حکمت ۱ 💠 روش برخورد با فتنه ها قال علیه السلام: کن فی الفتنه کابن اللبون؛ لا ظهر فیرکب، ولا ضرع فیحلب ترجمه : امام علی علیه السلام فرمودند: در زمان فتنه و تباهکاری مانند بچه شتر نر دو ساله باش که نه پشت توانایی دارد تا بر آن سوار شوند و نه پستانی که از آن شیر بدوشند. 🔶 باید در شرایط و موقعیت ویژه که حقایق مبهم است مواظب باشیم تا در گرداب فتنه گرفتار نشویم و به نفع فتنه‌گران اقدام نکنیم امام علیه السلام می فرمایند در این گونه موارد همچون بچه شتر نر دو ساله باش که نه به کسی سواری میدهد،چون قدرت و توانایی آن را ندارد و نه پستانی دارد که از شیرش استفاده کنند، در واقع امام علیه السلام، پیروان خود را به هوشیاری و زیرکی فرا خوانده وبه همکاری نکردن با فتنه گران امر فرموده تا بدین وسیله، فتنه تضعیف شود و از بین برود. 📌گزیده ای از کتاب برگزیده راه روشن #هر_روز_با_نهج_البلاغه 🆔 @twonoor

#هر_روز_با_نهج_البلاغه حکمت 4 میراث گرانبها وقال نعم القرین الرضی والعلم وراثه کریمه والاداب حلل مجدده والفکر مراه صافیه ترجمه: خشنودی ازقضا و قدرالهی نیکو همنشینی است وعلم ودانش میراثی شریف وگرامی است، رفتار های پسندیده زیور هایی نو وتازه اند، واندیشه، آیینه ای شفاف و گویاست. چکیده مفاهیم: امام (ع) در این حکمت با توصیفی زیبا به ارزش چهار چیز اشاره می فرمایند: 1-رضا به قضاء الهی: بهترین همنشین؛ 2-علم: ارثی گرانبها؛ 3-آداب: زیورهای نو؛ 4-تفکر: آیینه ای شفاف و گویا. در بخش نکات به تبیین بیشتر این صفات خواهیم پرداخت. نکته ها: 1-منافع علمی که به ارث می رسد، از مال بیشتر است؛ چراکه علم هم برای وراث مفید است وهم برای دیگران؛ از این رو باقیات صالحات برای میت می باشد؛ اما مال ممکن است چنین نباشد. 2-ادب، رعایت منظم سنت های شرعی در برابر خداوند و مردم یا سنت های نیکوی عرفی است که خدا از آن نهی نکرده باشد، مانند آداب تلاوت قرآن، آداب غذا خوردن، آداب میهمان نوازی. 3-امام (ع) از اصول اخلاقی و آداب به حلل وزیورها یاد کرده است و این تعبیر، گویای جایگاه ادب در زیبا سازی زندگی وسالم سازی روابط انسانی است. 4-آیینه ای که صاف و شفاف باشد، نه صورت را بزرگ تر می نمایاند، نه کوچک تر، نه به صورت انسان چیزی می افزاید، ونه از نشان دادن و زشتی چهره فروگذار می کند. فکر نیز چون از درون انسان سر چشمه می گیرد، نه دشمن اوست که فقط عیب جویی کند ونه دوست چاپلوسی است که عیب ها را بازگو نکند؛ بلکه همچون آیینه ای صاف، صادقانه و بی غل وغش، حقیقت سیرت انسان را بیان می کند. مطالب بیشتر: کتاب تدبر در معارف قرآن کریم

#هر_روز_با_نهج_البلاغه حکمت 5 - دوام دوستی وقال (ع) : صدر عاقل صندوق سره و البشاشه حباله الموده والاحتمال قبر العیوب. و روی انه (ع) قال فی العباره عن هذا المعنی ایضا المسالمه خب ء العیوب ترجمه: سینه خردمند مخزن راز اوست، و گشاده گویی و خوشرویی دام دوستی است، وتحمل سختی ها پوشاننده و قبر بدی ها و عیوب است ونیز به همین مضمون در روایت دیگر فرموده است: صلح و آشتی، پنهان کردن عیب هاست. چکیده مفاهیم : در این حکمت سه مطلب اساسی مورد عنایت امام قرار گرفته است که باهم در ارتباط هستند ؛ سینه ی انسان عاقل ، گنچینه اسرار اوست، هم راز خود را از دیگران حفظ می کند و هم امانت دار اسرار دیگران است. او آنچه را که در دل دارد، به بیرون بروز نمی دهد، بلکه با گشاده رویی دل های رمیده را صید و دام می کند. گاهی از دیگران بدی هایی می بیند ولی با کمال متانت وبردباری، رفتار نادرست آنان را تحمل می کند که میوه شیرین این بردباری، پوشیده ماندن کاستی ها و ضعف های آدمی است. نکته ها: 1- امام سینه عاقل را به صندوق اسرار تشبیه کرده است : یعنی انسان خردمند رازها در سینه دارد ، اما نادان هر چه می داند بر زبان می آورد ؛ اسراری که اگر به دست دوست بیفتد ، گاهی سبب ناراحتی اورا فراهم می آورد واگر به دست دشمن بیفتد سبب گرفتاری، سوء استفاده ویا آبروریزی می شود. «راز خود با یار خود چندان که میدانی مگو» 2- خوشرویی وگشادگی چهره ، از رموز موفقیت پیامبر بزرگوار اسلام بود. خدای سبحان خطاب به حضرتش فرمود: «وانک لعلی خلق عظیم» و در آیه دیگری فرمود: اگر خشن و سنگدل بودی از اطراف تو پراکنده می شدند.