✅ #شبهه بدون سند بودن روایات طبی ✍️ روایات بدون سند: ✍️ این دسته از روایات نیز دو قسم‌اند: ✍️ اول: اینکه باواسطه از پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) نقل می‌کنند؛ اما سندش را ذکر نکردند. به‌عنوان نمونه، به این حدیث توجه نمایید: عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ ـ علیه‌السلام ـ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله. [۶] در منابع شیعی هزاران و در کتب اربعه (کافی، من لا یحضره الفقیه، تهذیب و استبصار) صدها حدیث با این عنوان نقل شده است. این نوع از احادیث نیز اگرچه سلسله سندشان بیان نشده و در ظاهر مرسل هستند، اما با توجه به اینکه معصومان از امنا و صادقان محسوب می‌شوند، باید پذیرفت که آنان حدیثی را که پیامبر نفرموده باشد، به‌عنوان حکم الهی بیان نمی‌نمایند یا به پیامبر نسبت نمی‌دهند. امام صادق ـ علیه‌السلام ـ فرموده است: حدیث من، حدیث پدرم (امام باقر) و حدیث پدرم (امام باقر)، حدیث جدم (امام زین‌العابدین) و حدیث جدم (زین‌العابدین) حدیث (امام) حسین و حدیث حسین، حدیث (امام) حسن و حدیث حسن، حدیث امیرالمؤمنین ـ علیه‌السلام ـ و حدیث امیرالمؤمنین حدیث رسول الله ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و حدیث رسول الله، سخن خداوند ـ عزوجل ـ است. [۷] ✍️ دوم: اینکه از کتاب جامعه، مصحف فاطمه، جفر و... نقل نموده‌اند که در هر صورت مستند و برای همه مسلمانان حجت است. [۸] [۹] بنابراین احادیثی که از ائمه معصومان نقل می‌شود، مستند و از اعتبار کافی برخوردار است و هیچ‌گونه تردیدی در آن راه ندارد. ✍ #سیـــــد_میثـم_نادرـــی پانویس: ۶. ↑ کلینی، کافی، ج ۳، ص ۲۶۹، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ه ش‌. ۷. ↑ کلینی، کافی، ج ۱، ص ۵۳، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ه ش‌. ۸. ↑ کلینی، کافی، ج ۱، ص ۲۳۹، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ه ش‌. ۹. ↑ ترجمه مصطفوی، ج‌۱، ص ۳۴۵.