#تفسیر روایی سوره#القصص 💠 آیه ۸۵ إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَىٰ مَعَادٍ قُل رَّبِّي أَعْلَمُ مَن جَاءَ بِالْهُدَىٰ وَمَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﻳﻘﻴﻨﺎً ﻛﺴﻲ ﻛﻪ [ ﺍﺑﻠﺎﻍ ﻭ ﻋﻤﻞ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ ] ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻭﺍﺟﺐ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ، ﺣﺘﻤﺎً ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﮔﺎﻩ [ ﺭﻓﻴﻊ ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺍﺕ ، ﺷﻬﺮ ﻣﻜﻪ ] ﺑﺎﺯﻣﻰ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ . ﺑﮕﻮ : ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭم ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﮔﻤﺮﺍﻫﻲ ﺁﺷﻜﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ، ﺩﺍﻧﺎﺗﺮ ﺍﺳﺖ .(٨٥) 🔰پیامبر (صلی الله علیه و آله) به پشت سرش به سوی مکه برگشت و فرمود: «خدا می‌داند که من تو را دوست دارم و اگر اهل تو مرا از تو اخراج نمی‌ساختند، به یقین هیچ شهری را بر تو ترجیح نمی‌دادم و جایگزینی برای تو نمی‌جستم و من به خاطر جداگشتن از تو غمگین و اندوهگینم.» و خداوند نیز به وی وحی فرمود: «ای محمّد! خداوند والا مرتبه بر تو سلام می‌فرستد و می‌فرماید: به زودی تو را به این شهر درحالی‌که پیروز و با غنایم و سالم و قدرتمند و قاهر باشی، باز خواهیم گرداند». و این همان سخن حق تعالی است که می فرماید: إِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرادُّکَ إِلی مَعادٍ؛ یعنی تو را پیروز و با غنایم به مکّه باز می‌گرداند. 🔰امام باقر (علیه السلام): عمروبن‌شمر گوید: در محضر امام باقر (علیه السلام) ذکر نام جابر (رحمة الله علیه) شد. حضرت فرمود: «خدا جابر را رحمت فرماید. او از نظر علمی به آنجا رسید که تأویل این آیه را می‌دانست: إِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرَادُّکَ إِلَی مَعَادٍ؛ یعنی رجعت». 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام، ج۱۱، صص۲۸۸_۲۸۶ 7⃣5⃣

#تفسیر روایی سوره #القصص 🔰امام سجاد (علیه السلام):  إِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرَادُّکَ إِلَی مَعَادٍ؛ یعنی پیامبرتان (صلی الله علیه و آله) به سوی شما بازمی‌گردد [و رجعت خواهد کرد]. 🔰امام صادق (علیه السلام):  اوّلین کسی که به دنیا رجعت می‌کند حسین‌بن‌علی (علیه السلام) است. آن حضرت (علیه السلام) آن قدر حکومت می‌کند که از شدّت پیری ابروهایش جلوی دیدش را می‌گیرد. معنای إِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرَادُّکَ إِلَی مَعَادٍ؛ این است که پیامبرتان نزد شما رجعت می‌کند. 🔰امام علی (علیه السلام):  کسی که رجعت را انکار کند این کلام خدا آن را رد می‌کند: إِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرَادُّکَ إِلَی مَعَادٍ؛ یعنی رجعت به دنیا (بازگشت به دنیا). 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۲۹۰ 7⃣6⃣