بسازه و... نکته مهم در اینجا اینه که در بسیاری از این موارد ما خودمون دانش فنی کار رو به طور کامل داریم ولی #دولتِ بوق😉 به شرکت های داخلی اعتماد نمی کنه. نمونش همین قضیه توتال که بعد از این که خبر مرگش از ایران خارج شد مپنای خودمون اعلام آمادگی کرد که می تونه کار رو انجام بده از اون طرف بخش زیادی از کالاهای مصرفی هم نمونه داخلی فراوون داره و نیازی به وارداتش نیست که دولت باید ممنوع کنه ورودش رو که ......😔 بسیاری از کالاهای واسطه ای و سرمایه ای هم وضعیتی مشابه کالاهای مصرفی دارن مثلا در حالی که شرکت مپنا بهترین توربین ها رو می سازه وزارت نیروی ما میره و از چین توربین می خره و یا در حالی که شرکت واگن سازی پارس ما داره بهترین واگن ها رو می سازه وزارت راه ما میره با روسیه و چین قرارداد می بنده(البته واگن سازی به خاطر برگشت پول نفت بوده) نکته مهم بعدی بحث قاچاق کالاست که طبق آمار رسمی چیزی در حدود ۱۵ میلیارد دلاره یعنی ۱۶۵.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ تومن کالای قاچاق معنیش اینه که نه تنها شخص قاچاقچی توجهی به توانمندی های کشور نمیکنه بلکه عوارض و مالیات هم نمیده و یه کالای خارجی با قیمت پایین تر یا مشابه نمونه داخلی وارد بازار میکنه و کار و کاسبی تولید کنندگان داخلی رو به هم می ریزه😡 خب طبق موارد بالا اگه بخوایم هر اتفاقی که تا الان افتاده رو نادیده بگیریم و برای حل مشکلات فعلی راهکار بدیم باید گفت که با وجود همه گندهایی که دولت بالا آورده باز هم راه حل های بسیار آسونی وجود داره که میشه به وسیله اون ها اوضاع کشور رو تا حد مطلوبی سامان داد. در رابطه با #مسائل_داخلی که گفتیم به خاطر سوء مدیریت و بی عملی آقایونه که بحث روشنه؛ تنها نکته ای که هست اینه که دولت محترم بدون اتکاء به خارج از کشور شروع به کار کنه اون هم با مشورت دلسوزان صاحب نظر واقعی نه امثال #نهاوندیان و #نیلی اما در رابطه به مسئله تحریم ها اولا ۲۰ درصد مشکلات کشور به خاطر تحریم هاست نکته ای که بچه های انقلابی باید تو بوق و کرنا کنن تا همه ملت بفهمن که مشکل تحریم و ارز و اینجور مسائل فقط ۲۰ درصد مشکلات کشوره ثانیا راه های بسیار زیاد و ساده ای برای دور زدن همین ۲۰ درصد هم وجود داره که در ادامه به اون ها می پردازیم. پس اینطور میشه گفت👇 در مجموع اگه دولت واردات و قاچاق رو مدیریت کنه متوجه میشیم بخش زیادی از واردات نه تنها غیر ضروره بلکه با تولیدش در داخل کشور می تونیم برای هزاران نفر شغل ایجاد کنیم. و این کار واقعا آسونه و به راحتی شدنیه. اما اون جایی که کالای ضروری رو باید وارد کنیم هم راه های زیادی داره مشکل اصلی بخش زیادی از این کالاهای ضروری اینه که دولت ما اصرار داره اون ها رو از کشورهایی بخره که از آمریکا حرف شنوی دارن در صورتی که خیلیاشون رو میشه از کشورهایی مثل روسیه، چین و هند و یا کشور واسطی مثل عراق وارد کرد. تنها نکته مهمی که می مونه بحث انتقال پوله که اون رو هم در مطلب زیر توضیح دادم. 🔴اقتصاد هر کشوری چندتا رکن اساسی داره؛ تجارت خارجی مسکن و راه‌سازی کشاورزی انرژی صنعت و ... همه این ارکان داخلی هستند و هیچ گونه ارتباط مستقیمی با روابط خارجی ندارند جز تجارت خارجی 🔴 رکن محوری تجارت هم مسئله #انتقال_پوله یعنی اگه شما کالایی رو صادر کردید باید بتونید پول کالاتون رو دریافت کنید وگرنه کارتون بیهوده است. در واقع اگه ایران بتونه مسئله انتقال پول رو حل کنه، بخش زیادی از تحریم ها رو بی اثر می کنه. اما مسئله انتقال پول چطور برای ما مشکل ساز شده؟ برای درک این مسئله لازمه که یه کلیتی از انتقال پول بین المللی بدونیم فرض کنید تاجر الف از ایران کالایی رو به قیمت ۱۰ دلار به تاجر ب از آلمان بفروشه و بخواد پولش رو بگیره. ابتدایی ترین و غیرعاقلانه ترین راه اینه که خودش بره و پولش رو به صورت اسکناس بگیره حالا اگه حجم پول کم باشه، به صرفه نیست که این همه راه پاشه بره اونجا و اگه حجم پول زیاد باشه باید چند کامیون پر از گونی‌های دلار بار بزنه و هِلِک هِلِک از آلمان راه بیفته به سمت ایران! اما راه رایج و عاقلانش اینه که این کار رو از طریق بانک ها انجام بده. در این صورت تاجر الف از تاجر ب می خواد که پولش رو مثلا از طریق دویچه بانک آلمان پرداخت کنه. فرض رو هم بر این بگیرید که تاجر آلمانی در دویچه بانک حساب داره و تاجر ایرانی در بانک ملی ایران و بانک ملی ایران هم یه حساب در دویچه بانک داره. خوب حالا انتقال پول چطور باید صورت بگیره؟ باید تاجر ب با اسناد و مدارکش بره پیش دویچه بانک و بگه: آقای دویچه بانک، بی زحمت ۱۰ دلار از حساب من کم کن و بریز به حساب بانک ملی ایران و به بانک ملی ایران هم اطلاع بده که در ایران ۱۰ دلار از حساب خودش در ایران به حساب تاجر الف واریز کنه. این یعنی عملا هیچ پولی بین کشورها جابه جا نمیشه و فقط حسابی

🖕🖕🖕 همه این ارکان داخلی هستند و هیچ گونه ارتباط مستقیمی با روابط خارجی ندارند جز تجارت خارجی 🔴 رکن محوری تجارت هم مسئله #انتقال_پوله یعنی اگه شما کالایی رو صادر کردید باید بتونید پول کالاتون رو دریافت کنید وگرنه کارتون بیهوده است. در واقع اگه ایران بتونه مسئله انتقال پول رو حل کنه، بخش زیادی از تحریم ها رو بی اثر می کنه. اما مسئله انتقال پول چطور برای ما مشکل ساز شده؟ برای درک این مسئله لازمه که یه کلیتی از انتقال پول بین المللی بدونیم فرض کنید تاجر الف از ایران کالایی رو به قیمت ۱۰ دلار به تاجر ب از آلمان بفروشه و بخواد پولش رو بگیره. ابتدایی ترین و غیرعاقلانه ترین راه اینه که خودش بره و پولش رو به صورت اسکناس بگیره حالا اگه حجم پول کم باشه، به صرفه نیست که این همه راه پاشه بره اونجا و اگه حجم پول زیاد باشه باید چند کامیون پر از گونی‌های دلار بار بزنه و هِلِک هِلِک از آلمان راه بیفته به سمت ایران! اما راه رایج و عاقلانش اینه که این کار رو از طریق بانک ها انجام بده. در این صورت تاجر الف از تاجر ب می خواد که پولش رو مثلا از طریق دویچه بانک آلمان پرداخت کنه. فرض رو هم بر این بگیرید که تاجر آلمانی در دویچه بانک حساب داره و تاجر ایرانی در بانک ملی ایران و بانک ملی ایران هم یه حساب در دویچه بانک داره. خوب حالا انتقال پول چطور باید صورت بگیره؟ باید تاجر ب با اسناد و مدارکش بره پیش دویچه بانک و بگه: آقای دویچه بانک، بی زحمت ۱۰ دلار از حساب من کم کن و بریز به حساب بانک ملی ایران و به بانک ملی ایران هم اطلاع بده که در ایران ۱۰ دلار از حساب خودش در ایران به حساب تاجر الف واریز کنه. این یعنی عملا هیچ پولی بین کشورها جابه جا نمیشه و فقط حسابی که بانک ها پیش همدیگه دارن کم یا زیاد میشه و بانک ها خودشون می دونن که چطور با هم حساب و کتاب کنن. ✅خوب حالا نکته کجا بود؟ نکته توی اینه که دویچه بانک از چه طریقی به بانک ملی ایران اطلاع بده که ۱۰ دلار به حساب تاجر الف واریز کنه؟ از طریق پیام رسان #سوئیفت. بله درست خوندین؛ سوئیفت صرفا یه پیام رسان بین المللیه مثل ایتا که تحت مالکیت بلژیکه و یه سرورش تو هلنده و یه سرورش هم تو آمریکا و کارش هم اینه که پیام های بین بانکی رو منتقل می کنه. نکته سوئیفت اینه که این پیام رسان به غیر از اطلاعات کشورهای اتحادیه اروپا، اطلاعات نقل و انتقالات بقیه کشورها رو میده به وزارت خزانه داری آمریکا و آمریکا در جریان ریز تعاملات کشورها قرار می گیره!😳 حالا ما اگه از سوئیفت استفاده نکنیم نمی تونیم پول های حاصل از تجارتمون رو جابه جا کنیم و اگر هم اجازه بدن که استفاده کنیم -که نمی دن-، در اون صورت وزارت خزانه داری آمریکا یه تماس با اون بانک خارجی که با ما کار کرده می گیره و گوشش رو می پیچونه! این رو هم بد نیست بدونید که متاسفانه از سال ۷۱ تا سال ۹۰ به مدت ۱۹ سال پیام های بین بانکی داخلی ایران هم از طریق سوئیفت منتقل می شده. ینی مثلا اگه شما یه پول از حسابت در بانک کشاورزی به حساب دیگه ای در بانک ملت منتقل می کردی، بانک کشاورزی این جابه جایی رو از طریق سوئیفت به بانک ملت اطلاع می داده. حالا چاره چیه؟! برای حل مشکل انتقال پول راه های مختلفی وجود داره که مهمترینش استفاده از پیام رسانی غیر از سوئیفته. بانک مرکزی ایران خیلی راحت می‌تونه یا یک پیام رسان بومی طراحی کنه، مثل کاری که چین و روسیه انجام دادند یا می تونه از فناوری بلاک چِین استفاده کنه که توضیح نحوه عملکرد این فناوری جدید یه کم تخصصیه و خارج از حوصله این بحثه؛ فقط در همین حد بدونید که میگن آمریکا هیچ گونه اعمال نفوذی نمی تونه در بلاک چین داشته باشه(که باید بررسی بشه البته) اما نکته مهمی که لازمه همه بدونند اینه که عوامل دولت و بانک مرکزی این راه حل ها رو می دونن ولی هیچ گونه اقدامی در این راستا نمی کنن؛ شاید برای ترسوندن مردم به حفظ این شرایط نیاز دارند! که الله اعلم لذا همانطور که عرض شد به گفته بسیاری از کارشناسان اقتصادی تنها ۲۰ درصد مشکلات کشور به تجارت خارجی و تحریم ها بستگی داره و ۸۰ درصدش به خاطر ضعف مدیریت و بی اقدامی مسئولینه. ا ین هم در حالیه که اون ۲۰ درصد تحریم ها رو هم میشه با روش های ساده ای که یکیش رو ذکر کردیم به حداقل ممکن رسوند، ولی دولت محترم نه تنها اقدامی در این راستا نمی کنه بلکه جوری وانمود می کنه که انگار این ۲۰ درصد مشکل تحریم ها نه تنها حل شدنی نیست بلکه انگار ۸۰ درصد مشکلات کشور به خاطر همین تحریم هاست. و انگار می خوان همه ضعف ها و کم کاری های دور زدن تحریم و سوئیفت