📜‍ تصویر دست نوشته شهیدی که رو سفیدی مادرش در برابر #حضرت_زهرا (سلام الله علیها) آرزویش بود. 📝«خدایا هدایتم کن تا ازت دور نشم؛ خدایا یاریم کن همیشه یادت باشم، خدایا رهایم نکن که بدون تو هیچم، خدایم راضیم به #رضای_تو و از تو یاری می‌جویم، خدایا نادانم خودت راهنماییم کن، خدایا طلب آمرزش دارم و با دین کامل از دنیا ببر و شهادت را نصیبم گردان، خدایا کاری کن که سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار»🤲 🎤به گزارش پایگاه رسمی اطلاع رسانی #فاطمیون/ این‌ها، بخشی از دلنوشته یکی از تک تیراندازهای فاطمیون است. 📝تک تیراندازی که روزی گفت: «میخواهم دفاع کنم از حرم خانم #زینب(سلام الله علیها) تا مادرم را پیش حضرت زهرا(سلام الله علیها) روسفید کنم؛ روح مادرم شاد شود.»✅ 💢او نمی‌دانست فاصله گفتن این حرف‌ها با زمان فرا رسیدن خواندن وصیت نامه‌اش📃 تنها #یک_روز است. 🌷سلیم اقبالی، #تک_تیرانداز فاطمیون که خواست مادرش، نزد حضرت زهرا سلام الله علیها روسفید شود✨روز بعد از گفتن این مطالب، به فیض شهادت نائل آمد🕊 🌷جالب اینجاست که این شهید #هجده ساله، در همان سن و سال مادر حقیقی‌اش به #شهادت رسیده و از آن جالب‌تر اینکه، سلیم عزیز♥️ مثل مادرش، بی‌نشان به شهادت می‌رسد. 🌷از پیکر شهید اقبالی اثری در دست نیست و این #بی‌اثری، روسفیدی مادرش است در برابر حضرت زهرا(سلام الله علیها) حتی اگر معتقد باشیم این بی‌خبری و در هجده سالگی به شهادت رسیدن، اتفاقی است، چه اتفاق قشنگی، باشد که این اتفاق برای ما هم رخ دهد 🌷 @tashadat 🌷

🍃 📖🍃 🔖| رمـــــان #دمشـــق_شہرعشق قسمٺ #هجده دستان سعد سُست شده بود،.. همه بدنش میلرزید.. و دیگر #رجزی برای خواندن نداشت که به لکنت افتاد _من تو این شهر کسی رو نمیشناسم! کجا برم؟ و او در همین چند لحظه فکر همه جا را کرده بود که با آرامشش پناهمان داد _من اهل اینجا نیستم، اهل دمشقم. هفته پیش برا دیدن برادرم اومدم اینجا که این قائله درست شد، الانم دنبال برادرزاده ام زینب اومده بودم مسجد که دیدم اون نامرد اینجاست. میبرمتون خونه برادرم! از کلام آخرش فهمیدم زینبی که صدا میزد من نبودم،.. سعد ناباورانه نگاهش میکرد و من فقط میخواستم با او بروم.. که با اشک چشمانم به پایش افتادم _من از اینجا میترسم! تو رو خدا ما رو با خودتون ببرید! از کلمات بی سر و ته عربی ام اضطرارم را فهمید.. و میترسید هنوز پشت این پرده کسی در کمین باشد.. که قدمی به سمت پرده رفت و دوباره برگشت _اینجوری نمیشه برید بیرون، شناساییتون کردن. و فکری به ذهنش رسیده بود که #مثل_برادر از سعد خواهش کرد _میتونی فقط چند دیقه مراقب باشی تا من برگردم؟ برای #حفاظت از جان ما در طنین نفسش #تمنا موج میزد و سعد صدایش درنمی‌آمد که با تکان سر خیالش را راحت کرد.. و او بالفاصله از پرده بیرون رفت... فشار دستان سنگین آن وهابی را هنوز روی دهانم حس میکردم،.. هر لحظه برق خنجرش چشمانم را آتش میزد.. و این ترس دیگر قابل تحمل نبود که با هق هق گریه به جان 🔥سعد🔥 افتادم _من دارم از ترس میمیرم! رمقی برای قدمهایش نمانده بود،..پای پرده پیکرش را روی زمین رها کرد.. و حرفی برای گفتن نداشت که فقط... ادامه دارد.... نام نویسنده؛ خانم فاطمه ولی نژاد #کپی_فقط_باذکرنام_نویسنده •♡ټاشَہـادَټ♡•