#مسکن_در_طب_اسلامی ✍در طب اسلامی تسکین دهنده‌ها به دو قسم هستند: ◀️ یک قسم تسکین دهنده ها برای اعضای خاص، مانند مسکن سردرد، زانو درد و کمردرد و ... . در روایات این تسکین دهنده‌ها مدح شده و توصیه شده که وقتی هر یک از این اعضا دچار درد شد، از این تسکین دهنده‌ها استفاده شود. ◀️ قسم دیگر تسکین دهنده‌ها، مسکن های عمومی هستند که در این موارد توصیه به صبر و تحمل درد شده است و از نظر روایات بهتر است انسان از داروهای مسکن استفاده نکند، از طرفی دعا، به عنوان بهترین درمان معرفی شده است. در حقیقت علت بیماری، گناهان انسان است و درد ناشی از بیماری، پاک‌کننده این گناهان است؛ پس اگر با استفاده از داروها درد را قطع کنیم، سبب اصلی هم چنان پابرجاست و اگر درد را تحمل کنیم، این خود پیشگیری از بیماری‌های سخت‌تر می‌باشد. در روایتی امام صادق علیه السلام از پدرانش و از امام حسین علیه السلام نقل می‌کند: امیرالمؤمنین علیه السلام به عیادت سلمان فارسی رفتند و سؤال کردند: ای اباعبدالله ( کنیه سلمان فارسی ) چگونه صبح کردی از این بیماری؟ سلمان پاسخ داد: ای امیرالمؤمنین! خدا را بسیار شکر می‌کنم و شکایت دارم از این که تحمل این درد را ندارم. حضرت امیر علیه السلام فرمودند: بی‌تابی نکن. کسی از شیعیان ما نیست که مبتلا به دردی شود، مگر به خاطر گناهی که در گذشته مرتکب شده و آن درد هم پاک‌کننده آن گناه است. سلمان عرض می‌کند: اگر چنین باشد که هست، پس ثوابی در این کار نخواهیم داشت به جز این که پاک‌کننده است. حضرت امیر علیه السلام فرمودند: ای سلمان، با صبر کردن و دعا کردن اجر هم خواهی داشت و به وسیله این دو، برای شما حسنه هم نوشته می‌شود و درجات شما هم بالاتر می‌رود و اما درد به خصوص تطهیر و کفاره است. سپس سلمان پیشانی حضرت امیر را بوسید و گریست و گفت: چه کسی می‌توانست این‌ها را به ما نشان دهد اگر شما نبودید؟! 📚 طب الأئمة، ص ۱۵ 🔰 بنابراین، بیماری عبث و بیهوده نیست؛ هرگاه بنده گناه کند یا از خدا غافل شود، خدا او را مبتلا به بیماری می‌کند تا بنده دوباره متوجه خدا شود. @tebbsabzevar