eitaa logo
🌻🌻🌻🌻 طلوع 🌻🌻🌻🌻
2.4هزار دنبال‌کننده
118هزار عکس
127.8هزار ویدیو
4.4هزار فایل
اسیرزمان شده ایم! مرکب شهادت ازافق می آیدتاسوارخویش رابه سفرابدی کربلاببرد اماواماندگان وادی حیرانی هنوزبین عقل وعشق جامانده اند اگراسیرزمان نشوی زمان شهادتت فراخواهدرسید. @tofirmo
مشاهده در ایتا
دانلود
اي علي، به لبنان رفتم تا با محرومين و مستضعفين آنجا انيس و همدرد باشم. عده‌اي كه لباس دين به تن كرده بودند، مرا دشمن پنداشتند. از علم وتواضع و فداكاري و استعدادهاي من وحشت داشتند، مرا متهم مي‌كردند كه يا جاسوسم يا بهايي! زيرا ممكن نيست كه كسي با استعداد و اين همه امكانات و مقام و زندگي خوب، آمريكا را رها كند، با كمال تواضع در كمال فقر و بدون هيچ پاداشي، در دامان خطر، با فقرا همنشين و همدرد باشد. از نظر آنها بايد دليلي ديگر وجود داشته باشد؛ لابد كاسه‌اي زير نيم كاسه است!‌
☘ بانو! زمانی که با زمانه‌ی خویش نساختی، و با مسندنشینان و امربران ایشان کنار نیامدی، و آنچه را که جاهلان می‌گویند، جاهلانه باز نگفتی، لاجرم به تبعید ابدی روح گرفتار خواهی شد ، حتی اگر در کنج منزلی در شهری ساکن باشی و اگر بر نپذیرفتن پای فشردی، آواره ات خواهند کرد، یا به زندانت خواهند انداخت و به دارت خواهند کشید...
☘ "ای بــرادر! خداوند بی نهایت است و لا مکان و بی زمان اما بقدر فهم تو کوچک میشود و بقدر نیاز تو فرود می آید و بقدر آرزوی تو گسترده میشود و بقدر ایمان تو کارگشا میشود و به قدر نخ پیر زنان دوزنده باریک میشود و به قدر دل امیدواران گرم میشود پدر می شود یتیمان را و مادر برادر می شود محتاجان برادری را همسر میشود بی همسرماندگان را طفل میشود عقیمان را امید می شود ناامیدان را راه میشود گمگشتگان را نور میشود در تاریکی ماندگان را شمشیر می شود رزمندگان را عصا می شود پیران را عشق می شود محتاجان به عشق را خداوند همه چیز می شود همه کس را به شرط اعتقاد؛ به شرط پاکی دل؛ به شرط طهارت روح؛ به شرط پرهیز از معامله با ابلیس.
☘ ویرانه ای است این جهان عمر کفاف نمی دهد آباد کنیم و غیرت٬رخصت نمی دهد رها کنیم این گونه رها کردن٬ نشانه ی دنائت است و جاهلانه مرمت کردن٬ نشانه ی رذالت پس آبادسازی یک گوشه ی گم جهان به دست ما ، آبادسازی کل عالم است به دست همگان..
☘ ...خدای من ؛ ، من باید از نظر علم از همه برتر باشم، تا مبادا که دشمنان مرا از این راه طعنه زنند. باید به آن سنگدلانی که علم را بهانه کرده و به دیگران فخر می‌فروشند، ثابت کنم که خاک پای من هم نخواهند شد. باید همه آن تیره دلان مغرور و متکبر را به زانو در آورم، آنگاه خود خاضع ترین و افتاده ترین مرد روی زمین باشم...
☘️ علی ، علی ، علی ، چه بگویم ؟ چگونه بگویم ؟ چطور نام تو را که بر قلبم گره خورده است ، بر زبان آورم ؟ چگونه عشق ازلی ام را به تو که در سراچه دلم نهان شده است و گوش نامحرم را جای پیغام ملکوتی او نیست ، بازگو کنم ؟ علی چه بگویم ؟ که مرا ممکن است به شرک متهم کنند. اگر پرستش جز ذات خدا مجاز بود، بدون شک تو را می پرستیدم. تو تجلی خدایی ، تو تجسم صفات خدا و معیار های خدایی ، تو خلیفه الله علی الارضی ، تو هدف انسانیتی ، تو خدا نیستی ؛ ولی وجود تو را جز خدا پر نکرده است.
علی هر شب بیدار است، با خدای خود راز و نیاز می‌کند. برای علی رمضان و شوال یکسان است. علی یکه و تنها در میان نخلستان‌های فرات در نیمه‌های شب در مناجات می‌گوید: «ای خدای بزرگ به بهشت تو طمعی ندارم، از دوزخ تو نمی‌هراسم، من تو را می‌پرستم زیرا شایسته پرستشی، اگر می‌خواهی مرا بسوزان وخاکسترم را به باد بسپار، همه را تحمل می‌کنم؛ ولی یک لحظه مرا از خود دور مکن که نمی‌توانم تحمل کنم. من به تو عاشقم، من تاجرپیشه نیستم که در ازای عبادت تو پاداش بخواهم».
☘ چه زيباست در راه معشوق، تحمل درد و رنج كردن، زير سنگ‏‌هاى آسياب حيات خرد شدن، در درياى غم فرورفتن، به‏ خاطر حق متهم شدن، و نفرين و لعنت شنيدن، و از همه جا رانده و از همه كس مطرود شدن. چه زيباست كه به ارزش‌‏هاى خدايى ملتزم ماندن و به خاطر خدا رنج بردن و به خاطر حق پافشارى كردن و زيان‏ ديدن، و از همه چيز خود صرف‏ نظر كردن و فقط و فقط به خدا انديشيدن و به سوى خدا رفتن. چه زيباست فقط با خدا ماندن و از همه عالم بريدن، مطرود همه مردم ‏شدن، به‏ كلى تنها ماندن و هيچ پناه‏گاهى جز خدا نداشتن و به ‏كلى از همه جا و همه كس نااميد شدن و هيچ اميدى و آرزويى و روزنه نورى جز خدا نداشتن...
☘️☘️ مدت اقـامت امام حسین علیه السلام در کربلا هشت روز بود و مسافري که کمتر از ده روز بماند نمازش شکسته است. نمـاز دو رکعتی دو دقیقه بیشتر طول نمیکشـد، به خصوص در هنگام خطر، امام حسـین علیه السـلام نیز روز عاشورا میتوانست نماز ظهرش را درخیمه بخوانـد، ولی بنا داشت در معرکه بخواند. دو نفر از یارانش جلو نماز حضرت ایستادند و سی تیر را به جان خریدند، ولی نماز آشکارا برگزار شد نه درخیمه. آري، به صـحنه کشاندن نماز یک ارزش است. نباید در هتلها، شـرکت ها، پاركها، فرودگاه ها،خیابانها و رستورانها، نمازخانه در گوشه باشد، بلکه باید در بهترین مکان و در جلو چشم دیگران نماز اقامه شود، زیرا هرچه از جلوه دین کم شود، به جلوه فساد اضافه خواهد شد. اگر کاسب ها اول وقت کنار مغازه خود اذان بگویند، مشتریان بدحجاب،خودشان را جمع تر خواهند کرد.
"حکایت اولین روز نشستن امام روی منبر" ایشان تکبر نداشت مثلا به ایشان اصرار میکردند طلبه ها که روی منبر بنشیند چون روی منبر نمی نشست روی زمین می نشست تا بعدا به اصرار طلبه ها بعد وفات آیت الله بروجردی ایشان روی منبر نشست ، روز اولی که روی منبر نشستند برای طلبه ها خیلی جالب بود و طلبه ها با خنده و با تبسم مسئله را استقبال کردند ، امام آن بالا که نشستند یکدفعه دیدند که بالا نشستند و چیز تازه ای بود برای ایشان ، خنده شان گرفت اینطوری شروع کردند گفتند : بسم الله الرحمن الرحیم روز اولی که مرحوم آقای شیخ محمد حسین نائینی (ره) روی منبر نشستند گریه کردند و گفتند این همان منبری هست که شیخ مرتضی انصاری روی آن نشسته ، بزرگان روی آن نشستند حالا کار به جایی رسیده است که ما می نشینیم ، نوبت به ما رسیده است . ما هم امروز باید گریه کنیم که نوبت به ما رسیده و این را مقدمه ای قرار دادند برای یک بحث اخلاقی که دلها را منقلب کرد و من یادم نمی رود.
☘ انبیاء فقط یک پاسخ دارند به این سوال، که چگونه می‌توان انسان‌ها را ساخت؟ چگونه می‌توان انسان‌ها را بر طبق الگویِ صحیحِ الهی تربیت کرد؟ یک جواب دارند، آن جواب این است، انبیاء می‌گویند برای ساختن انسان باید محیطِ متناسب، محیط سالم، محیطی که بتواند او را در خود بپروراند، تربیت کرد و بس. انبیاء می‌گویند دانه‌دانه نمی‌شود قالب گرفت، کارخانه باید درست کرد. انبیا می‌گویند اگر بخواهیم ما یکی‌یکی آدم‌ها را درست کنیم، شب می‌شود و عمر می‌گذرد؛ جامعه لازم است، نظامی لازم است، باید در منگنه‌ی یک نظام، انسان‌ها به شکل دلخواه ساخته بشود و بس، فقط همین است و بس. (ص ۴۸۶)
☘ انبیاء فقط یک پاسخ دارند به این سوال، که چگونه می‌توان انسان‌ها را ساخت؟ چگونه می‌توان انسان‌ها را بر طبق الگویِ صحیحِ الهی تربیت کرد؟ یک جواب دارند، آن جواب این است، انبیاء می‌گویند برای ساختن انسان باید محیطِ متناسب، محیط سالم، محیطی که بتواند او را در خود بپروراند، تربیت کرد و بس. انبیاء می‌گویند دانه‌دانه نمی‌شود قالب گرفت، کارخانه باید درست کرد. انبیا می‌گویند اگر بخواهیم ما یکی‌یکی آدم‌ها را درست کنیم، شب می‌شود و عمر می‌گذرد؛ جامعه لازم است، نظامی لازم است، باید در منگنه‌ی یک نظام، انسان‌ها به شکل دلخواه ساخته بشود و بس، فقط همین است و بس. (ص ۴۸۶)