هدایت شده از اینوبلاگواگذارمیشود .
از چیزایی ک وایب دارک و ناامیدی و
متروکه بودن میدن به شدت بدم میاد
روزای بلند بهاری همیشه بهم امید میده
ولی پاییز؟یه لحظه چشماتو میذاری رو هم میبینی شب شده
توی خیابون ها هم درختای بیچاره افسردگی گرفتن و تمام برگ های سبزشون ریخته،همه جا رنگای تیره و گرم داره و حس باختن بهم میده،گل های قشنگ بهاری هم که نیستن،همه دارن میرن که به کاراشون برسن اونم با قیافه هایی که باعث میشه از شدت خشکی و سردیشون،نخوام از خونه برم بیرون.
انگار کل پاییز یه آهنگ ملایم و غمگین بی وقفه داره پخش میشه و روزاهم مثل همون آهنگ غمگین و بی وقفه پشت سر هم میرن.