صوت افشا شده #ظریف جناح چپ در انحصار طلبی دست جناح راست را از پشت می‌بندد پ.ن: این صوت مربوط به ایام #انتخابات ریاست جمهوری 1403 می باشد. #اختصاصی مرجع ویدیوهای انقلابی و برانداز سوز 🔥 👇🏻👇🏻👇🏻 انقلاب Tv 📺 @enghelabtv57 @enghelabtv57

#اختصاصی 💢 با سقوط دمشق، خون شهدای مدافع حرم هدر رفت؟ 🇮🇷خانوادهٔ شهدای حرم چه می‌گویند؟ @twitterQuds

#اختصاصی| موشک ایرانی، مستقیم به سامانه پدافندی اسراییل اصابت کرد! نقطه‌زنی بی‌نقص، قلب پایگاه "نِواتیم" رو در هم کوبید، وقتی ایران بزنه، حتی آسمون دشمن هم امن نیست🔥 AZOF @twitter_Quds

«استراتژی بقا» لزوما ماندن در «دیوارهای دفاعی» نیست! یادداشت #اختصاصی مصطفی نجفی(کارشناس منازعات منطقه‌ای) در صابرین نیوز| 🔹در شرایط پیچیده و پرریسک امنیتی امروز، تکیه صرف بر استراتژی‌های دفاعی سنتی، به‌ویژه در مواجهه با تهدیدات آشکار و قریب‌الوقوع، نه‌تنها کافی نیست، بلکه می‌تواند کشور را در موقعیت ضعف قرار دهد. هنگامی که دشمن به درک دقیقی از ابزارها، ساختارها و الگوهای تصمیم‌گیری ما دست یافته و واکنش‌هایمان برای او قابل پیش‌بینی شده است، ادامه‌ی راهبرد تدافعی، توان بازدارندگی را تضعیف و احتمال آسیب‌پذیری را افزایش می‌دهد. 🔹یکی از مهم‌ترین نقاط ضعف در راهبردهای تدافعی ایستا، همین محاسبه‌پذیری است. در حوزه امنیت و نظامی‌گری، هرگاه دشمن بتواند واکنش‌های طرف مقابل را پیش‌بینی و تحلیل کند، عملاً ابتکار عمل را به دست خواهد گرفت. این امر موجب از بین رفتن عناصر حیاتی بازدارندگی نظیر غافل‌گیری، واکنش نامتقارن و ابتکار راهبردی می‌شود. 🔹بر همین اساس، باید تمایز روشنی میان تهدید بالقوه و تهدید بالفعل و قریب‌الوقوع قائل شد. زمانی که احتمال حمله دشمن هنوز در حد فرض یا ارزیابی کلی است، ممکن است ابزارهای بازدارنده‌ی سنتی، دیپلماسی یا تقویت پدافند مؤثر باشند. اما در شرایطی که اطلاعات معتبر، شواهد میدانی و قرائن عملیاتی از آمادگی دشمن برای اقدام قریب‌الوقوع حکایت دارند، تأخیر در واکنش می‌تواند هزینه‌های جبران‌ناپذیری به‌همراه داشته باشد. 🔹در چنین وضعیتی، زمان به یک مؤلفه‌ی بحرانی تبدیل می‌شود و هرگونه تأخیر، می‌تواند فرصت‌های استراتژیک را از میان ببرد، به افزایش تلفات انسانی و خسارات زیرساختی منجر شود و حتی ساختارهای حیاتی کشور را در معرض فروپاشی قرار دهد. 🔹در این شرایط، تهاجم پیش‌دستانه نه‌تنها مشروع است، بلکه یک ضرورت عقلانی و راهبردی برای احیای بازدارندگی و بازتعریف میدان بازی خواهد بود. کنش فعال، هدفمند و محدود می‌تواند محاسبات دشمن را به‌هم بزند، روند تحرکات تهدیدآمیز را مختل کند و ابتکار عمل را به‌دست کشور بازگرداند. 🔹از این منظر، در شرایطی که موجودیت جمهوری اسلامی ایران با تهدیدی واقعی و قریب‌الوقوع مواجه باشد، و طرف مقابل با شناخت نسبی از سازوکارهای دفاعی ما، جسارت حمله یا خرابکاری پیدا کرده باشد، تداوم در موضع تدافعی می‌تواند به یک انتحار راهبردی تبدیل شود. 🔹در چنین موقعیتی، بقاء صرفاً به معنای مقاومت در برابر تهدید نیست، بلکه مستلزم توانایی در تغییر قواعد بازی است. استراتژی بقا، لزوماً با دیوارهای دفاعی تعریف نمی‌شود؛ بلکه گاه با شکستن این دیوارها و ورود به میدان کنش فعال، معنا می‌یابد. به بیان دیگر، بقاء نه در سکون، بلکه در پویایی رقم می‌خورد؛ نه در پیش‌بینی‌پذیری، بلکه در گرو ابتکار عمل و تغییر موازنه است. 🔹در نهایت، طراحی و نهادینه‌سازی یک دکترین امنیتی مبتنی بر کنش پیش‌دستانه یا کنش تهاجمی موازنه‌بخش در دوره پس از تجاوز، اطلاعات دقیق و آمادگی عملیاتی بالا باید به‌عنوان یکی از ارکان اصلی معماری امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران مدنظر قرار گیرد؛ دکترینی که بتواند کشور را در برابر تهدیدات واقعی، نه‌فقط حفظ کند، بلکه قدرت بازدارندگی آن را نیز تقویت نماید. توئیتِ مقاومت |@twitterQuds