#لاله‌های‌زهرایی🌷 دلنوشته به شهدای گمنام #مثل‌مادر زنی خمیده که تابلوی فرزند شهیدش را در دست های پینه بسته بود نزدیک شد اشک می ریخت و زیر لب می گفت: مراسم با عظمتی که برای «گمنام » گرفتیم بغض گلویم را می فشرد خدایا! تنها تو می توانی برای «گمنام » ، «مادری آشنا» قرار دهی چرا که تنها مامن غریبان تو هستی دلم می خواهد بدانم کیستی و از کجا آمده ای؟ تا به دنبال نشانه ات خانه به خانه می رفتیم تا که نشانه ی خانه ی مادرت را می یافتیم می دانم که نمی پرسی کدام مادر، او را که سال هاست می شناسی. پیرزن در نگاه اول به پیکر گلگون شهید گمنام در دلش یقین حاصل شد که تو فرزند او نیستی ولی نمی دانم چه سبب شد تا تو در دلش جای گرفتی. 🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹 ✨ با رسانه مجازی #شبکه_باران همراه باشید. 🆔 @tv_baran5 🌐 guilan.irib.ir