امروز فازِ " ما فقط یه بار زندگی میکنیم " ؛ " از لحظاتت لذت ببر، این لحظه ها دیگه تکرار نمیشه" ؛ " چه قدر امروز همه چی زیباس " ؛ " به به! چه هوایِ خوبی " و و و . برداشته بودم و کل مسیر تا خونه رو پیاده تو این گرما اومدم و یه نیم ساعتی تو راه بودم . اولش همه چی قیشنگ بود ولی آخراش دیگه به . . خوردن افتادم🤣.

اوایلش : عه چه خیابون تمیزی . عه چه گوربه های نانازی . عه چقدر همه چی خوبه ، من چه قدر خوشبختم . حتی نفس عمیق کشیدن 🤣. آخراش : توف به من. توف به این گرما . توف به این تصمیمایی که تو زندگیم گرفتم . خدایااا من خستم من گشنمه میشه تموم شه مسیر🤣

گفتگو های لورفته از لحظات آخر مسیر بین منُ این مسیرُ گرما 🦦🤣:

تاثیر آهنگِ " بابا به به " شایع هم میتونه باشه 🦦. .

نوچ نوچ یه سری خیلی مفید تر بود اینجا.

یه سری بیشتر پادکست گوش میدادم

بیشتر کتاب میخوندم

*تاسف

مراقب ورودی های جسمی ُ ذهنی‌تون باشید ‌. اونا دقیقا سلامت بدنی شما ، روحی شما و شخصیت شما رو شکل میدن!

خوب! بازم شهر خالی خانه خالی تر . همه رفتن دنبال کاراشون منم برم به درسام برسم🦦.

من درحال تلف کردن وقتم با فکر به اینکه " چرا دارم وقتمو تلف میکنم؟ " .