eitaa logo
نمایندگان طلاب منطقه کاشان
632 دنبال‌کننده
826 عکس
411 ویدیو
94 فایل
ارتباط با ما: @NemayandeTollab
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🍂🍃 🌸 ✍ یکی دیگر از مسائل احکام شرعی، مسأله ی روش صحیحِ شرعی نذرکردن است. 🔺هفت نکته فقهی را در این باره تقدیم می کنم. 1⃣ نکته اول نذر، در صورتی صحیح است که برای آن صیغه خوانده شود، خواه به عربی باشد یا زبان‌های دیگر؛ فقط در صیغه نذر، باید با لفظ جلاله ی «اللّه» باشد؛ بنابراین، اگر شما به زبان عربی بگویید که «للّه علیّ هکذا»، و منظور از هکذا آن است که: «آنچه را مى‌خواهید که نذر کنید بعد از «للّه علیّ» بگویید [چه نذر مطلق و چه نذر مشروط به طور صحیح ] یا این که اگر شما به زبان فارسی بگویید که اگر فلان حاجت من روا شود، برای خدا به عهده ی من است که فلان مقدار پول را به فلان فقیر یا فلان کار یا آن امام معصوم بدهم، همه مراجع فرموده اند: در این صورت نذر شما صحیح است؛ حتی اگر شما بگویید که نذر می‌کنم، اگر فلان حاجتم روا شود، برای خدا به عهده من است که فلان کار خیر را انجام می دهم، این نذر هم کافی است. ❇️ اکثر مراجع فرموده اند: اگر شما صیغه ی شرعی نذر را بر زبان جاری نکرده اید، بلکه فقط صیغه ی نذر را روی کاغذی نوشته باشید، بنابراحتیاط واجب، چنین نذری صحیح نیست و عمل به آن هم شرعاً واجب نیست. اگر شما صیغه نذر را خوانده باشید، هرچند به غیر از زبان عربی به طور صحیح، همه مراجع فرموده اند: تغییر دادن موضوع آن نذر، شرعاً جایز نیست. 2⃣ نکته دوم اگر شما چیزی را برای حرمِ یکی از امامان معصوم یا امامزادگان یا مسجدی یا حسینیه ایی به طور صحیح نذر کنید، همه مراجع فرموده اند: باید همان را به مصارف همان مکان مشخص شده در نیتِ نذر برسانید، مثلاً، برای تعمیرات و فرش و روشنایی و خدّامی که در حرم یا مسجدی خدمت می‌کنند و امثالهم. ولی اگر شما چیزی را برای خودِ امام معصوم یا امامزاده به طور صحیح نذر کرده باشید، بدون ‌آن که نام حرم را در نیت و صیغه نذر ببرید، اکثر مراجع فرموده اند: در این صورت، شما می‌توانید علاوه بر اموری که ذکر شد، موضوع نذرتان را صرف مجالس عزاداری و سوگواری یا نشر آثار آن بزرگواران، یا کمک به زوّار آن ها یا هر کار دیگری که نسبتی با امام و حرم آن ها دارد، انجام بدهید. 3⃣ نکته سوم اگر کسی از روی علم و اراده و اختیار به نذر خودش عمل نکند، همه مراجع فرموده اند: چنین فردی گناه کرده و باید کفّاره بدهد. 👈 کفّاره نذر هم عبارت است از اطعام به 60 فقیر، یا 2 ماه پی در پی روزه گرفتن (که سی و یک روز آن را باید پشت سر هم به جا بیاورید). امّا اگر شما ندانید که اگر به نذرتان عمل نکنید، کفّاره دارد، در این صورت، همه مراجع فرموده اند: کفّاره ی نذر از شما ساقط می‌شود.
﷽ 💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🍂🍃 🌸 4⃣ نکته چهارم اگر شما بعد از گفتن صیغه ی صحیح شرعی نذر، قادر به ادای آن نذر نباشید، همه مراجع فرموده اند: در این صورت باید تا جایی که توانایی دارید، به آن نذر، عمل کنید یا کاری که نزدیک و شبیه آن باشد را انجام بدهید و اگر اصلاً قادر به انجام دادن آن نذر نباشید، ادای آن نذر از شما ساقط می‌شود. 👈 نذرهای مقطعی و محدود اشکالی ندارد، ولی نذرهای سنگین و طولانی، مکروه است؛ چون مشکلات مهمّی در زندگی به وجود می آورد و اگر ادای این نذر شما چندان سنگین باشد که رجحانِ شرعی نداشته باشد، شرعاً باطل است؛ مثلاً ، شما نذر کرده باشید که تمام عمرتان را روزه بگیرید یا نذر کرده باشید که ده میلیون صلوات بفرستید، در چنین مواردی نذر تان منعقد نمی‌شود و شرعاً باطل است. ❇️ همه مراجع فرموده اند: هیچ کسی نمی‌تواند با نذرکردن، کاری را بر دیگران واجب کند و چنین نذرهایی، اساساً و شرعاً باطل است. اگر شما نوع نذر خودتان را فراموش کرده باشید و یا این که بین چند مورد از موضوع نذر، شک دارید و اینجا نمی‌توانید احتیاط کنید و به تمام موارد آن موضوع نذرتان عمل کنید، ❇️ اکثر مراجع فرموده اند: بین آن مواردی که احتمال می‌دهید، موضوع نذرتان باشد، قرعه بزنید و طبق آن عمل کنید. در صورتی که مقدار آن نذر را هم فراموش کرده باشید و یا این که مقدار آن نذر تان را شک دارید، اکثر مراجع فرموده اند: آن مقداری که برای شما یقینی است، آن را بجا بیاورید، کافی است. 5⃣ نکته پنجم اگر شما نذر کنید که روز معینی را روزه بگیرید، احتیاط واجب این است که آن روز سفر نکند تا بتوانید روزه خودتان را به‌جا بیاورید و اگر در آن روز شما مسافرت کنید، همه مراجع فرموده اند: قضای آن روز بر شما واجب است و احتیاط واجب این است که کفّاره آن روز را هم بدهید. اگر شما نذرِ روزه کنید؛ ولی روز آن را معین نکنید، نمی‌توانید آن را در سفر به‌جا بیاورید، حتّی اگر نذر کنید که در سفرروزه بگیرید یا فلان روز را روزه بگیرید خواه در سفر باشید یا در وطن، این نذر هم صحیح نیست.
﷽ 💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🍂🍃 🌸 6⃣ نکته ششم اگر نذر زن مزاحم حقوق شوهرش باشد، بی‌اجازه ی شوهرش، همه مراجع فرموده اند: چنین نذری، باطل است و اگر این نذر، مزاحم حقوق شوهرش نباشد، احتیاط مستحبّ این است که با اجازه ی شوهرش آن نذر را انجام بدهد. البته نذر فرزند احتیاج به اجازه ی پدرش ندارد، مگر این که نذر فرزند، مایه ی اذیت و آزار پدرش باشد که همه مراجع فرموده اند: در این صورت، نذر فرزند، صحیح نیست. 7⃣ نکته هفتم: در چند صورت نذری که برای آن صیغه خوانده شده، منعقد نمی‌شود: 1. مورد نذر از بین برود؛ مثل این که نذر کند در صورت برآورده شدن حاجتش به ازدواج فرد خاصّی کمک کند و زمانی که حاجتش برآورده شد، آن فرد ازدواج کرده باشد؛ در اینجا نذر منعقد نشده و لازم نیست به ازدواج فرد دیگری کمک کند. 2. در زمان عمل به نذر، مورد آن غیر مقدور باشد؛ مثل این که نذر کرده روزه بگیرد؛ ولی هنگام ادای نذر بیمار شود و بعداً هم توانایی برای انجام دادن آن پیدا کند، چنین نذری باطل است. 3. در زمان عمل به آن، نذر نامشروع شود و رجحانش را از دست بدهد؛ مانند نذری که حین العمل، موجب آزار پدر و مادر باشد. 4. انجام دادن نذر در اصل مطلوب باشد، ولی هنگام عمل مطلوب نباشد؛ مانند نذر شربت خنک در عاشورا که هرگاه عاشورا در زمستان واقع شود، شربت خنک مطلوب نیست. در این مورد، نذر نسبت به زمستان منعقد نیست؛ ولی احتیاط، تبدیل نذر به چیزی است که مناسب با فصل است؛ مانند شیر گرم یا چای.