«

انقده دوری نمیشه، سر بزنم حتی بهت...

»

انقدر توی ذهنم با آدم‌ها حرف زدم که گاهی فراموش می‌کنم یه چیزی رو توی واقعیت هم بهشون گفتم یا نه.

.!

درکِ این موضوع که تو هیچوقت حق نداری راجع‌به کسی قضاوت کنی، به‌جای کسی تصمیم بگیری، از جانب کسی فکر کنی و درباره‌ی زندگیِ هیچ آدمی نظر بدی، اولین قدمِ راهِ بالغ شدنه.

‏هر روز بیدار می‌شی میبینی بیشتر از روز قبل، دلت به چیزی خوش نیست...

من بداخلاقم. خانواده‌ام می‌دانند زود عصبانی می‌شوم. احتمالا در اتاقی به تنهایی خواهم مرد، به این دلیل که با کسی که می‌خواسته نجاتم بدهد به طور وحشیانه‌ای رفتار کرده‌ام. -زندگی جعلی من-

کاری که بعضی کلمات با قلب آدم میکنه...

من مغرورم ولی هیچ وقت از عذرخواهی کردن نترسیدم، هیچ وقت جلوی گریه هامو نگرفتم، هیچ وقت از اشتباهاتم سر باز نزدم، در برابر هیچ لبخندی اخم نکردم؛ مغرور بودن با عقده ای بودن و عقب افتاده بودن متفاوته.