✅✅ظلم به قران:غور در قران فقط حق پیامبر و ائمه است!! در تحلیل و شناخت محتوای قرآن نخستین سؤالی که مطرح می شود این است که آیا اساساً قرآن قابل شناخت و بررسی هست؟ ✔️ آیا می توان در مطالب و مسائل قرآن تفکر و #تدبر کرد یا آنکه این کتاب اساساً برای شناختن عرضه نشده بلکه صرفاً برای تلاوت و قرائت و یا برای ثواب بردن و تبرک و تیمن است؟ 😳 👈ممکن است به ذهن خطور کند که این سؤال موردی ندارد زیرا در این جهت که قرآن کتابی برای #شناخت است کسی تردید نمی کند. اما نظر به اینکه در دنیای اسلام به علل مختلف جریانهای نامطلوبی در موضوع شناخت قرآن پیش آمد که در انحطاط مسلمین تأثیر بسزایی داشته است و متأسفانه هنوز هم ریشه های آن افکار منحط و خطرناک در جامعه ما وجود دارد، لازم می دانیم کمی در این باره توضیح بدهیم. 👇👇👇👇👇 در میان علمای شیعه در سه چهار قرن پیش افرادی پیدا شدند که معتقد بودند قرآن #حجت نیست. 🙄😔😔 اینها از میان منابع چهارگانه فقه که از طرف علمای اسلام به عنوان معیار شناخت مسائل اسلامی عرضه شده بود یعنی قرآن و سنت و عقل و اجماع، سه منبع را قبول نداشتند. 💥💥💥💥💥 👈در مورد اجماع می گفتند این رسم سنی هاست و نمی توان از آن تبعیت کرد. 👈در خصوص عقل می گفتند با این همه خطای عقل اعتماد به آن جایز نیست.😳 👈 اما در مورد قرآن محترمانه ادعا می کردند که قرآن بزرگتر از آن است که ما آدمهای حقیر بتوانیم آن را مطالعه کنیم و در آن بیندیشیم؛😔😔 فقط پیامبر و ائمه حق دارند در آیات قرآن غور کنند، ما فقط حق تلاوت آیات را داریم. این گروه همان اخباریین هستند.👉👉 #اخباریین تنها مراجعه به اخبار و احادیث را جایز می دانستند. شاید تعجب کنید اگر بدانید در بعضی از تفاسیری که توسط این افراد نوشته شد، در ذیل هر آیه اگر حدیثی بود آن را ذکر می کردند و اگر حدیثی وجود نداشت از ذکر آیه خودداری می کردند آن طور که گویی اصلًا آن آیه از قرآن نیست. 🌟🌟🌟🌟 این عمل یک نوع ظلم و جفا بر قرآن بود. 😔 و پیداست جامعه ای که کتاب آسمانی خود، آنهم کتابی مانند قرآن را به این شکل طرد کند و آن را به دست فراموشی بسپارد هرگز در مسیر قرآن حرکت نخواهد کرد.😐😐😐 🔰🔰🔰 🌼🌷🌼🌷🌼🌷🌼🌷🌼 استاد مرتضی مطهری جلد اول کتاب آشنایی_باقرآن

سخن میهمان #حجت الاسلام دکتر بابایی کرونای بامعنای پزشکان در ادبیات «رنج‌پژوهان» تفاوتی هست بین «رنج از نداشتن» (suffering from) و «رنج برای داشتن» (suffering for). رنج و درد حاصل از فقدان و نداشتن، رنجی است بی‌معنا که عوضی و مابه‌ازایی برای آن رنج وجود ندارد (مانند رنج و درد از فقدان آگاهی و دانش (رنج ناآگاهی و بی‌سوادی)؛ ولی رنج و درد برای داشتن، رنجی است خودخواسته و معنادار که مابه‌ازاء دارد و منتهی به فایده و نتیجه می‌شود (مانند رنجِ مادری باردار که در حال فارغ شدن از فرزند خود می‌باشد). آنچه که در بیمارستان‌های ایران امروز و بلکه نقاط مختلف دنیا در مورد ویروس کرونا می‌گذرد، این دوگانگیِ رنج را آشکارتر می‌کند: رنجی که بیماران کرونا دارند و ناخواسته بدان مبتلا شده‌ و در ابتلای به آن هم نه تنها حسی از معنا و آرامش ندارند، بلکه همواره در حال اضطراب و نگرانی بسر می‌برند؛ و رنجی که پزشکان کروناگرفته بدان مبتلا شده‌اند که خودخواسته به استقبال خطر رفته‌اند و در راستای حرکتی انسان‌دوستانه و کمک به هم‌نوعان بدان رنج مبتلا شده‌اند. این رنج پزشکان و پرستاران رنجی است معنادار و مملو از آرامش. این رنج‌دیدگی را در میان جامعه پزشکانِ جهادی باید ارج نهاد و آن را همواره در خاطرها زنده داشت. 🌷 #تبیین اساس کار ما است. ما با ذهنها مواجهیم، با دلها مواجهیم.باید دلها قانع بشود. مقام معظم رهبری ۱۲/ ۴ / ۱۳۹۵ 👌عمار شویم...تبیین سبک زندگی اسلامی و اقتصاد مقاومتی