بزرگترین مشکل تهران اینه که همیشه داری میدوی، همیشه دیرته، همیشه عجله داری. ولی گاهی آخر شب میبینی همهی حرص و جوشهایی که سر پیدا نشدن اسنپ و ترافیک و شلوغی مترو خوردی میارزیده به قشنگیهای اون روز.
چیزی که این چندماه قشنگ اذیتم میکنه وقتی که از کسی خوشم میاد و فورا واکنش نشون میدم جلوی مامانم و خواهرم و اونا هعی فقط یا تیکه میندازن و یه چیزی بهت نشون میدن (از رفتارشون ) که نباید احساسات رو ابراز کنی حالا شامل رفتار یا صحبت باشه .
