امروز یه یه ربع/بیست دقیقه ای نشستیم با این خواهرمون غر زدیم . بنده خدا خیلی دلش پر بود🦦. منم که دلم پر تر نشستم همراهیش کردم . حالا هم رفته به بچه هاش شیر بده و برگرده😂.

اصلا تو نگاهش یه " عامو ما دارُم دیوونه میشُم " ِ خاصی بود😔😂.

_:)_

نمیدونم باید باهاش چیکار کرد.

اما بچه ها جونم! بحث دلتنگی مفصله ؛ از یه ساعتی به بعد هم که بیشتر بپردازی بهش یهو به خودت میای میبینی عه!؟ بازم که گلایِ قالی رو آبیاری کردی. بازم که کل چشم ُ صورتت خیسه . اون وقت بیا و جمعش کن . واسه همین بعضی وقتا نپردازیم بهش بهتره .

اونم امروز که همینجورشم غمم گینه ُ دارم تلاش میکنم اینجا رو هم غمگین نکنم🦦 .

اما من تا اونجایی که شده خواستم که شادیامو تقسیم کنم پس الان بذارید غمامو تک خوری نکنم .

حقیقتاً یه قسمتی از من درد میکنه که واسش اسمی ندارم توضیحی هم ندارم ؛ فقط میتونم بگم یه بخشی از من درد میکنه .

شاید دلتنگم واسه خاطره هایی که هیچ موقع تجربشون نکردم . .

شایدم دلتنگی نیست . نمیدونم هرچی هست مربوط میشه به این دل . منی که همیشه از خودم راضی بودم این سری از خودم اصلاً راضی نیستم ؛ و این بده . احساس میکنم دارم به خودم آسیب میزنم . و امیدوارم اینجور نباشه . اگه تصمیم هام باعث آسیب به خودمُ خانواده ام شه . چی؟ اه چه حسِ مبهمی . دلم میخواد برم اون منِ قدیمیو پیداش کنم ، ببرمش بچرخونمشُ باهاش همه دیوونه بازی هامو امتحان کنم . رو چمنا بغلتیم ؛ دوچرخه سوار شیم ؛ بستنی بخوریم ؛ با یه هندزفری آهنگ گوش بدیم ؛ نقاشی کنیم ؛ کیک درست کنیم و و و . دلم براش تنگ شده اون با کوچیک ترین چیزا میخندید ُخوشحال میشد .

‌‌ مثلاً اینکه ما چقدر با هم خاطره‌های قشنگ نداریم! چقدر با هم چای نخوردیم، فیلم ندیدیم و نخندیدیم. تئاتر و سینما نرفتیم. می‌دونی چیه؟ ما خیلی كارهای نكرده داریم.