🔻🔻 #برش_سوم از خاطرات جورج بوش، رییس جمهور سابق آمریکا؛ برای رسیدن به این هدف سه گزینه داشتم؛ 🔸گزینه اول، مذاکره مستقیم با ایران بود: این اقدام احمدی نژاد و دیدگاهش را تایید میکرد و #جنبش_آزادی_خواهان در ایران دلسرد میشدند و این سرعت انجام تغییرات را کند میکرد. همچنین شک داشتم پیشرفتی در گفت و گوهای رو در رو با رژیم ایجاد شود. 🔸گزینه دوم، استفاده از روش دیپلماسی هویج و چماق بود: ما می‌توانستیم به اروپایی ها در ارایه یک بسته تشویقی در ازای رها کردن فعالیتهای مشکوک ایران بپیوندیم. اگر رژیم از همکاری سرباز زد آن وقت ائتلاف، تحریم های سختی را از طرف خود و همچنین از جانب سازمان ملل علیه ایران تحمیل میکند. تحریم ایران، شرایط این کشور را برای به دست آوردن تکنولوژی مورد نیاز ساخت سلاح مشکلتر میکند و همچنین نمی‌تواند قول‌های اقتصادی خود را جامع عمل بپوشاند ... که در این صورت جنبش #اصلاح_طلبی در ایران قدرت میگیرد . 🔸گزینه سوم، حمله به تجهیزات نظامی ایران بود: تاثیر این گزینه روی ساعت #اصلاحات نامعلوم بود. اما سرعت ساعت رسیدن به بمب را به حداقل می‌رساند. با این حال عده ای بر این باور بودند که خراب کردن پروژه ی با ارزش رژیم، مخالفان را جسورتر میکند و عملیات نظامی خارجی #حس_ملی_گرایانه ایرانیان را بر می انگیزد و مردم را علیه ما متحد میکند. لذا نتیجه این شد که گزینه نظامی همواره روی میز است اما آخرین انتخاب من خواهد بود. 📚کتاب «لحظات تصمیم»، خاطرات جورج بوش، ص ۴۴۶ @Terrorofmedia