صحنت مدینه؛مکه؛نجف؛کربلای ماست آری؛ تمام هستی ما مشهدالرضاست @rabieanam

#روضه_خوانی #مقتل_خوانی ◾️روضه و مقتل خوانی شهادت امام رضا (علیه السلام) @rabieanam

◼️☘️◼️☘️◼️☘️◼️ ✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ * بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ‌ 📔سوره مبارکه تکویر، آیات ۸ و ۹ *⃣قال مولانا جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) : ▪️.. يَا مُفَضَّلُ تَقُولُ الْعَامَّةُ إِنَّهَا فِي كُلِ‌ جَنِينٍ مِنْ أَوْلَادِ النَّاسِ يُقْتَلُ مَظْلُوماً! وَيْلَهُمْ مِنْ أَيْنَ لَهُمْ!! هَذِهِ الْآيَةُ هِيَ لَنَا خَاصَّةً فِي الْكِتَابِ وَ هِيَ مُحَسِّنٌ (عليه السلام) لِأَنَّهُ مِنَّا ▫️حضرت جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) به جناب مفضل فرمودند : ▫️« ظن و گمان عامه این است که این آیات در خصوص تمام جنین هایی است که به ظلم کشته شده اند، اما آنها دروغ می گویند! وای بر آنها! از کجا چنین حرفی را می زنند!! ▫️این آیه تنها در خصوص ما اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) نازل شده و منظور حضرت محسن بن علی (علیه السلام) است؛ چرا که او از ماست. ▪️ وَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: ✨«قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‌» (سوره شوری، آیه ۲۳) وَ إِنَّمَا هِيَ مِنْ أَسْمَاءِ الْمَوَدَّةِ فَمِنْ أَيْنَ إِلَى كُلِّ جَنِينِ مِنْ أَوْلَادِ النَّاسِ وَ هَلْ فِي الْمَوَدَّةِ وَ الْقُرْبَى غَيْرُنَا ؟! ▫️خداوند عزوجل در حضرت قرآن می فرماید : «بگو ای پیامبر، من از شما اجر رسالت نمی خواهم، جز مودّت اهل بیت ام» 📔سوره مبارکه شوری، آيه ۲۳ ▫️و «موودة» ، از اسماء «مودّت» است؛ پس چطور این آیه به تمام اولاد انسانها تسرّی داده می‌شود، در حالی که «مودت ذي القربی» تنها در خصوص ما اهل بیت می باشد! ▪️.. فَتَضْرِبُ سَيِّدَةُ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ فَاطِمَةُ يَدَهَا إِلَى نَاصِيَتِهَا وَ تَقُولُ «اللَّهُمَّ أَنْجِزْ وَعْدَكَ وَ مَوْعِدَكَ فِيمَنْ ظَلَمَنِي وَ ضَرَبَنِي وَ جَرَّعَنِي ثُكْلَ أَوْلَادِي» ▫️با فرارسیدن موعد انتقام قیامت، حضرت سیدة نساء العالمين فاطمة الزهراء (عليها السلام) در حالی که دست بر پیشانی می زند، می فرماید: «خدایا، وعده ات را در خصوص آنکه به من ظلم کرده و مرا ضرب زده و به مصیبت فرزندانم غصه دار کرده، محقق فرما» ▪️ثُمَّ تُلَبِّيهَا مَلَائِكَةُ السَّمَاءِ السَّبْعِ وَ حَمَلَةُ الْعَرْشِ وَ سُكَّانُ الْهَوَاءِ وَ مَنْ فِي الدُّنْيَا وَ بَيْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَى صَائِحِينَ صَارِخِينَ بِصَيْحَتِهَا وَ صُرَاخِهَا إِلَى اللَّهِ ▫️در این هنگام، به واسطه صیحه و شکایت ایشان به خداوند متعال، تمام ملائکه هفت آسمان و حاملین عرش و ساکنان آسمان و هر آن کس که در دنیا و در خاک آرمیده، ضجه و صيحة زده و به محقق شدن این انتقام، لبیک می گویند ▫️فَلَا يَبْقَى أَحَدٌ مِمَّنْ قَاتَلَنَا وَ لَا أَحَبَّ قِتَالَنَا وَ ظَلَمَنَا وَ رَضِيَ بِغَضَبِنَا وَ بِهَضْمِنَا وَ مَنَعَنَا حَقَّنَا الَّذِي جَعَلَهُ اللَّهُ لَنَا إِلَّا قُتِلَ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ كُلُّ وَاحِدٍ أَلْفَ قَتْلَةٍ وَ يَذُوقُ فِي كُلِّ قَتْلَةٍ مِنَ الْعَذَابِ مَا ذَاقَهُ مِنْ أَلَمِ الْقَتْلِ سَائِرُ مَنْ قُتِلَ مِنْ أَهْلِ الدُّنْيَا مِنْ دُونِ مَنْ قُتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَإِنَّهُ لَا يَذُوقُ الْمَوْتَ..» ▫️پس هیچ کدام از قاتلین ما و غصب کنندگان حقمان يا آنان که راضی به این امور بودند، باقی نمی ماند مگر اینکه در آن روز، هزار بار کشته می‌شود و در هر بار کشته شدن، درد عذاب کشته شدن به اندازه تمام اهل دنیا را می چشد.. 📓الهداية الکبری، ص۴۱۸ 📓بحارالأنوار ،ج ۵۳ ،ص۲۳

☘️◼️☘️◼️☘️◼️☘️ 📜 جایگاه شیعیان واقعی ✅ از وظایف اهل ایمان، محبین و شیعیان اهل بیت علیهم السلام این است كه حقیقت ولایت را شناخته و در احیای این امر اهتمام ورزند. ⚜امام رضا علیه‌السلام فرمودند:  رَحِمَ اللّهُ عَبْدا اَحْیا أمْرَنا،» فَقُلْتُ لَهُ: «فَکَیْفَ یُحْیِی أمْرَکُمْ؟» قالَ: «یَتَعَلَّمُ عُلُومَنا و یُعَلِّمُها النّاسَ، فَإِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعُونا» ✨«خداوند، رحمت کند آن بنده ای را که امر ما را زنده کند!». گفتم: چگونه امر شما را زنده کند؟ فرمود: «علوم ما را فراگیرد و به مردم بیاموزد، که اگر مردمْ زیبایی های گفتار ما را می دانستند، از ما پیروی می کردند». 📖بحارالانوار، ج۲، ص۳۰ 🔹شناخت جایگاه امامت و فهم امر امام از وظایف هر یک از شیعیان محسوب می شود تا بتوانند در مسیر اهل البیت علیهم السلام قدم برداشته و حل در امر مولای خود شوند. چرا که حضرت رضا علیه السلام فرمودند: ⚜من كان منا و لم یطع الله فلیس منا ✨هر كس خودش را از ما بداند و خدا را اطاعت نكند از ما نيست!. 📖سفينة البحار ج۲،ص ۹۸ ⚜امام رضا علیه‌السلام شیعه واقعی را كسی می دانند كه مسئولیت خود را در قبال امامت بشناسد و توجه داشته باشد. ⚜آن حضرت می فرمایند: ✨شیعیان ما كسانی هستند كه تسلیم امر و نهی مان باشند، گفتار ما را سرلوحه زندگی در عمل و گفتار خود قرار دهند، مخالف دشمنان ما باشند و هر كه چنین نباشد از ما نیست. 📖جامع احادیث الشیعه؛ ج ۱، ص ۱۷۱، بحارالانوار، ج ۵۶، ص ۷۶۱،

🔹چه زمان مي توان به حقيقت اهل بيت (علیهم السلام) شاهد شد؟ هنگامیکه به مقام "حل" برسیم. همانکه فرمودند: " السلام علی الارواح التي حلت بفنائك"¹. حسين (علیه السلام) كه سيد الشهدا است و ارواحي كه "حلت بفنائك" شدند مي شوند شهداء. 🔹 شهادت در يك عرصه اي در سرزمین کربلا به ظهور رسيد و متجلي شد، در ظهر عاشورا و بر بالاي ني. 🔹و بعد از ارباب ما، ابا الحسن علی بن موسی الرضا (علیه السلام) مضجع شريفش مشهد الرضا شده است. مشهد يعني محل شهود. همان چيزي كه حسين( علیه السلام) پرچمدارش بود و معناي شهادت را به ظهور رساند. 👈بعد از حسين (علیه السلام) هر كس بدنبال شهادت و شهود مي گردد، در زير قبه ابا الحسن علي بن موسي الرضا (علیه السلام) است كه مي شود مشهد. 🔹 بدون عشق امام رضا (علیه السلام) و بدون خاك شدن درب خانه ارباب و بدون گدايي ابا الحسن علي بن موسي الرضا (علیه السلام)، احد الناسي به هيچ جايي نمي رسد. اوسلطان عالم است. 🔅خوشا پروانه هاي شمع رويش 🔅خوشا پرپر زنان گرد كويش 🔹همه طفيلي وجود اربابمان علي ابن موسي الرضا(علیه السلام) هستيم و خاك پاي كبوترهاي در آستانشان مي باشيم. 🔅دو نفر تو عالم اند پاره قلب مصطفی 🔅 اولیشون فاطمه ست دومیشون امام رضا 🔹 انسان وقتی نام مولا را می برد بی اختیار به یاد مادر ایشان می افتد. زیرا پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فقطد در مورد دو نفر عبارت «بَضْعَةٌ مِنِّي»¹ را فرمودند. یکی فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و دیگری امام رضا (علیه السلام) که فرمودند: ✨«سَتُدْفَنُ بَضْعَةٌ مِنِّي بِخُرَاسَانَ»،² یعنی یک پاره ای از تن مرا در ارض خراسان دفن می نمایند. هرکس او را زیارت کند، خود حضرت موقع وداع از دنیا به دیدار وی می آید. 🔅من که کبوتر دلم، انس گرفته با رضا 🔅می شنوم ز قدسیان زمزمه ی رضا رضا امام رضا(علیه السلام) همه را به درگاهش راه می دهد. ¹.إحقاق الحق و إزهاق الباطل ج۲۵ص۱۷۴ ². قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص"سَتُدْفَنُ بَضْعَةٌ مِنِّي بِأَرْضِ خُرَاسَانَ مَا زَارَهَا مَكْرُوبٌ إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ كُرْبَتَهُ وَ لَا مُذْنِبٌ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ ذُنُوبَهُ " 📗 عيون أخبار الرضا ع ج۲ص۲۵۸ وسائل الشيعة ج۱۴ص۵۵۷