روی پای خودت بایست همه درگیر زندگی خودشونن، نمیتونی توقع داشته باشی دیگران مشکلاتتو حل کنن!
نمیدونم درکم میکنید یا نه ولی،
من اجتماعیترین آدمگریز دنیام. وقتی تو جمعم، یه جوری اجتماعی و بگو-بخندم که انگار دارم لذت دنیا رو میبرم، ولی در درونم دارم لحظهشماری میکنم که برگردم خونه، برم تو غار تنهاییم و ترجیحاً تا مدتها ازش درنیام.
تيموتي .
«حس میکردم که نه زندهی زنده هستم و نه مردهی مرده. فقط یک مردهی متحرک بودم که نه رابطه با دنیای ز
هیچ چیزی، شبیه چیز دیگری نیست و هیچ کسی جای خالی کسی دیگر را جبران نمیکند، چیزهایی را که داریم اگر گم شوند، جایگزینی ندارند.
- محمود درویش