اگر عذرخواهی در مسئولین چه از بابت رفتار و گفتار اشتباه خودشان و چه از بابت رفتار و گفتار اشتباه زیر مجموعه شان فرهنگ شود باعث ترویج امید 👇 خواهد شد عذرخواهی رییس صدا و سیما به خاطر گزارش توهین آمیز علیه وزیر اسبق بهداشت پیمان جبلی نوشت: مطلب ناشایستی در یکی از برنامه‌های زنده سیما در باره وزیر اسبق بهداشت درمان و آموزش پزشکی گفته شد که جای دفاع ندارد و بابت آن باید ابراز تاسف و اعتذار کرد.  این نوع رفتارها مورد قبول نیست و یا سیاستهای تحولی رسانه ملی نسبتی ندارد. ان شاء الله برای کنترل بیشتر برنامه‌های زنده تدبیر جدی تری به عمل خواهد آمد https://www.alef.ir/news/4020610075.html پی نوشت : پسندیده است وزیر اسبق بهداشت درمان و آموزش پزشکی از بابت اینکه به هموطنی که از نبودن فیزیوتراپ در شهرشان گلایه میکرد گفت خودت بمال ( هر چند با تاخیر چند ساله ) عذرخواهی کند البته در اخبار دیدم که این هموطنمان ( مرحوم کربلایی عباس پهلوان ) ظاهراً دعوت حق را لبیک گفته است ، روحش شاد همگی تلاش کنیم عذرخواهی کردن از بابت اشتباه فرهنگ بشود مطلب و نکات با انتخاب سعید کریمی https://eitaa.com/tarvijomid

بازگشت به أرمان های انقلاب اسلامی و عمل به اصول قانون اساسی در خصوص عدالت آموزشی موجب ترویج امید خواهد شد ⭕️انقلابی درون‌ انقلاب؟! ✍سعید ونکی وقتی وزیر آموزش‌وپرورش دولتی که گفتمان خود را عدالت‌خواهی و مردم‌گرایی ذکر کرده، در تریبون رسمی رسانه‌ملی چشم بر روی قانون‌اساسی، میثاق ملی و آرمان‌های انقلاب می‌بندد و خوانش جدیدی از وضعیت اجتماعی ارائه می‌دهد، فغان و فریاد ما چه سودی خواهد داشت وضعیتی که در آن پولدارها از بدو تولد تا مرگ محکوم به موفقیت و پیروزی‌اند و آن کس که در خانواده‌ای ضعیف متولد شده باشد، فرصت کوچک‌ترین تحرک اجتماعی هم از او سلب خواهد شد. او حتی امکان تحصیل مناسب و طی‌کردن مدارج ترقی از این طریق را هم نخواهد داشت چون شرایط به‌گونه‌ای است که آموزش به کالایی لوکس تبدیل شده و خرید این کالای گران‌قیمت، صرفاً در توان طبقات بالاست. نگاهی گذرا به آمار پذیرفته‌شدگان در بهترین دانشگاه‌ها و برترین رشته‌ها موید این گزاره است و انگار اراده نظم حاکم بر تعمیق این وضعیت است نه در هم شکستن این شرایط ناعادلانه. گویی با یک انقلاب درون انقلابی مواجهیم که سعی دارد از آرمان‌های خود فاصله گیرد و به شکل جدیدی خود را بشناساند. حالا دیگر طبقاتی‌شدن آموزش، مذموم نیست بلکه باید به آن افتخار ورزید؛ همان‌گونه که آقای وزیر، بادی به غبغب انداخته و در دفاع از مدارس خصوصی، مثالی می‌زند می‌گوید: «هر کس ماشین بهتری می‌خواهد، پول بیشتری هم باید بدهد»! در حوزه‌های دیگر هم وضع به همین منوال است. ظاهرا دیگر دم‌زدن از عدالت اقتصادی و توجه به ضعفا و محرومین جایی ندارد. اولویت با توسعه است و در این چهارچوب، خصوصی‌سازی و خلع‌ید دولت از اساسی‌ترین وظایفش توجیه می‌شود. گویا دولت ریشه همه مصائب کشور است و با کناررفتنش از عرصه اقتصادی، بهشت انتظار مردم را می‌کشد اما راه پیموده شده نشان داده که تمام این توجیهات و تفاسیر، به بن‌بست رسیده و ناکارآمدی‌اش اثبات شده است.  در این چهارچوب فکری است که هر نوع کنش آرمانی و معطوف به ارزش‌های انقلاب، عصر حجری تلقی می‌شود. نه عدالت‌خواهی، نه مستضعفین، نه مبارزه با استکبار و نظام سلطه و هیچ‌کدام از آرمان‌های گذشته در متن حیات سیاسی و اجتماعی جایی نخواهد داشت، چون سرمایه، اصل و کانون‌توجهات است.  باور به حاکمیت سرمایه قدر مشترک اغلب گروه های سیاسی است، چون راه اعتلای کشور را تن‌دادن به سرمایه‌داری و مناسبات آن می‌دانند در دفاع از آن، دم می‌زنند و توجیه می‌تراشند.  ما با یک انقلاب درون‌انقلابی مواجهیم که دیگر  تعهدی به گذشته خود ندارد و حتی حاضر است حیاتی‌ترین نیازهای جامعه چون آموزش، بهداشت و مسکن را کالایی کند. و بدتر آنکه جامعه هم نسبت به آنچه در حال آوارشدن بر سرش است، آگاهی ندارد؛ جامعه‌ای که بخش قابل‌توجهی از آن تصور می‌کند تن‌دادن به مناسبات نظام سرمایه‌داری وضعیتش را ارتقا داده و از قضا آرمان‌گرایی و انقلابی‌گری است که وضعیت فعلی را رقم زده؛ تصوری که قرابتی با راه طی‌شده در دهه‌های اخیر و علل پدیدارشدن شرایط کنونی ندارد.  /الف https://www.alef.ir/news/4020611052.html مطالب و نکات با انتخاب سعید کریمی https://eitaa.com/tarvijomid

ایجاد و ارتقاء سطح و عمق شفافیت ، رقابت و بازتوزیع ثروت موجب ترویج امید است ⭕️صریح درباره ضرورت بازتوزیع ثروت! ✍حسین علی زاده دولت سیزدهم علیرغم برخی ضعف های آشکار و تصمیمات شتابزده، با نوعی اجبار و تحمیل ناشی از شرایط تحریمی ، از جهت راهبردی مسیری را در اقتصاد آغاز کرده که همه دولت های بعدی نیز باید آن را ادامه دهند و با رفع نقص ها و اشکالات این دولت، هدف نهایی را محقق کنند. این هدف فارغ از کم و کیف و شدت و ضعف تصمیمات دولت، چیزی جز فراهم کردن زمینه های یک «فعالیت اقتصادی سالم» از طریق ایجاد شفافیت، رقابت و بازتوزیع ثروت، نیست.  درباره شفافیت و رقابت زیاد سخن گفته شده اما درباره بازتوزیع ثروت کمتر. این موضوع در کشور ما علاوه بر موانع ساختاری با موانع فکری و ذهنی ( حتی درمیان دین باوران) هم مواجه است و بعضا بسیاری از طبقات پایین جامعه ما هم که از آن بهره مند می شوند، چندان درک آگاهانه و درستی از این امر ندارند چه رسد به ثروتمندانمان.  ثروتمندان ما (نوعا، نه مطلقا همه آنان) هرگاه سخن از «مسئولیت اجتماعی » است با کنار کشیدن خود، از وظایف دولت ها می گویند، اما هرگاه پای منافع در میان است درباره لزوم کنار نشستن دولت سخنرانی می کنند !  وظیفه دولت ها در همه جوامع استفاده از ثروت های آن جامعه (هم ثروت ثروتمندان و هم ثروت های عمومی که در اختیار دولت به نمایندگی از جامعه است) برای رفاه نسبی همه شهروندان است. ثروت ثروتمندان به صورت انفرادی و در خلا به دست نیامده است. این ثروت محصول کار و تلاش ثروتمندان و کارآفرینان به علاوه زمینه های موجود برای این ثروت آفرینی، از جمله امنیت و نیروی کار است که هر دو آن ها ، چنانکه ثروتمندان عادت به قیمت گذاری برای هر چیزی که متعلق به خودشان است، دارند، دارای قیمتی است که باید با کمال میل آن را بپردازند و این تازه وقتی است که ساختارهای موجود در یک جامعه برای فعالیت اقتصادی سالم مهیا بوده باشد و گرنه کیست که ندانند ثروت در کشور ما، اغلب، به دلیل فقدان همین ساختارها و قوانین برای یک فعالیت اقتصادی سالم، اغلب بادآورده و بی تلاش و زحمت است که متاسفانه حق عمومی جامعه یا همان مالیات نیز از آن کسر نمی شود!  حکمرانی ما امروز بعضا دچار نوعی گیجی و سردرگمی در تصمیم گیری های کلان اقتصادی و در مواجهه با تولید و توزیع ثروت است. از یک طرف برای رشد و ثروت آفرینی کلی در جامعه به ثروتمندان بها (و گاهی هم باج) داده می شود و از طرف دیگر از رشد و رفاهی که معمولا در مناسبات سرمایه داری از این طریق نصیب کل جامعه می شود خبری نیست و به محض واقعی کردن (نه افزایش) مالیات از سوی دولت صدای ثروتمندان در می آید! همزمان البته گفتمان سیاسی غالب انقلابی ما حمایت از محرومان و مستضعفان است!  نتیجه هم اینکه روز بروز شکاف طبقاتی شدید می شود و در حکمرانی نیز نوعی تشتت در نظر و نگاه دیده می شود که برای امور اجرایی سم است در حالیکه بازاندیشی و تامل دوباره درباره منشا و مقصد ثروت و ثروت آفرینی یقینا آشکارکننده برخی نکات مورد اجماع و اتفاق همه است که هر نوع بهانه تراشی در برابر آن آگاهانه یا ناگاهانه در خدمت منافع عده ای محدود است نه اکثریت جامعه.  آمار چندی پیش وزیر اقتصاد درباره فعالیت اقتصادی عده ای معدود (۱۷۴ هزار نفر) که  با وجود گردش مالی ۷۰۰ هزار میلیارد تومانی به اندازه یک کارگر و کارمند هم مالیات نمی داده اند از جمله این نکات است که اجماع و اتفاق درباره نامطلوب بودن این نوع ثروت آفرینی حتی در اقتصادهای کاملا باز سرمایه داری نیز وجود دارد و به آن به عنوان یک عارضه مرضی نگاه می کنند تا چه رسد به اقتصادهای مدعی عدالت!   دولت سیزدهم باید با قدرت و البته تدبیر نسبت به رفع موانع ساختاری بازتوزیع ثروت اقدام کند. حتی اقدامات حداقلی دولت هم در این زمینه به دلیل سال ها بی توجهی، اثرات مثبت خود را بزودی آشکار خواهد کرد./الف https://www.alef.ir/news/4020613038.html مطالب و نکات با انتخاب سعید کریمی https://eitaa.com/tarvijomid

به میزانی که مدیران و مسئولان نظام اسلامی به توصیه های آقای رحیم پور ازغدی در این کلیپ که مبتنی بر تعالیم دینی است عمل کنند ترویج امید نموده اند https://eitaa.com/tarvijomid

ترویج امید 👇 بر اساس اعلام آقای دکتر خاندوزی وزیر اقتصاد که بیان نمودند : به نظر می‌رسد ما اسفند ماه را با تورمی در حدود ۴۰ درصد به پایان می‌بریم. تورم نقطه به نقطه البته امروز به زیر ۴۰ درصد رسیده است http://www.yjc.ir/fa/amp/news/8541940 از آنجا که در ابتدای سال ۱۴۰۲ بیست درصد به حقوق بازنشستگان ، کارگران و کارکنان به نسبت سال ۱۴۰۱ افزوده شد به نظر می رسد یکی از راه های ترویج امید در آحاد مردم افزایش حداقل بیست درصدی حقوق بازنشستگان ، کارگران و کارکنان حداقل حقوق بگیر و به همین نسبت افزایش حقوق سایر کارگران و کارکنان می باشد مطالب و نکات با انتخاب سعید کریمی https://eitaa.com/tarvijomid

عمل به توصیه های ذیل 👇 موجب ترویج امید خواهد شد توصیه باهنر به مسئولان برای عمل به وعده‌ آزادی اعتراضات https://www.alef.ir/news/4020701037.html محمدرضا باهنر، فعال سیاسی اصولگرا گفتگویی با تسنیم داشته که بخشهایی از آن را می‌خوانید: «-نکته‌‌ای که باید یادآوری کنم به خودمان و مسئولان است. ما در زمان اغتشاشات دو سه مسئله را مطرح کردیم که یکی از آنها این بود که باید یک تریبون اعتراض قانونی و رسمی ایجاد کنیم. من یادم هست که آن زمان رئیس‌جمهور، رئیس قوه قضاییه و بسیاری از نمایندگان مجلس وعده ایجاد چنین تریبون رسمی اعتراض را به مردم آزاداندیشی در دانشگاه‌ها را هم که رهبر معظم انقلاب 15 سال قبل مطرح کردند که البته یک چیزهایی در دانشگاه‌ها به راه افتاد اما با مطالبه‌ رهبری فاصله زیادی داشت. مسئولان این وعده را دادند و باید به آن پایبند باشند. البته تاسیس چنین بستر قانونی شاید در مرحله اجرا کار خیلی آسانی هم نباشد. ممکن است اگر از مردم عادی بپرسید بگویند که این کار ساده است و مثلاً می‌توان در همین پارک لاله محلی را برای برپایی اعتراض فراهم کرد اما این اعتراض باید صاحب و متولی داشته باشد و مسئول حفظ امنیت آن مشخص باشد. مثلاً اگر در بین جمعیت 5 هزار نفری که در پارک لاله جمع شدند و قصد اعتراضات در چارچوب قانون داشتند، 50 نفر هم پیدا شدند که با آتش زدن سطل‌های زباله باعث بروز ناامنی شدند، متولی و مسئول این مسئله باید مشخص باشد. بنابراین سازماندهی چنین سازوکاری در مرحله اجرا خیلی هم کار آسانی نیست ولی حکومت هم مسئول کارهای خطیر و سخت است و من خواهش می‌کنم که مسئولان این وعده را فراموش نکنند و تریبون آزاداندیشی را براه بیندازند. مطالب و نکات با انتخاب سعید کریمی https://eitaa.com/tarvijomid

توجه و عمل به توصیه های شهید گرانقدر حضرت آیت الله دکتر بهشتی در فایل ویدئویی فوق 👆 موجب ترویج امید در جامعه خواهد شد ان شاء الله https://eitaa.com/tarvijomid

سام زملط سفیر فلسطین در بریتانیا در مصاحبه با کریستین امانپور مجری شبکه CNN پاسخ‌هایی درباره جنگ میان مقاومت فلسطین و ارتش رژیم صهیونیستی ارائه کرد که امان پور را غافلگیر کرد. این مصاحبه دیدنی را با زیرنویس فارسی می‌بینید

ترویج امید 👇 رئیس سازمان بهزیستی کشور با اشاره به اینکه تا پیش از دولت سیزدهم ۴۰۰ هزار نفر در دهک های پایین در انتظار دریافت مستمری از بهزیستی بودند، گفت: با تامین منابع این افراد به چرخه حمایتی بهزیستی اضافه شدند و پشت‌ نوبتی های این سازمان به صفر رسیده است ( ادامه مطلب در لینک ذیل 👇 ) https://www.tasnimnews.com/fa/news/1402/07/19/2969560/ مطالب و نکات با انتخاب سعید کریمی https://eitaa.com/tarvijomid

متن ذیل 👇را در تاریخ شانزدهم تیر ماه با عنوان ترویج امید در دانشجویان در کانال ترویج امید گذاشتم به نظرم رسید با توجه به شروع سال تحصیلی جدید بخشی از متن را مجددا جهت استحضار مسئولان به ویژه مدیران دانشگاه ها در کانال بگذارم عوامل ترویج امید در دانشجویان 👇 ۱ - از آنجا که اکثر دانشجویان با هدف تلاش در جهت توسعه فردی و در نتیجه آن خدمت به جامعه به دانشگاه می آیند لذا هر چقدر متولیان امور دانشجویان تلاش نمایند تا این توسعه فردی به درستی اتفاق بیافتد در نتیجه دانشجویان را در جهت دستیابی به اهداف شان یاری نمایند ، این امر موجب ترویج امید در ایشان خواهد شد و اما چگونه می توان به این مهم دست یافت - یکی از مواردی که در پاره ای از موارد در آموزش های دوره های دانشگاهی مورد غفلت یا کم توجهی قرار می گیرد ارتقاء سطح مهارت دانش آموختگان همزمان با آموزش های تئوریک می باشد ، عموما دانش آموختگانی بلافاصله پس از پایان دوره تحصیلات جذب بازار کار می شوند که در دوران تحصیل از آموزش های کاربردی همراه با کسب مهارت در دوران تحصیل شان بهره مند شده باشند لذا متولیان امور دانشجویان بایستی تمام تلاش خود را در جهت کاربردی نمودن آموزش های دانشگاهی و آموزش مهارت های مورد نیاز برای ورود به بازار کار را فراهم نمایند ، این مهم از طریق به کار گیری اساتید توانمند ، دانشمند و ماهر امکان پذیر خواهد شد . - ارتقاء سطح توانمندی دانشجویان دوره های تحصیلات تکمیلی در انجام پژوهش با رعایت استانداردها در انجام پژوهش ( نه صرفا فشار های نامتعارف برای چاپ مقاله که منجر به خرید پایان نامه و مقاله می شود ) از یک سو و ترغیب ایشان به انجام پژوهش های کاربردی ( که منجر به حل مشکلات عینی جامعه بشود ) از سوی دیگر امکان ورود دانش آموختگان به بازار کار را تسهیل می نماید ‌. - جلوگیری از اشغال فرصت های شغلی دانش آموختگان توسط بازنشستگان یکی دیگر از مواردی است که بایستی مد نظر باشد ( همانگونه که در مطلب قبلی که مربوط به سالمندان بود اشاره نمودیم به دلیل عدم پرداخت حقوق مکفی به بازنشستگان ، این عزیزان مجبور به کار پس از بازنشستگی برای گذران امور حداقلی زندگی می باشند که این امر موجب اشغال بخش از فرصت های شغلی می شود ) ۲ - یکی دیگر راه های ترویج امید در دانشجویان فراهم نمودن انجام فعالیت های سیاسی ، اجتماعی برای این عزیزان در دانشگاه ها می باشد ، مقام معظم رهبری در سال ۱۳۷۲ در دیدار با دانشجویان بیان نمودند : خدا لعنت کند آن دست هایی را که تلاش کرده‌اند و می‌کنند که قشر جوان و دانشگاهی ما را غیر سیاسی کنند ، اظهار نظر در مورد چگونگی وضعیت و شرایط فعالیت سیاسی و اجتماعی در دانشگاه ها در بازه سی ساله پس از اعلام نظر مقام رهبری نیاز به انجام مطالعه علمی دارد ولیکن بدیهی است فراهم نمودن زمینه اعلام نظر در خصوص کلیه مسائل کشور به ویژه مسائل مربوط به محیط و شرایط اداره دانشگاه ها برای دانشجویان از وظایف متولیان امور دانشجویان می باشد ، این مهم با اختصاص مکانی جهت اعتراض در محیط دانشگاه و اهمیت دادن به کلیه تشکل های دانشجویی در محیطی عادلانه و بدون تبعیض از سویی و فراهم نمودن شرایط ابراز نظر بدون نگرانی از تبعات بعدی آن از سوی دیگر امکان پذیر است . ۳ - فراهم نمودن شرایط ورود به بازار کار و زمینه ارتقاء و دستیابی به جایگاه های مدیریتی به شکل عادلانه و بدون تبعیض و رانت در جامعه عامل سوم ترویج امید در دانشجویان می باشد ( بدیهی است یکی از الزامات این مهم خروج سالمندان از جایگاه های مدیریتی و بازنشستگی ایشان می باشد ، با نیم نگاهی به سال های اول انقلاب متوجه شویم که میانگین سن مدیران در آن سال ها زیر چهل سال بود و الان متاسفانه این میانگین به شصت سال رسیده است بدیهی است که بهره گیری از تجارب سالمندان شرط عقل می باشد ولیکن این عزیزان بایستی از جایگاه مدیریتی به جایگاه مشاوره کوچ نمایند) مطالب و نکات با انتخاب سعید کریمی در کانال ترویج امید 👇 https://eitaa.com/tarvijomid

ترویج امید 👇 خدمت سربازی۳ ماه کم شد سازمان وظیفه عمومی فراجا اعلام کرد: با پیشنهاد ستاد کل نیروهای مسلح و تصویب فرمانده معظم کل قوا(مدظله العالی) مدت خدمت دوره ضرورت تمامی سربازان حین خدمت و مشمولانی که از این پس به خدمت اعزام می‌شوند به مدت ۳ ماه کاهش یافت https://www.alef.ir/news/4020730103.html مطالب و نکات با انتخاب سعید کریمی https://eitaa.com/tarvijomid

https://www.alef.ir/news/4020728125.html ♻️ چگونه غرب مشروعیت اخلاقی خود را به پای اسرائیل ذبح می‌کند!؟ ✍ حسین رجائی تمدن غربی بخشی از قدرت نرم اش در جهان را مدیون مشروعیت اخلاقی است که به مدد تبلیغات امپراتوری رسانه ای خود در بین بخشی از مردم جهان به دست آورده است. این مشروعیت اخلاقی که از آموزه های لیبرالیسم نشات می گیرد دارای سه پایه اصلی: آزادی، دموکراسی و حقوق بشر است. در بین این سه، کارنامه حقوق بشری غرب بیش از دو پایه دیگر محل تردید و مورد سوال بوده است. جنگ های عراق، افغانستان و ویتنام، احتمالا سیاه ترین بخش این کارنامه بوده اند. با این حال دولت های غربی کوشیده اند از طریق دو پایه دیگر، مداخلات ضدبشری خود را توجیه کرده و به بهانه صدور آزادی و دموکراسی، برای جنگ های ویرانگر خود مشروعیت بین المللی بخرند. موضوع اسرائیل اما به پاشنه آشیل تمدن غربی تبدیل شده و پرده ها را از روی حقیقت لیبرالیسم مورد ادعای آن ها کنار زده است. غرب هرگاه به موضوع اسرائیل می‌رسد نمی تواند به هیچ یک از شعارهای آزادی، دموکراسی و حقوق بشر خود وفادار بماند. برای حفظ اسرائیل مجبور است با چشم بستن بر روی تمام جنایات ضدبشری آن، آبروی خود را در بین غرب باوران لکه دار کند. همچنین مجبور است در منطقه غرب آسیا از دیکتاتورهای وابسته حمایت کند چون می‌داند که هیچ دموکراسی در این منطقه، اسرائیل را تحمل نخواهد کرد و در نهایت مجبور است علیرغم ژست های ظاهری آزادی بیان، اسرائیل را به عنوان خط قرمز آزادی بیان غربی به ملت های خود معرفی کند. طبیعتا هرقدر حجم خونریزی و توحش صهیونیست ها بیشتر می‌شود، کار بر دولت های غربی سخت‌تر میگردد و توجیه تداوم حمایت آن ها از اسرائیل برای کسانی که مشروعیت اخلاقی غرب را باور کرده اند مشکل تر می گردد. تحولات اخیر از آنجا که اوج درنده خویی اسرائیل را به نمایش گذاشته، لیبرالیسم غربی را به مرحله بی آبرویی کامل رسانده است. در این میان، گسترش فناوری های ارتباطی بویژه شبکه های اجتماعی که تا پیش از این برگ برنده غرب در مقابل دولت هایی چون ایران محسوب می شد به ضد خود بدل شده و انتشار لحظه به لحظه جنایات اسرائیل و واکنش چهره های مطرح، سختی کار را برای غربی ها دوچندان کرده است. جرم انگاری حمایت از فلسطینی ها و انتقاد از اسرائیل در کشورهای اروپایی، ممنوع کردن تجمعات حمایت از مردم غزه در این کشورها و برخورد با سلبریتی ها و فوتبالیست هایی که از جنایات اسرائیل انتقاد کرده اند بخشی از رسوایی این روزهای غرب در موضوع آزادی بیان است. اظهارات نخست وزیر دانمارک که غیرنظامیان فلسطینی را برخلاف غیرنظامیان اسرائیلی مستحق همدردی ندانسته است شائبه نژادپرستی را هم به رسوایی های یاد شده افزوده است. اسرائیل این روزها یک تنه در حال لگدمال کردن مشروعیت اخلاقی غرب و آگاه کردن جهان از حقیقت لیبرالیسم غربی است. حقیقتی که نظام سرمایه داری توانسته بود برای دهه ها آن را پشت شعارهای قشنگ پنهان نماید. جنایات جنگی بی سابقه ارتش اسرائیل، بیداری و آگاهی بی سابقه ای را در جهان بوجود آورده است. شبکه های اجتماعی که تا پیش از این مُبلغ ارزش ها و سبک زندگی غربی بودند این روزها به افشاگر پشت پرده تمدن غربی تبدیل شده اند. اکنون غرب بخاطر حفظ موجودیت اسرائیل، ریکاری و تظاهر همیشگی شان به بشردوستی و ارزش های اخلاقی را کنار گذاشته اند. این پرده دری عریان، می تواند آینده تمدن غربی را بشدت به مخاطره بیاندازد. مطالب و نکات با انتخاب سعید کریمی https://eitaa.com/tarvijomid

تحلیل جنگ حماس با اسرائیل و جنگ اوکراین با روسیه توسط جان مرشایمر ( استاد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل در دانشگاه شیکاگو، صاحب نظریه «واقع‌گرایی تهاجمی» و از جمله برجسته‌ترین چهره‌ها در سنت فکری واقع‌گرایی در روابط بین‌الملل ) مطالب و نکات با انتخاب سعید کریمی https://eitaa.com/tarvijomid

🔺همین بود که این شد! دو سال پیش در این روزها، نماینده اسرائیل در سازمان ملل، در مجمع عمومی، این گونه گزارش شورای حقوق بشر درباره «جنایت‌های اسرائیلی در حق فلسطینیان به ویژه در نوار غزه» را در برابر دیدگان همه پاره کرد. این رفتار اردان، آیینه تمام نمای رویکرد اسرائیل در برابر صدها قطعنامه‌ بین‌المللی درباره این منازعه از زمان تاسیس تاکنون است. اگر تل آویو حداقل در دو سال اخیر به توصیه‌های گزارش شورای حقوق بشر درباره محاصره غزه تمکین می‌کرد، امروز چه بسا این حوادث رخ نمی‌داد. ریشه مشکل، در قانون‌گریزی اسرائیل، تحمیل واقعیت‌های جدید و تحقیر مستمر یک ملتِ تحت اشغال است؛ همان واقعیتی که دبیر کل سازمان ملل، به عنوان نماد خرد جهانی، بر آن انگشت نهاد وخشم دولت نتانیاهو نصیبش شد. اگر آمریکا و اروپا اندکی از همین حمایت همه جانبه از اسرائیل در این جنگ را، پیش‌تر صرف الزام آن به تمکین به قوانین بین‌الملل می‌کردند، نه هفت اکتبری رخ می‌داد و نه اینچنین برای بازیابی بازدارندگی اسرائیل به قیمت قتل عام کودکان و نوزادان غزه وحتی جنگی منطقه‌ای، در معرض سرزنش افکار عمومی جهان قرار می‌گرفتند. #صابر_گل_عنبری @Sgolanbari مطالب و نکات با انتخاب سعید کریمی https://eitaa.com/tarvijomid

پروژه راستگرایان افراطی اسرائیل ( در احزاب لیکود، صهیونیست مذهبی و اقتدار یهود ) نویسنده : احمد زیدآیادی درباره تهدیدی که باید جدی گرفته شود: توطئۀ اخراج فلسطینی‌ها از نوارغزه و کرانۀ باختری به بهانۀ جنگ پیامدهای جنگ را نمی‌توان به‌طور کامل پیش‌بینی و کنترل کرد. در دنیای امروز، عوامل و طرف‌های بی‌شماری در جنگ‌ها نقش بازی می‌کنند و هر عامل و طرفی نیز می‌کوشد تا جنگ را در جهت اهداف و منویات خود هدایت کند. توطئه‌های مخوف نیز معمولاً در جریان جنگ‌ها امکان تحقق پیدا می‌کنند. همیشه نیروهای شروری در جوامع مختلف در کمین نشسته‌اند تا به محض بروز هرج و مرج و خونریزی، نقشه‌های شرورانۀ خود را به اجرا بگذارند و جهان را در مقابل عمل انجام‌شده قرار دهند. در منازعات نظامی، معمولاً «عمل انجام‌شده» به‌راحتی قابل بازگشت نیست و پس از مدتی به‌عنوان واقعیتی که تغییر آن پرهزینه و یا غیرممکن است، به رسمیت شناخته می‌شود. سیاست اسرائیل در طول حیاتش، استفاده از فرصت جنگ‌ها برای اجرای نقشه‌های پنهان خود، به‌عنوان «عمل انجام شده» بوده است. دولت اسرائیل در ابتدای تأسیس خود، به بهانۀ حملۀ ارتش‌های عرب، نیمی از سرزمینی که طبق قطعنامۀ سازمان ملل به فلسطینی‌ها اختصاص یافته بود، به تصرف خود درآورد و هفتصد هزار تن از ساکنان آن را آواره کرد. هر دوی این اقدامات به‌عنوان «عمل انجام‌شده» به تدریج به‌عنوان واقعیتی غیرقابل تغییر از سوی کشورهای جهان پذیرفته شد. اسکان یهودیان در بیت‌المقدس شرقی و کرانۀ باختری رود اردن، به بهانۀ تأمین امنیت و پیشگیری از حملات چریکی، نقشۀ دیگری برای جلوگیری از تأسیس کشور فلسطین و انضمام این مناطق به قلمرو خود به‌عنوان «عمل انجام‌شده» بوده است. در این میان اما خطرناک‌ترین توطئه‌ای که راستگرایان افراطی همواره در سر داشته و در پی فرصتی برای عملی کردن آن بوده‌اند، کوچاندن فلسطینی‌های ساکن نوار غزه و کرانۀ باختری به مصر و اردن برای تسلط بر سرزمین آنان و خلاص شدن از مشکلی به‌عنوان «سرنوشت مردم فلسطین» بوده است. راستگرایان افراطی در احزاب لیکود، صهیونیست مذهبی و اقتدار یهود، اینک عملیات طوفان‌الاقصی و جنگِ متعاقب آن را دستاویز قرار داده‌اند تا با کوچ دادن اهالی نوار غزه و همینطور کرانۀ باختری به مصر و اردن، به زعم خود «مسئلۀ فلسطین» را یک بار و برای همیشه از صحنۀ روزگار محو کنند. در همین روزها، یکی از سران لیکود با همکاری شماری از نیروهای امنیتی سابق اسرائیل، با تکیه بر شرایط جنگ جاری، طرحی را علنی کرده است که طبق آن به هر خانوادۀ فلسطینی ساکن در نوار غزه، 20 تا 25 هزار دلار پرداخت شود تا آنها داوطلبانه منطقه را ترک کرده و به‌عنوان شهروند در خاک مصرساکن شوند. طبق این طرح، اگر فلسطینی‌های مقیم نوارغزه به این نتیجه برسند که زندگی در باریکۀ پرتراکم غزه ارزش تحمل سختی‌ها و مشکلاتش را ندارد، خود برای ترک منطقه داوطلب می‌شوند و مصر هم به دلیل نیاز شدید به ارز خارجی، از مخالفت با ورود آنها به خاک خود و اعطای حق شهروندی و اسکان‌شان در قاهره دست برمی‌دارد. در عین حال، «جامعۀ جهانی» هم که سرگرم بحران‌های پیاپی بین‌المللی است، نهایتاً با این واقعیت کنار می‌آید و آن را به‌عنوان «عمل انجام‌شده» می‌پذیرد (بقیۀ مطلب را در لینک زیر 👇 مطالعه فرمایید.) https://hammihanonline.ir/news/title-one/prwzh-rast-afraty پی نوشت : - انتخاب عنوان در این مطلب از بنده می باشد ( عنوانی که آقای زیدآبادی انتخاب کرده بودند « پروژۀ راست افراطی » بود ) - آقای زیدآبادی به اعتبار انجام رساله دکترا با عنوان دین و دولت در اسرائیل در دانشگاه تهران از صاحب نظران این حوزه هستند اگر چه بنده با برخی از نظرات ایشان مخالف هستم و لیکن به نظر بنده مقاله فوق 👆 خواندنی و مفید است مطالب و نکات با انتخاب سعید کریمی https://eitaa.com/tarvijomid