند. 🔺 این بار که جناب حمزه به عادت خود به دیدن آشنایان مشغول بود، از ماجرای اتفاق افتاده اطلاع یافت، پس سراغ ابوجهل رفت، او را دید که در مسجدالحرام در میان مردم نشسته است. کمان خود را بر سر وی کوفت، چنان که سر ابوجهل زخمی بزرگ برداشت. 🔶 سپس گفت: ‌تو (حضرت) محمد (صلی الله علیه و آله) را دشنام می‌دهی، مگر نمی‌دانی من به دین او درآمده‌ام. هر چه او بگوید من هم می‌گویم. از آن پس، قریش چون دیدند پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) چنین پیشتیبانی قوی مانند حمزه دارد و او را از آسیب آنان نگاه خواهد داشت، کمتر متعرض ایشان می شدند. ⚜ حضرت امام جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) فرموده اند: 🖋 در آن ميان كه پيامبر (صلى اللَّه عليه و آله) در مسجد الحرام بود و لباسهاى نو در برداشت، مشركين شكمبه شترى را بر ایشان افكندند و لباسهايش را آلوده كردند، پيامبر از اين عمل به قدرى ناراحت شد كه خدا داند، 🖌 آنگاه پیامبر نزد ابو طالب آمدند و فرمودند: اى عمو! حسب مرا در ميان خود چگونه مي بينى؟ فَقَالَ لَهُ وَ مَا ذَاكَ يَا ابْنَ أَخِي فَأَخْبَرَهُ الْخَبَرَ ابوطالب گفت: مگر چه شده اى برادر زاده؟! حضرت از پیشامد رویداده به او خبر دادند. 🖌 ابو طالب، حمزه را طلبيد و خودش هم شمشير برگرفت و به حمزه گفت: شكمبه را بردار، سپس همراه پيامبر به سوى آن قوم رفتند تا نزد قريش رسيدند، آنها گرد كعبه بودند، چون او را ديدند آثار خشم را در چهره‏اش خواندند، 🖌 آنگاه جناب ابوطالب، به حمزه گفت: شكمبه را بر صورت همه بمال، او هم تا نفر آخر چنين كرد، سپس ابو طالب متوجه پيامبر اکرم (صلى اللَّه عليه و آله) شد و گفت: برادر زاده؟ اين است حسب تو در ميان ما. 📗 الكافي، کلینی، جلد ‏۱، صفحه ۴۴۹ 💠 اینگونه شدت عمل با مشرکان و کفار مکه نشان از ایمان مستحکم و *صلابت جنابت ابوطالب و جناب حمزه و پیوند عمیق ایمان در قلب ایشان* دارد.