قتل عمد، شیوهٔ منحصر به فرد ساواک برای مخالفین 🖋 فرد هالیدی، نویسنده و متخصص روابط بین‌الملل و خاورمیانه، در کتاب «ایران: دیکتاتوری و توسعه» می‌نویسد: 💢 #ساواک دست‌کم به سه شیوه متمایز آدم می‌کشت؛ 🔺 اولاً عده زیادی را مستقیماً -در درگیری با پلیس یا مقاومت در برابر دستگیری- به گلوله می‌بندد. از هنگامی که در ۱۹۷۱ [۱۳۵۰ شمسی] مقاومت چریکی آغاز شد، ده‌ها جوان رسماً به این طریق کشته شده‌اند. گرچه، شاید رقم واقعی از این بیشتر باشد. به نظر می‌رسد گاهی ساواک ترجیح می‌دهد مخالفان را به‌جای دستگیری #عمداً بکشند. 🔺 ثانیاً عد‌ه‌ی قابل‌ملاحظه‌ای پس از محاکمه در دادگاه‌های نظامی #تیرباران می‌شوند. در دهه‌ی ۱۹۵۰ [دهه ۱۳۳۰ شمسی]، پیش از تأسیس ساواك، وزیر امور خارجه سابق در حکومت مصدق و حداقل ۳۶ افسر ارتش به این ترتیب تیر باران شدند. از ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۶ [۱۳۵۰ تا ۱۳۵۵ شمسی]، بیش از ۳۰۰ نفر پس از محکومیت در دادگاه‌های نظامی رسماً تیرباران شدند. 🔺 ثالثاً عده‌ی بسیاری بر اثر بدرفتاری با #شکنجه زیر بازجویی یا در زندان جان خود را از دست می‌دهند. 📚 Fred E. Halliday, Iran: Dictatorship and Development, p89. ♨️ به بهانه جریان #پرویز_ثابتی و #تطهیر_ساواک