Now take a good long look at what you've all done to me.

بزرگ‌ترین مشکل تهران اینه که همیشه داری می‌دوی، همیشه دیرته، همیشه عجله داری. ولی گاهی آخر شب می‌بینی همه‌ی حرص و جوش‌هایی که سر پیدا نشدن اسنپ و ترافیک و شلوغی مترو خوردی می‌ارزیده به قشنگی‌های اون روز.

بدترین حقی به خودم کردم اینکه با همه صمیمی شدم .

اونم بیشتر با خانواده ام

شاید یکی بیاد بگه چیزی خوبیه ولی برای من خیر چیزی خوبی نیس!

بخصوص اعتراف کردن از احساسات :

سمی ترین بخش.

قبلا خیلی با خودم صمیمی بودم و الان این صمیمی بودن کم شده

و باعث ازار و اذیتم شده .

همون واکنش نشون دادنشو برام مهمه!

باعث میشه و نشون میده چه ادم های دور اطرافت .