📚 داستان و راستان ✍#نویسنده : #شهید‌مرتضی‌مطهری 💚داستان تازه مسلمان ✍دو همسایه که یکی مسلمان و دیگری نصرانی بود ، گاهی با هم راجع به اسلام سخن می‌گفتند . مسلمان که مرد عابد و متدینی بود ، آنقدر از اسلام توصیف و تعریف کرد که ، همسایه ی نصرانی اش به اسلام متمایل شد و قبول اسلام کرد . شب فرا رسید . هنگام سحر بود که نصرانیِ تازه مسلمان ، دید درِ خانه اش را می کوبند . متحیر و نگران پرسید : کیستی ؟ 🔻از پشت در صدا بلند شد : من فلان شخصم، و خودش را معرفی کرد. همان همسایه ی مسلمانش بود که به دست او به اسلام تشرف حاصل کرده بود . _ در این وقت شب چکار داری ؟ _ زود وضو بگیر و جامه ات را بپوش که برویم مسجد برای نماز . تازه مسلمان، برای اولین بار در عمر خویش، وضو گرفت و به دنبال رفیق مسلمانش، روانه مسجد شد . هنوز تا طلوع صبح خیلی باقی بود . موقع نافله شب بود. 🔻آنقدر نماز خواندند تا سپیده دمید و موقع نماز صبح رسید . نماز صبح را خواندند و مشغول دعا و تعقیب بودند، که هوا کاملاً روشن شد . تازه مسلمان حرکت کرد برود به منزل . رفیقش گفت : کجا می‌روی؟ _ می‌خواهم برگردم به خانه‌ام . فریضه صبح را که خواندیم ، دیگر کاری نداریم . _ مدت کمی صبر کن و تعقیب نماز را بخوان تا خورشید طلوع کند . _ بسیار خوب تازه مسلمان نشست و آنقدر ذکر خدا کرد ، تا خورشید دمید . 🔻برخاست که برود، رفیق مسلمانش قرآنی به او داد و گفت : فعلاً مشغول تلاوت قرآن باش، تا خورشید بالا بیاید و من توصیه می‌کنم که امروز، نیت روزه کن. نمی‌دانی روزه چقدر ثواب و فضیلت دارد کم کم نزدیک ظهر شد . گفت صبر کن ، چیزی به ظهر نمانده . نماز ظهر را در مسجد بخوان. نماز ظهر خوانده شد . به او گفت : صبر کن ؛ طولی نمی‌کشد که وقت فضیلت نماز عصر می‌رسد. آن را هم در وقت فضیلتش بخوانیم . بعد از خواندن نماز عصر ، گفت : چیزی از روز نمانده. 🔻او را نگاه داشت، تا وقت نماز مغرب رسید . تازه مسلمان ، بعد از نماز مغرب حرکت کرد که برود افطار کند. رفیق مسلمانش گفت : یک نماز بیشتر باقی نمانده و آن نماز عشا است صبر کن، تا حدود یک ساعت از شب گذشته . وقت نماز عشا《وقت فضیلترسید و نماز عشاء هم خوانده شد . تازه مسلمان حرکت کرد و رفت . شب دوم هنگام سحر بود ، که باز صدای در را شنید که می‌کوبند. پرسید : کیست ؟ _ من فلان شخص همسایه ات هستم . 🔻زود وضو بگیر و جامه ات را بپوش که به اتفاق هم به مسجد برویم . تازه مسلمان شده : من همان دیشب که از مسجد برگشتم ، از این دین استعفا کردم. برو یک آدم بیکارتری از من پیدا کن ، که کاری نداشته باشد و وقت خود را بتواند در مسجد بگذراند. من آدمی فقیر و عیالمندم . باید دنبال کار و کسب روزی بروم. امام صادق علیه السلام بعد از اینکه این حکایت را برای اصحاب و یاران خود نقل کرد، فرمود : به این ترتیب آن مرد عابد سخت گیر، بیچاره ای را که وارد اسلام کرده بود ، خودش از اسلام بیرون کرد. 🔻بنابراین شما همیشه متوجه حقیقت باشید، که به مردم تنگ نگیرید. اندازه و طاقت و توانایی مردم را در نظر بگیرید. تا می‌توانید کاری کنید که مردم متمایل به دین شوند و فراری نشوند. آیا نمی‌دانید که روش سیاست اموی بر سخت‌گیری و عنف و شدت است ، ولی راه و روش ما بر نرمی و مدارا و حسن معاشرت و به دست آوردن دل‌ها ست ؟