دم تو اگر همدم گل نمی شد گل بی بها قابل دل نمی شد اگر بوسه بر آسمانت نمی زد کمی خاک این گونه قابل نمی شد دلم سنگ تاریک و ناقابلی بود اگر عاشق این شمایل نمی شد دل نوح بی تو به دریا نمی زد بدون تو گرداب ساحل نمی شد بدون چراغ ولای تو موسی به دیدار آن نور نائل نمی شد بدون دم روحبخش تو مریم به روح خداوند حامل نمی شد اگر تو کنار پیمبر نبودی چنان سحر بتخانه باطل نمی شد اگر یار و همراه احمد نبودی موفق به طی مراحل نمی شد یقینا نمی رفت تا قاب قوسین اگر با جمالت مقابل نمی شد این دل ما تنگه اگه براتون میدونیه واسه برو بیاتون دستای مهربون کی شبامو گره زده به زلف ماجراتون ما که از اول نبودیم غریبه با غم و غصه های آشناتون به چاه سینه های ما می ریزه هق هق گریه های بی صداتون دستای خالیمون رو هی گرفتیم مثل پیاله زیر هل اتاتون سر میره از ظرفای کوچیک ما محبت شما و بچه هاتون تخت خلافت شما رو عرشه کی میتونه بیاد بشینه جاتون حکومت آخرتو گرفتید دنیا بمونه واسه دشمنانتون انگاری باید که پریشون بشه هر کی نفس میکشه تو هواتون کعبه رو دیدم که یقه دریده هو می کشید تو ایوونه طلاتون چشم ما چپ نیست که دوتا ببینیم خداشمایید و شما خداتون هر چی دوییدیم نرسیدیم آقا به انتها که نه به ابتداتون #شعرخوانی #هادی_جانفدا