eitaa logo
♦️تا ظهور مولا (عج)♦️
376 دنبال‌کننده
111.6هزار عکس
74.2هزار ویدیو
169 فایل
🤲🏻🌹کانال تحلیلی خبری ؛فقط در جهت ظهور و جهاد تبیین🌹🤲🏻
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
این بیانات حضرت آقا در مورد موضوع وحدت حجت رو برای همه تمام کرده و امیدوارم توجیه نکنیم و با اشتباهات احساسی در خطی قرار بگیریم که این حکیم بزرگ در مقابلش قرار دارند!
📌شماره شبهه: ۵۴۲۴ 🔘 متن شبهه : حسین ، هجوم خلیفه دوم به خانه سلام الله علیها را انکار کرده! و ادعای خود را به اظهارات علامه فضل الله (یکی از علمای لبنان) گره زده! به اسم اینکه اختلاف و تمام شود! 🔆 پاسخ شبهه : 1️⃣ اولا، اتفاقا انکار این مسئله که حتما با پاسخهای قاطع شیعیان مواجه است، خود با هدف شعله ور کردن اختلافات صورت گرفته و در کنار موج توهین به پیامبر اسلام در اروپا روندی مشکوک را نشان می‌دهد. 2️⃣ ثانیا، خود مرحوم بعدها سخنان خود را "تقطیع" شده و صرفا یک "طرح بحث" خواند، او در کتاب “الزهراء القدوه” می گوید: «اینجانب مانند برخی از علما از جمله آیت الله سیدمحمدحسین کاشف الغطاء، موضوع آتش زدن خانه، شکستن پهلو و استخوان سینه حضرت، سقط جنین و سیلی زدن و کتک زدن آن حضرت را نفی نمی کنم زیرا هیچ دلیلی برای نفی آن ندارم.!» و حالا این غریق، یتشبث به آن حشیش؟! 3️⃣ ثالثا، شیعه و سنی، در هجوم خلفا به خانه وحی، به خانه حضرت زهرا(س) متفق اند. تعدادي از علماي اهل سنت ؛ از جمله ذهبي، طبري، ابن قتيبه دينوري، ابن عساكر، پشیمانی ابوبکر از هجوم به خانه حضرت زهرا را نقل کرده اند: «عبد الرحمن بن عوف در بيماري ابوبكر بر او وارد شد و بر وي سلام كرد ، پس از گفتگويي ، ابوبكر به او چنين گفت :أما إني لا آسي علي شيء إلا علي ثلاث فعلتهن ، وثلاث لم أفعلهن ، وثلاث وددت أني سألت رسول الله صلي الله عليه وسلم عنهن : وددت أني لم أكن كشفت بيت فاطمة وأن أغلق علي الحرب . من به چيزي تأسف نمي خورم ، مگر بر سه چيز كه انجام دادم و سه چيزي كه انجام ندادم و سه چيزي كه كاش از رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) مي پرسيدم : دوست داشتم خانهء فاطمه را هتك حرمت نمي كردم هر چند براي جنگ بسته شده شود ... .» 📚 (تاريخ الإسلام ، ج3 ، ص118 و تاريخ الطبري، ج 2، ص 619، ج 3 ص 430 ط دار المعارف بمصر و الامامة والسياسة - ابن قتيبة الدينوري ، تحقيق الزيني - ج 1 - ص 24 و تاريخ مدينة دمشق - ابن عساكر - ج 30 - ص 422 و شرح نهج البلاغة - ابن أبي الحديد - ج 2 - ص 46 - 47 و المعجم الكبير - الطبراني - ج 1 - ص 62 و مجمع الزوائد - الهيثمي - ج 5 - ص 202 - 203 و مروج الذهب ، مسعودي شافعي ، ج1 ، ص290 و ميزان الاعتدال - الذهبي - ج 3 - ص 109 و لسان الميزان - ابن حجر - ج 4 - ص 189 و كنز العمال ، المتقي الهندي ، ج 5 ، ص631 و ... .)