رنج‌تان برای کشاندنِ ما به ورودی‌های روشنِ دانایی و کشف و هدایت، فهمیدنی نیست. لابلای روایات و آیات، دل‌دل کردن و تب و تابِ این رنج پنهان است. رسولانِ زیادی که نام خیلی‌هایشان را تا به‌حال نشنیده‌ایم و شاید ثبت هم نشده‌باشد، آمدند و رفتند، طوفان‌ها و بادها و زمین‌تکانه‌های سهمگین آمدند، تاریخ، هی نو شد. مؤمنین می‌خواستند مومن زندگی کنند و ابلیس موش می‌دواند. این رنج، کِش‌دار بود اما مقدس بود، عصاره‌ی هستی‌مان بود، طلوع روشن بیداری و رشد ما را نوید می‌داد. تو آخرین‌شان بودی! مصلحِ مهربان و شفیق! تجمع همه‌ی هست‌ها و نیست هایی که باید باشند! مرد معتدلِ همه‌ی قرن‌های پیش و پس! محمّد! آخرِ آن صدوبیست و چهار هزار پیامبر و اولِ آن چهارده معصومِ مسلّم! ما را که نابُرده رنجیم و ناآزموده در تربیت و تعلیم، فرابخوان. این‌ها که اِسماً بچه‌های ما هستند، رسماً پدری کن. گردوبازی کودکانِ هم‌عصر تو، به بازی‌های عجیبِ مجازی این دوران تبدیل شده‌است. برایشان در بستر همان رنجِ کِش‌دار و طولانی، پیامبری کن‌ در دنیایی که همه ادعا می‌کنند رسول نوظهورند. #مناجات #محمّد #محمد_رسول_الله #تربیت #رفاقت به وقت حوالی هفدهم ربیع هزارو چهارصد شمسی ✍leila6194 @tollabolkarimeh