عظمت و گستردگى نعمت هاى الهى #نهج_البلاغه ◽️وَ [بِاللَّهِ] تَاللَّهِ لَوِ انْمَاثَتْ قُلُوبُكُمُ انْمِيَاثاً وَ سَالَتْ عُيُونُكُمْ مِنْ رَغْبَةٍ إِلَيْهِ أَوْ رَهْبَةٍ مِنْهُ دَماً ثُمَّ عُمِّرْتُمْ فِي الدُّنْيَا مَا الدُّنْيَا بَاقِيَةٌ، مَا جَزَتْ أَعْمَالُكُمْ عَنْكُمْ وَ لَوْ لَمْ تُبْقُوا شَيْئاً مِنْ جُهْدِكُمْ أَنْعُمَهُ عَلَيْكُمُ الْعِظَامَ وَ هُدَاهُ إِيَّاكُمْ لِلْإِيمَانِ. 🟠بخدا سوگند، اگر دل هاى شما از ترس آب شود، و از چشم هايتان با شدّت شوق به خدا، يا ترس از او، خون جارى گردد، و اگر تا پايان دنيا زنده باشيد و تا آنجا كه مى توانيد در اطاعت از فرمان حق بكوشيد، در برابر نعمت هاى بزرگ پروردگار، بخصوص نعمت ايمان، ناچيز است. ✍در واقع امام عليه السلام با بيانى عميق و زيبا بالاترين تلاش انسان را از نظر کميت و کيفيت در طريق اطاعت پروردگار تشريح کرده، از نظر کيفيت تا آن حد که تمام وجود انسان در مسير طاعت ذوب شود و تمام ذرّات جسمش فرياد کشد و روحش در اوج آسمان عبوديت تا آنجا که در توان انسان است به پرواز درآيد و از نظر کميت اين کار در تمام طول عمر دنيا ادامه يابد، باز هم نمى تواند حق شکر نعمتهاى خدا و حتى حق شکر يکى از نعمت هايش را بجا آورد. 📘#خطبه_52