🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و هفتاد و چهارم ┄═❁❀✦❈🌿🌸🌿❈✦❀❁═┄ 📜 #خطبه150 : (در این‌ خطبه به حوادث سخت آینده اشاره دارد.) 1⃣ آينده بشريت و ظهور حضرت مهدی (عج) ♦️به راه های چپ و راست رفتند و راه ضلالت و گمراهی پيمودند و راه روشن هدايت را گذاشتند. پس درباره آنچه که بايد باشد شتاب نکنيد و آنچه را که در آينده بايد بيايد دير مشماريد. چه بسا کسی برای رسيدن به چيزی شتاب می کند، امّا وقتی به آن رسيد دوست دارد که ای کاش آن را نمی ديد و چه نزديک است امروزِ ما به فردايی که سپيده آن آشکار شد. ای مردم! اينک ما در آستانه تحقّق وعده های داده شده و نزديکی طلوع آن چيزهايی که بر شما پوشيده و ابهام آميز است قرار داريم. 2⃣ ره آورد حكومت حضرت مهدی (عج) ♦️بدانيد آن کس از ما (حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه)) که فتنه های آينده را دريابد، با چراغی روشنگر در آن گام می نهد و بر همان سيره و روش پيامبر(صلی الله علیه و آله) و امامان رفتار می کند تا گره ها را بگشايد، بردگان و ملّت های اسير را آزاد سازد. جمعيّت های گمراه و ستمگر را پراکنده و حق جويان پراکنده را جمع آوری می کند. «حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه)» سال های طولانی در پنهانی از مردم به سر می برد، آنچنان که اثر شناسان اثر قدمش را نمی شناسند، گرچه در يافتن اثر و نشانه ها تلاش فراوان کنند. سپس گروهی برای در هم کوبيدن فتنه ها آماده می گردند و چونان شمشيرها صيقل می خورند. ديده هاشان با قرآن روشنايی گيرد و در گوش هاشان تفسير قرآن طنين افکند و در صبحگاهان و شامگاهان جام های حکمت سر می کشند. 3⃣ سرنوشت امت اسلامی پس از پيامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) ♦️ روزگار آنان به طول انجاميد تا رسوايی آنها به نهايت رسيد و خود را سزاوار بلای زمانه گرداندند و چون پايان مدّت آنها نزديک شد، گروهی در فتنه ها آسودند و گروهی دست به حمله و پيکار با فسادگران زدند و با شکيبايی که داشتند بر خدا منّت ننهادند و جان دادن در راه خدا را بزرگ نشمردند، تا آنجا که اراده الهی به پايان دوران جاهليّت موافق شد. شمشيرها در راه خدا کشيدند و بينش های خود را بر شمشير نشاندند و طاعت پروردگار خود را پذيرفتند و فرمان پنددهنده خود را شنيدند و در پيروزی و سربلندی زيستند تا آن که خدا، پيامبرش را نزد خود برد، (افسوس) که گروهی به گذشته جاهلی خود بازگشتند و با پيمودن راه های گوناگون به گمراهی رسيدند و به دوستان منحرف خود پيوستند و از دوستی با مؤمنان بريدند که به آن امر شده بودند و بنيان اسلامی را تغيير داده در جای ديگری بنا نهادند. آنان کانون هر خطا و گناه و پناهگاه هر فتنه جو شدند که سرانجام در سرگردانی فرو رفته و در غفلت و مستی به روش و آيين فرعونيان درآمدند، يا از همه بريده و دل به دنيا بستند و يا پيوند خود را با دين گسستند. ┄═❁❀✦❈🌿🌸🌿❈✦❀❁═┄

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و هفتاد و چهارم خطبه ۱۵۰

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت51 1⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت51 (1) 🔹 قدرت و عیب پوشی 🔰 امیرالمؤمنین در حکمت ۵۱ می فرمایند: 💠 «عَيْبُكَ مَسْتُورٌ مَا أَسْعَدَكَ جَدُّكَ» ؛ " عیب تو تا آنگاه که روزگار با تو هماهنگ باشد، پنهان است." 🔻 برای فهم عمیق این حکمت کافیست نکاتی را از نهج البلاغه پیرامون روزگار ، دسیسه های روزگار و قواعد روزگار و بعد نکاتی را در مورد عیب بشناسیم. 🔻 در مورد روزگار، امیرالمؤمنین (علیه السلام) در حکمت ۳۹۶ می‌فرمایند: «الدَّهْرُ يَوْمَانِ » ؛ روزگار برای هر کسی دو روز است، یعنی دو جلوه دارد. « يَوْمٌ لَكَ وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ » ؛ یک دوره به نفع تو است همه چیز و یک روز هم علیه تو است. 🔻 بر این اساس مولا علی (علیه السلام) به ما در خطبه ۱۵۷ می فرمایند که این قاعده دهر که دو روز است برای گذشتگان بوده و برای آیندگان هم هست برای امروزی ها هم هست. «عِبَادَ اللَّه» ، بندگان خدا ! « إِنَّ الدَّهْرَ يَجْرِي بِالْبَاقِينَ كَجَرْيِهِ بِالْمَاضِينَ» ؛ روزگار همان بلایی را که سر گذشتگان آورد سر امروزی ها هم می آورد، یعنی قاعده همان قاعده است. یکی از کارهایی که روزگار با همهٔ ما می‌کند این است که روز به روز پیرتر می شویم و بدن ها فرسوده تر. 🔻 در حکمت ۷۲ فرمود: «الدَّهْرُ يُخْلِقُ الْأَبْدَانَ» ؛ "روزگار بدنها را فرسوده می‌کند. " 🔻با این نگاه در حکمت ۲۸۶ مولا علی (علیه السلام) به ما می آموزند که اگر روزگاری چیزی داشتی که مردم شگفت زده می شدند ، منتظر روزی هم باش که مردم رغبت دیدنش را نداشته باشند. در حکمت ۲۸۶ می فرمایند : « مَا قَالَ النَّاسُ لِشَيْ‏ءٍ طُوبَى لَه» ؛ مردم در مورد چیزی و کسی نمی گویند خوش به حالش، « إِلَّا وَ قَدْ خَبَأَ لَهُ الدَّهْرُ يَوْمَ سَوْءٍ » مگر اینکه روزگار برای همان چیز روزگار بدی را هم آماده کرده. اگر اینگونه است باید دانست که اگر کسی دنیا را درست شناخت و درست زندگی کرد، تا روزگار باقی است نام نیک او هم باقی است. 🔻در حکمت ۱۴۷ مولا علی (علیه السلام) می فرمایند: «الْعُلَمَاءُ بَاقُونَ مَا بَقِيَ الدَّهْر»؛ " تا دنیا دنیاست علما باقی هستند؛ حتی اگر هزاران سال از مرگشان گذشته باشد." 🔻با این فهم از مسأله روزگار ، باید برویم سراغ عیب. بالاخره همه ما که غیر معصوم هستیم عیب یا عیوبی داریم باید در مورد عیب هم باهم صحبت کنیم. 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد...

🔸ادامه حکایت: ناتوانی طبیبان از مداوای کنیزک و روی آوردن پادشاه بدرگاه خدا ابیات ۵۴ تا ۷۰

☘#درس_مثنوی قسمت 9⃣ دفتر اول ، ابیات ۵۴ تا ۷۰ #استاد_رنجبر

📗کتاب صوتی #دختران_آفتاب بخش ۱۳ تا ۱۶

#تربیت_فرزند قسمت 4⃣2⃣ #استاد_شجاعی

https://ia601804.us.archive.org/11/items/MisharyRasyidPerJuz/Mishary/14.mp3 تلاوت جز۱۴قرآن بدون دانلود 🌺🌺🌺 التماس دعا ═══✼🍃✨🍃✼══ ✨ ✨ ✨✨✨✨ 🕊┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄   @tofirmo     🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

🌷🌷مبحث ۱۳۴۰ دی ۱۴۰۲ شمسی با نام خدا و عرض سلام و تهنیت💐 ۱. تلاش های علمی امام باقر علیه السلام🌷 امام از کودکی شکافنده دانش ها خوانده می شد؛ چرا که سرآمد دانشمندان و عالمان روزگار بود. آوازه دانش امام علیه السلام به تمامی سرزمین های اسلامی رسیده بود و مردم، به ویژه دانشوران شیفته نام و آوازه او بودند و این شیفتگی در بین مردم عراق بیشتر به چشم می خورد و دوست و دشمن زبان به ستایش دانایی او گشوده بودند. آمده است: هشام بن عبدالملک - خلیفه وقت - او را در مسجد الحرام دید، در حالی که بر دست غلامش تکیه کرده بود، پرسید: «آیا او همان کسی است که مردم عراق شیفته و بهت زده [علم] اویند؟» پاسخ داد: آری. سپس به غلامش دستور داد تا نزد او برود و امام را برای پاسخ به پرسش های خلیفه فرا خواند. خلیفه پرسش هایش را مطرح کرد و امام به گونه ای پاسخ داد که هشام خاموش ماند و هیچ نتوانست بگوید. ۲.بازیافت بهره گیری صحیح از قرآن🌷 هر چند سیاست جلوگیری از تدوین احادیث نبوی صلی الله علیه و آله با شعار «کافی بودن قرآن» پیش می رفت، اما از عمل به قرآن خبری نبود و فقط از آن به صورت ابزاری برای جلوگیری از نشر معارف اهل بیت علیهم السلام استفاده می شد. کتاب خدا به ابزاری برای دست یابی به اغراض سیاسی و سرکوبی پیروان اهل بیت علیهم السلام با تأویل و تفسیر به رأی، به ابزار سرکوبی مخالفان تبدیل شده و در واقع، قرآن در انزوای شدید بود. امام باقر علیه السلام در جایگاه بهترین مفسّر قرآن با بازگو کردن تفسیر درست آیات، بسیاری از ابهام ها را زدود و مشت مخالفان و سودجویان را باز کرد. او همواره برای به اثبات رسانیدن مدّعاهای خود از آیات قرآن بهره می جست و کلام خدا را گواه بر سخن خویش می گرفت و می فرمود: «هر آن چه را می گویم از من سؤال کنید که در کجای قرآن آمده تا آیه مربوط به آن را برایتان تلاوت نمایم». امام به اندازه ای بر آیات قرآن تسلط داشت که «مالک ابن اعین جهنی» شاعر هم عصر امام درباره او سرود: اگر مردم در صدد جست وجوی علوم قرآن برآیند، باید بدانند که قریش بهترین دانای آن را دارد و اگر امام باقر علیه السلام در علوم قرآنی لب به سخن گشاید، فروع زیادی برای آن ترسیم خواهد نمود...» شایان ذکر است که امام کتابی در تفسیر قرآن نگاشت که «زیاد بن منذر» و بسیاری از بزرگان چون «ابو بصیر» از آن روایت می کردند. 🌸 خلاصه ای از زندگی گهربار امام باقر (علیه السلام) 🌸 🌺آن حضرت بنابر مشهور، روز جمعه يا دوشنبه، سوّم ماه صفر، يا اوّل ماه رجب، سال هجرى قمرى در شهر مدينه منوّره ديده به جهان گشود. * نام: محمّد. * كنيه: أبوجعفر، أبوجعفر اوّل. * لقب: باقر، شاكر، هادى، باقرالعلوم، امين، شبيه. * پدر: امام سجّاد، زين العابدين، علىّ بن الحسين (ع). * مادر: فاطمه، دختر امام حسن مجتبى (ع). 🌺 حضرت اوّلين امام و خليفه اى بود كه با استفاده از جوّ عمومى حاكم بر جامعه زمانش - يعنى; شروع كشمكش و درگيرى بنى العبّاس و بنى اميّه - توانست ضمن دفاع از مبانى اسلام و حقوق مظلومان، حدّاكثر استفاده و بهره را برگيرد. و در همين راستا - ضمن مبارزاتى كه بر عليه جبّاران و ظالمان داشت - كلاس ها و جلسات مختلف احكام، تشكيل و حقايق اسلام و تفسير قرآن را نشر داده، و علوم و معارف الهى را براى جوامع بشرى شكافته و تشريح نمود. و بر همين اساس يكى از لقب هاى مشهور آن حضرت، باقرالعلوم ـ يعنى; شكافنده علوم و فنون ـ مى باشد. 🌺 امام محمّد باقر (ع) در سنين دو يا چهار سالگى در صحراى كربلا حضور داشت. 🌺 هرگاه براى حضرت مشكلى پيش مى آمد، خانواده خويش را جمع مینمود، حضرت به درگاه خداوند دعا مى كرد و آن ها آمّين مى گفتند. 🌺 مدّت عمر: آن حضرت حدود ۴ سال، با جدّش امام حسين (ع); و مدّت ۳۸ سال هم زمان در حيات پدرش، امام سجّاد (ع); و سپس حدود ۱۹ سال امامت و زعامت جامعه اسلامى را برعهده داشت، كه روى هم، عمر با بركت آن حضرت را ۵۷ سال گفته اند. 📚 منایع: .............. اصول كافى: ج ۱، تهذيب الأحكام: ج ۶ مناقب ابن شهر آشوب: ج ۳ دعوات راوندى، إعلام الورى: ج ۱ ينابيع المودّة، أعيان الشيعه: ج ۱، كشف الغمّة: ج ۱، مستدرك الوسائل: ج ۶، بحارالانوار: ج ۴۵ و ۸۸. 🌷سیروس کامران ماوردیانی گیلانی🌷