📗 زندگی‌نامه حضرت علی اکبر(ع) علی‌اکبر(ع) فرزند امام حسین(ع) و لیلی بنت ابی‌مرة است.(۱) او در زمان خلافت عثمان (خلافت: ۲۳ یا ۲۴-۳۵ق) به دنیا آمد.(۲) تاریخ دقیق تولد علی‌اکبر مشخص نیست.(۳) با این حال در مقتل مقرم، تاریخ تولد او یازدهم شعبان سال ۳۳ هجری ذکر شده است.(۴) از این‌رو در تقویم جمهوری اسلامی ایران نیز، ۱۱ شعبان به عنوان روز ولادتش، روز جوان نامگذاری شده است.(۵) سن او در هنگام شهادت، ۱۸، ۲۳ و ۲۵ نقل شده است.(۶) برخی محققان سن او را ۲۵(۷) و بعضی ۲۸ سال(۸) دانسته‌اند. در مقتل مقرم سن علی اکبر ۲۷ سال ذکر شده است.(۹) کنیه‌اش ابوالحسن است.(۱۰) بیشتر منابع قدیمی او را علی‌اکبر نام نهاده‌اند.(۱۱) تا از برادرش امام سجاد(ع)، متمایز شود.(۱۲) اما برخی همچون شیخ مفید(۱۳) و فضل بن حسن طبرسی(۱۴) لقبش را اصغر گفته و اکبر را لقب امام سجاد(ع) دانسته‌اند. برخی از نسب‌شناسان و تاریخ‌دانان، علی‌اکبر را بزرگترین فرزند امام حسین(ع) دانسته‌اند.(۱۵) محمد بن یعقوب کلینی حدیثی از امام رضا(ع) نقل کرده که حکایت از ازدواج علی‌اکبر و داشتن فرزندی به نام حسن دارد.(۱۶) در مقابل چنان‌که گروهی از نسب‌شناسان گفته‌اند از وی فرزندی نمانده(۱۷)و نسل امام حسین(ع) تنها از طریق امام سجاد(ع) ادامه پیدا کرده است.(۱۸) در یکی از زیارت‌نامه‌ها، چنین به علی‌اکبر(ع) سلام داده شده است: «صَلّى الله عَلَيْکَ وَعَلى عِتْرتِکَ وَأهْلِ بَیْتِکَ وَآبائِکَ وَأبْنائِکَ.» «سلام خدا بر تو و بر عترت و اهل بیت تو و پدران و فرزندانت.»(۱۹) که نشان از ازدواج و فرزند داشتن اوست. 📚منبع (۱) الارشاد، شیخ مفید، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۳۵ (۲) الاعلام، زرکلی، ۱۹۸۸م، ج۴، ص۲۷۷ (۳) دانشنامه جهان اسلام، علی‌میر، «علی بن حسین» (۴) مقتل الحسین(ع)، مقرم، ۱۴۲۶ق، ص۲۶۷ (۵) تقویم رسمی کشور سال ۱۳۹۸ هجری شمسی، شورای مرکز تقویم مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ص۴ (۶) دانشنامه جهان اسلام، علی‌میر، «علی بن حسین» (۷) دانشنامه جهان اسلام، علی‌میر، «علی بن حسین» (۸) وبگاه شفقنا، آیت الله یوسفی غروی: علی‌اکبر ۱۸ ساله و مجرد نبوده، بلکه در کربلا حدود ۲۸ سال داشته است (۹) مقتل الحسین(ع)، مقرم، ۱۴۲۶ق، ص۲۶۷ (۱۰) مقاتل الطالبیین، ابوالفرج اصفهانی، ۱۴۰۸ق، ص۸۶ (۱۱) دانشنامه جهان اسلام، علی‌میر، «علی بن حسین» (۱۲) الاعلام، زرکلی، ۱۹۸۸م، ج۴، ص۲۷۷ (۱۳) الارشاد، شیخ مفید، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۳۵ (۱۴) اعلام الوری، طبرسی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۷۸ (۱۵) الطبقات الکبری، ابن سعد، دار الفکر، ج۵، ص۲۱۱؛ تاریخ الامم و الملوک، طبری، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۴۴۶ (۱۶) الکافی، کلینی، ۱۳۶۷ق، ج۵، ص۳۶۱ (۱۷) تاریخ الیعقوبی، یعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۲۴۶ (۱۸) الطبقات الکبری، ابن سعد، دار الفکر، ج۵، ص۲۱۱ (۱۹) کامل الزیارات، ابن قولویه، نشر صدوق، ص۲۵۳ #حضرت_علی_اکبر_ع #ولادت_حضرت_علی_اکبر_ع

🔹 علی اکبر(ع) شجاعت را از علی مرتضی(ع)به ارث برده بود علامه مجلسی نقل می‌كند: آن حضرت به هر جانب روی می‌آورد گروهی را به خاک هلاكت می‌افكند، «فَلَمْ يَزَلْ يُقاتِلُ حَتِّي ضَجَّ النَّاسُ مِنْ كَثْرَةِ مَنْ قَتَلَ مِنْهُم. وَ رُوِيَ اَنَّهُ قَتَلَ عَلي عَطَشِهِ مَأةً وَ عِشْرينَ رَجُلاً ثُمَّ رَجَعَ اِلي اَبيهِ … فَلَمْ يَزَلْ يُقاتِلُ حَتَّي قَتَلَ تَمامَ الْمَأتَيْنِ …» به قدری از آن لشكر كُشت كه از كثرت كشته به شيون آمدند و روايت شده علی اكبر عليه‌السلام با آن كه تشنه بود ۱۲۰ نفر را به درک واصل كرد، آن گاه نزد پدر بازگشت … دوباره به ميدان آمد و آن قدر جنگيد تا كشته‌ها به دويست نفر رسيد. 📚منبع بحارالانوار، علامه مجلسی، ص ۴۳ #حضرت_علی_اکبر_ع #فضائل_حضرت_علی_اکبر_ع

✅ تربيت علی اکبر(ع) در دامان عمويش امام مجتبی(ع) و پدرش سيدالشهداء(ع) در كافی و فقيه و تهذيب در زيارتی از حضرت صادق عليه‌السلام روايت شده كه كنار قبر فرزند آن حضرت عليّ بن الحسين عليهم السلام كه نزد پای پدر مدفون است می‌روی و می‌گويی: «اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ أمِيرِالْمُؤمِنينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ.» «سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند اميرالمؤمنين، سلام بر تو ای فرزند حسن و حسين.» شيخ صدوق رحمةالله عليه بعد از نقل اين زيارت می‌فرمايد: اين أصحّ زيارات نزد من است. گفته‌اند: برای اين فرزند امام حسن عليه‌السلام گفته شده كه چون امام مجتبی عليه‌السلام مربی و معلّم حضرت علی اكبر عليه‌السلام بوده است و در حديث آمده: «اِنَّما الْآباءُ ثَلاثَةٌ: مَنْ وَلَّدَكَ وَ مَنْ عَلَّمَكَ وَ مَنْ زَوَّجَكَ.» «پدر سه گونه است؛ آنكه تو را به دنيا آورد و كسی كه تو را تعليم نموده و ديگر پدر زن.» محدّث قمی می‌نويسد: در اين مدّتی كه آن حضرت در دنيا بود، عمر شريف خود را صرف عبادت و زهادت و اطعام مساكين و اكرام مسافرين و سعه‌ی در اخلاق و توسعه در ارزاق فرموده به حدی كه در مدحش گفته شده: «لَمْ تَرَ عَيْنٌ نَظَرَتْ مِثْلَهُ مِنْ مُحْتَفٍ يَمْشِي وَ لا ناعِلٍ.» «هيچ ديده‌ای مانند او نديده است، نه كسی كه پابرهنه راه می‌رود و نه كفش پوشيده.» و در زيارتش خوانده می‌شود: «اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الشَّهِيدُ الْمُكَرَّمُ وَ السَّيِّدُ الْمُقَدَّمُ الَّذِي عَاشَ سَعِيداً وَ مَاتَ شَهِيداً وَ ذَهَبَ فَقِيداً فَلَمْ تَتَمَتَّعْ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا بِالْعَمَلِ الصَّالِحِ وَ لَمْ تَتَشَاغَلْ إِلَّا بِالْمَتْجَرِ الرَّابِحِ.» «چگونه چنين نباشد آن جوانی كه اشبه مردم به رسول الله صلی الله عليه و آله و سلم بود و آداب را از دو سيّد جوانان اهل بهشت اخذ نموده.» چنانكه عبارت زيارت مرويّه معتبره آن حضرت: «اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ» دلالت بر اين مطلب دارد.» 📚منبع منتهی الامال، شیخ عباس قمی، ج ۱، ص ۳۷۵ #حضرت_علی_اکبر_ع #فضائل_حضرت_علی_اکبر_ع