#فکت_طبی بر اساس روایات، اگر کسی آب «خالی» زیاد مصرف کند مضر است ولی اگر آب را به همراه چیزی که آن را لذیذ کند (مثلاً خرما یا عسل یا شربت) بنوشد، آنوقت زیاد نوشیدن آن هیچ ضرری ندارد بلکه فواید بسیاری هم دارد. امام کاظم علیه السلام فرمود: «همانا من نوشیدن آب از روی لذت را زیاد انجام می‌دهم.» (المحاسن ج ۲، ص ۵۷۰) راوى گويد: نزد امام صادق عليه السّلام بودم. حضرت عليه السلام خرما خواست، آن را ميل نمود، مى‌خواست پس از آن آب بنوشد كه من گفتم: فدايت شوم! كاش از آب خوددارى مى‌نمودى. فرمود: «به راستى كه من خرما را مى‌خورم تا با آن، آب را گوارا (و طیب و لذیذ) گردانم.» (الکافي ج ۶، ص ۳۸۱ و المحاسن ج ۲، ص ۵۷۱) ابو طيفور متطبّب (طبیب طب سنتی) گويد: به حضور امام كاظم عليه السلام شرف‌ياب شدم و ايشان را از آشاميدن آب نهى كردم. فرمود: «آب، چه ايرادى دارد؟! در حالى‌كه غذا را در معده مى‌گرداند، خشم و غضب را فرو مى‌نشاند، نيروى مغز را مى‌افزايد و صفرا را خاموش مى‌سازد.» (الکافي ج ۶، ص ۳۸۱ و المحاسن ج ۲، ص ۵۷۲)

#فکت_طبی ریشه‌ی بسیاری از عصبانیت‌ها، لجاجت، خشم و ناراحتی، معده‌‌ی عصبی است. در چنین وضعیتی نباید تک بعدی به بیمار نگاه کرد و گفت: خشم از صفراست پس او را به سردی ببندیم تا صفرایش خاموش شود. بلکه باید دید علت همین صفرای لحظه‌ای که موجب خشم می‌گردد چیست؟ در بسیاری از موارد (که می‌گویم در اغلب موارد)، ریشه‌ی بالا رفتن صفرایی که منجر به خشم می‌گردد، معده‌ی عصبی است و در چنین افرادی مصرف سرکه و یا سردیجاتی که هضم آن سخت است، وضعیت بیمار را بدتر خواهد کرد چون به اعصاب معده فشار بیشتری وارد می‌کند. امام صادق علیه السلام در توحید مفضل فرمود: «چه کسی معده را پُرعصبِ باشدت آفرید و آن را برای هضم غذای غلیظ تقدیر کرد به جز خداوند قادر؟!» (توحید المفضل ج ۱، ص ۶۶: مَنْ جَعَلَ اَلْمَعِدَةَ عَصَبَانِيَّةً شَدِيدَةً وَ قَدَّرَهَا لِهَضْمِ اَلطَّعَامِ اَلْغَلِيظِ... إِلاَّ اَللَّهُ اَلْقَادِرُ؟) آخرین یافته‌های پزشکی روز هم نشان می‌دهد که بعد از قلب و مغز، معده و روده پر عصب ترین عضو بدن هستند و بسیاری از اعمال خود را به صورت خودمختار و با دستگاه عصبی مستقل از مغز و قلب انجام می‌دهند که این دقیقاً مصداق فرمایش امام در توحید مفضل است. در روایات متعدد دیگری هم داریم که معده خانه‌ی بیماری ها است و همه‌ی بیماری ها از سردی معده و پرخوری (یا بدخوری) است. به نظر می‌رسد علت اینکه در روایات آمده: سه مشت سویق خشک ناشتا، مره و بلغم را از معده می‌کَنَد و مره را خاموش می‌کند، همین درمان معده‌‌ی عصبی است وگرنه سویقی که گرم و خشک است قاعدتاً نباید درمان صفرا باشد! معده عصبی را جدی بگیرید. اگر در هنگام گرسنگی یا خوردن چیزی که هضمش مشکل است، عصبانی و پرخاشگر و لجوج و یا افسرده و ... می‌شوید، باید دستور سه مشت سویق گندم ناشتا را انجام دهید و وعده های غذایی را به مرور و کم کم اصلاح کنید (مثلا اگر می‌خواهید در روز دو وعده بخورید، هر روز ساعت ناهار را نیم ساعت عقب بیندازید تا کم کم بعد از حدود دو هفته، وعده‌ی ناهار شما تبدیل به عصرانه شود) و به یکباره گرسنگی نکشید تا بیماری شما درمان شود. این فکت طبی، باید گوشزدی در باقی بیماری‌ها نیز باشد که هرچیزی را نمی شود تک بعدی نگاه کرد و اقدام به درمان نمود مثل کسی که به خاطر معده‌ی عصبی خشمگین می‌شود اگر با نگاه تک بعدی به او سرکه بخورانیم مشکلش را دوچندان خواهد کرد.