#شبهات_ماه_محرم 💢یزید و حسین #پسر پسرعموی هم بودند علی و معاویه #پسرعمو بودند کربلا هم یک #جنگ خانوادگی و قبیله ای بر سر #قدرت بود! #پاسخ_چیست ✅متن شبهه: نام: #یزید، شهرت: بنی امیه، نام پدر: معاویه، نام پدربزرگ: ابوسفیان، نام جد بزرگ: عبدالمطلب نام: حسین، شهرت: بنی هاشم، نام پدر: علی، نام پدربزرگ: محمد و ابوطالب، نام جد بزرگ: عبدالمطلب نتیجه گیری: رابطه ی امام حسین و یزید: پسر پسرعمو، رابطه ی امام علی و #معاویه : پسرعمو، رابطه ی معاویه و محمد: پسرعمو، رابطه ی ابوسفیان و ابوطالب: برادر، رابطه ی محمد و ابوسفیان: ابوسفیان عموی محمد، رابطه ی ابوسفیان و امام علی: ابوسفیان عموی امام علی، علت اختلاف : دعواي خانوادگي بر سر قدرت. 📚متن فوق، متنی است که متاسفانه در کانال های ملحدین به اشتراک گذاشته شده است، و بیانگر ذات نویسندگان مطلب است. کسانی که حتی از بدیهیات تاریخ اسلام خبری ندارند و شروع به نقد اسلام کرده اند. شگفت آنجاست که خود را #خردگرا نیز می نامند. ✅در مقام پاسخ به این متن، ابتدا به شجره نامه #امام_حسین (ع) و یزید می پردازیم: ✅حسین بن علی بن ابیطالب بن #عبدالمطلب بن #هاشم بن #عبدالمناف یزید بن معاویة بن #ابوسفیان بن حرب بن امیة بن #عبدالشمس بن عبدمناف. ✅با این حساب مشخص است که نسب امام حسین (ع) و یزید بن معاویه با چندین واسطه مختلف، به عبدالمناف می رسد. و اساسا قریش (تمام افراد ساکن مکه) از همین طایفه بزرگ عبدمناف و چند پدر قبلی خود تشکیل شده اند. به عبارت بهتر، در مکه کسی را پیدا نمی کردید که از این طایفه نباشد و یا با آنها نسبت نداشته باشد. ✅پس مشخص می شود که: 1_ رابطه ی امام حسین (ع) و یزید، پسر پسرعمو نیست. 2_ رابطه ی امام علی (ع) و معاویه، پسرعمو نیست 3_ رابطه ی پیامبر اکرم (ص) و معاویه پسرعمو نیست. 4_ رابطه ی ابوسفیان و ابوطالب (ع) برادر نیست. 5_ رابطه ی پیامبر اکرم (ص) و ابوسفیان پسر برادر و عمو نیست. 6_ ابوسفیان عموی امام علی (ع) نیست. ✅اینکه چرا نویسنده متن، دچار این اشتباه فاحش شده است، نشانه عدم فهم صحیح یک مطلب است، او دو ابوسفیان را با هم اشتباه گرفته است. «ابوسفیان بن حارث بن عبدالمطلب» را با «ابوسفیان بن حرب بن امیة» اشتباه گرفته و به همین جهت، ابوسفیان را عموی پیامبر می داند، که در این صورت نیز اشتباه کرده است؛ در اینجا ابوسفیان بن حارث، پسر عموی پیامبر است نه عمو. #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313

#شبهات_ماه_محرم 💢چرا در کربلا، عمرسعد مانع از رسیدن آب به امام حسین(ع) شد؟ آیا در تلافی عمل امام‌حسین(ع) بود که خود آب را بر عثمان خلیفه سوم بسته بودند؟ ابن زیاد به عمر سعد دستور داد: میان آب و حسین مانع شو تا قطره‌ای از آن آب ننوشد [و با تشنگی کشته شود] همان‌گونه که با عثمان چنین کردند! آیا #صحت دارد که امام حسین(ع) چنین کاری با عثمان کرده باشند؟ امام علی(ع)‌ و فرزندانش نه تنها در قتل و تشنگی عثمان نقشی نداشتند، بلکه تلاش آنان در جلوگیری از این حوادث بوده است. اما تبلیغات دروغین بنی‌امیه و در رأس آنان معاویه، این باور را در برخی افراد کم‌اطلاع ایجاد کرده بود که آن بزرگواران در ماجرای قتل و تشنگی عثمان نقش داشته‌اند و به همین جهت در مواردی به این بهانه اقدام به عمل غیر‌انسانی قطع آب می‌کردند. این استدلال غلط تنها در کربلا نمود نداشت، بلکه در حادثه تاریخی دیگری، در ابتدای جنگ صفین،‌ معاویه آب را به پیشنهاد ولید بن عقبه بر روی سپاهیان امام علی(ع)‌ بست، با این توجیه که «از آب منعشان می‌کنیم چنانچه عثمان را از آب ممنوع داشتند. چهل روز محاصره‌اش کردند و آب خنک و غذاى نرم را از او دور داشتند؛ از تشنگى آنان را می‌کشیم! خدا از تشنگى آنان را بکشد!‏». این نوع استدلال که امام علی(ع) و فرزندانش در تشنگی عثمان نقش داشتند، براساس روایاتی است که بر اساس پول و سکه‌های شامی اهدایی از طرف معاویه جعل شده‌ و اثری از واقعیت ندارند. 📚طبری، ج 4، ص 572 این صفحه را معرفی کنید، هدف دفاع مستند از اهل بیت علیهم السلام است. #علیرضا_زادبر #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313

#شبهات_ماه_محرم 💢آیا امام حسین(ع) در حدیثی #ایرانیان را مذمت نموده اند؟ #متن_حدیث اباعبدالله(ع): ما از تبار #قریش هستیم و هواخواهان ما عرب و دشمنان ما ایرانی ها هستند... ✅در متن حدیث آمده «سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُول‏...» در اینجا طراح شبهه اینقدر سواد دینی و حدیثی نداشته و در نهایت #جهالت خیال کرده چون لقب امام حسین(ع) اباعبدالله است پس این حدیث نیز از امام حسین(ع) است. در حالی که لقب امام صادق(ع) نیز #اباعبدالله است و در متون حدیثی هر وقت حدیثی از اباعبدالله نقل شود؛ منظور امام صادق(ع) است نه #امام حسین(ع). اگر حدیثی از امام حسین(ع) نقل شود اسم حسین(ع) در روایت می آید. البته این #نکته هیچ تأثیری ندارد. چون ائمه(ع) کلهم نور واحد هستند و همگی معصوم هستند و اگر حدیثی را امام صادق(ع) فرموده باشند گو اینکه امام حسین(ع) فرمودند و بالعکس. اما تنها خواستیم #جهالت و ناآگاهی طراح شبهه را نشان دهیم. ✅در #فرهنگ عرب به همه افراد غیر عرب گفته می شده «عجم» مثل خود ما ایرانی ها که به همه افراد غیر ایرانی می گوییم «خارجی» امامنظور ما فقط اعراب نیستند بلکه همه غیر ایرانی ها هستند به همین گونه در #عرب هم کلمه عجم به #معنی غیر عرب است در صورتی که اشکال کننده آن را به معنی «ایرانی» ترجمه کرده است!! که این غرض ورزی او را می رساند. ✅اما در باب ادامه متن که گفته:«ایرانی ها را باید #دستگیر کرد...» اگر در متن عربی دقت کنیم می بینیم پس از توضیح علامه(ره) آمده است: «سوء رأی الثانی فی الاعاجم» که اینهم طراح شبهه در #ترجمه خویش نیاورده. و این نیز به معنی «سوء رأی دومی(یعنی عمر بن خطاب) در مورد اعاجم(یعنی عجم ها)» و واضح است که ادامه عبارت در مورد نظر عمر بن خطاب می باشد و ربطی به حدیث یا توضیح علامه مجلسی(ره) ندارد. #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313

#شبهات_ماه_محرم تهمت کشتار 💢ایرانیان به امام حسین(ع) آیا امام حسین(ع) در جنگ طبرستان (گرگان) و قتل عام مردم آن منطقه حضور داشته اند؟ ادعا می‌کنند در اسناد تاریخی این چنین آمده است: در کشتار 4000 نفری مردم گرگان (طبرستان) امام حسن امام حسین و سعید بن عاص شرکت داشته اند پاسخی دارید؟ ✅نکته اول اول: بیشتر منابع دست اول تاریخی، فتح طبرستان را از راه صلح و بدون جنگ و خون‌ریزی نوشته‌اند. دوم: برخی از مورخان، نامی از امام حسن (ع) و امام حسین (ع) در این فتح نبرده‌اند. برخی هم با ذکر عبارت « گویند که حسن و حسین در این جنگ شرکت داشته‌اند»  ✅نکته دوم چند نمونه از اسناد_تاریخی از منابع دسته اول که به موضوع فتح طبرستان (گرگان) بدون جنگ و خونریزی اشاره کرده اند میپردازیم: 1⃣بلاذری نیز در فتوح البلدان: سعید بن عاص با پادشاه جرجان به دویست هزار و به قولی سیصد هزار بغلیه وافیه صلح کرد 📚بلاذری‌، فتوح البلدان‌، ص‌330. 2⃣ طبری می نویسد: سعید بن عاص با مردم گرگان صلح کرد. ادریس بن حنظله می‌گوید: سعید بن عاص با مردم گرگان صلح کرد و چنان بود که گاهی یکصد هزار وصول می‌کردند و می‌گفتند صلح ما بر همین است 📚تاریخ طبری‌، ج‌3، ص‌323. در نتیجه اصل داستان سرایی هایی که میشود صحت ندارد از جمله کشتار بیش از 4000 هزار نفر از مردم گرگان که به گواه اسناد تاریخی، سعید بن عاص با مردم آن منطقه صلح نمود و بدون خون ریزی آنجا فتح شد. ✅نکته سوم تنها مورخی که نسبت به سایر مورخین به کشتار مردم اشاره کرده است، ابن خلدون می باشد که روایت تاریخی او در برابر سایر مورخین بدلیل متاخر بودن و تناقض با سایر منابع دسته اول قابل پذیرش نخواهد بود. اساس این جنگ و نحوه برخورد خود محل سوال است چه رسد به حضور امام‌حسن و امام‌حسین در این جنگ! #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313

#شبهات_ماه_محرم 💢آيا #خون حضرت علي اصغر عليه السلام به زمين باز نگشت؟ #مستندات_تاریخی #اهل_سنت ابو الفرج اصفهاني يكي از مورخان بزرگ در كتاب «مقاتل الطالبين» از شاهدان ماجرا، نقل كرده است كه امام حسين عليه السلام خون را به طرف آسمان مي‌پاشيد و چيزي از آن دو باره به زمين بر نمي‌گشت: «مورع بن سويد از شاهدان قضيه نقل كرده است: همراه حسين عليه السلام فرزندش #كوچكش بود، تيري آمد به گلويش نشست. حسين عليه السلام خون را از گلو و پشت گردنش مي‌گرفت و آن را به سوي آسمان پرتاپ مي‌كرد و #چيزي از آن خون بر نمي‌گشت در آن حال مي‌فرمود: خدايا مقام فرزندم در نزد تو كم تر از ناقصه صالح نيست.» 📚 الطالبيين، ص 60، طبق برنامه الجامع الكبير خوارزمي يكي ديگر از علماي اهل سنت، علاوه بر اين‌كه پاشيدن خود را به طرف آسمان نقل كرده: «امام فرمود: علي را بياوريد تا با او خدا حافظي كنم. آن را كودك را به ايشان دادند، حضرت او را مي‌بوسيد و مي‌فرمود: واي بر #گروهي كه دشمن آنها جد توست. هنگامي‌كه اين كودك در آغوش امام بود، حرمله بن كاهل اسدي با رها كردن تير او را در آغوش امام ذبح كرد. حسين عليه السلام خونش را #جمع كرد تا كف دستش پر شد آنگاه به سوي آسمان پرتاب نمود و فرمود: خدايا اگر ياري [ظاهري] را از جانب آسمان از ما گرفتي، پس در عوض، بهتر از آن را براي ما قرار بده. آنگاه حسين عليه السلام از اسبش پياده شد و با غلاف شمشيرش براي او قبري آماده ساخت و او را با خونش دفن كرد و بر او نماز خواند.» 📚الخوارزمي، الموفق بن احمد مقتل الحسين عليه السلام، ج 2، ص 37، #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313

#شبهات_ماه_محرم 💢چرا در روز عاشورا، شمر حضرت عباس(ع) را خواهر زاده خطاب کرد؟ او #دایی حضرت بود؟ #پاسخ راوى می‌گوید: شمر روز عاشورا در برابر سپاه ایستاد و صدا زد: خواهرزادگانم کجایند؟ عباس و برادرانش کجا هستند؟ کسى بدو پاسخ نداد. امام حسین(ع) بدان‌‏ها فرمود: «هر چند وى فردى فاسق است ولى به او پاسخ دهید». از این‌رو، عباس به سمت او رفت و فرمود: چه می‌خواهى؟ شمر گفت: خواهرزادگان! شما در امان هستید. عباس(ع) به او فرمود: لعنت خدا بر تو و امان تو! اگر تو دایى ما هستى، پس چرا به ما امان می‌دهى؟ ولى فرزند رسول خدا را امان نمی‌دهى؟ برادران عباس نیز نظیر سخنان آن‌حضرت را تکرار کردند و بازگشتند. از آن جهت که مادر حضرت عباس(ع) با شمر بن ذی الجوشن هر دو از یک قبیله بودند و رسم عرب این است که به افرادی که از یک قبیله هستند و به نوعی وابستگی با هم دارند به فرزندان آنان با نگاه فامیلی نظر می‌کنند، به فرزندان ام البنین خطاب به خواهر زادگان نمود 📚عمدة الطالب فی أنساب آل أبى طالب، ص 327. #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313

#شبهات_ماه_محرم 💢اگر امام حسین علیه السلام مستجاب الدعوه بودند و اگر خدا دعای ایشان را اجابت می کرد چرا در ظهر عاشورا دعا نکردند که باران ببارد؟ برای پاسخ به این شبهه باید به این نکته توجه کرد اگر قرار بود با دعا یا نفرین امام حسین علیه السلام مسئله نهضت عاشورا حل شود در نتیجه از ابتدا حضرت دعا می کردند که یزید از بین برود یا بالاتر از آن از ابتدا امیرالمومنین با دعا و نفرین به معاویه مشکل را حل می کرد. در اینجا نکته این نیست که امام دعایش مستجاب می شود یا نمی شود چنانچه بر اساس مستندات دقیق روایی دعای امام مستجاب است اما امام حسین علیه السلام به دنبال حل مسئله از طریق عادی آن است. اگر این استدلال مورد استناد قرار گیرد که ائمه ما یا پیامبران می بایست دشمنان خود را با دعا یا نفرین از بین ببرند اصلا چه نیازی به مسئله جهاد، امر به معروف و نهی از منکر و تحمل این همه مصیبت ها بود. دقیقا نکته همین جاست که امام معصوم برای هدایت جامعه از اسباب و لوازم عادی بشری استفاده می کند درست همانند سایر انسان ها چنانچه امام از روش غیر عادی ای برای تربیت جامعه استفاده میکردند در این صورت برای جامعه تبدیل به الگو نخواهد شد. در اینجا سوال دیگری پیش می‌آید که چرا در مواردی ائمه از کرامات یا علم غیب خود استفاده نمی کردند؟ پاسخ کوتاه اینکه ائمه در جایگاه اثبات امامت خود از برخی از کرامات و عنایات الهی بهره می بردند درست مانند پیامبران که نشانه‌ای برای اثبات پیامبری خود می خواستند پیامبران از معجزه استفاده می کردند تا به آن قوم اثبات شود. در روایات و مستندات تاریخی متعددی نیز ائمه معصومین از علم غیب و کرامات خود برای اثبات امامت بهره برده اند. در نتیجه این اشکال که چرا امام حسین علیه السلام در لحظه بحرانی و اوج مصیبت از دعا استفاده نکردند به عدم درک و شناخت صحیح از اصل امامت بازمیگردد. #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313