#کلام_مولا🌹
شرح حدیث👇
در اين گفتار حكيمانه به نكتۀ مهمى دربارۀ آداب معاشرت اشاره كرده، مىفرمايند:
يكى از باارزشترين كارهاى كريمان تغافل از چيزهايى است كه از آن آگاهند (و سرپوش گذاشتن بر آن لازم است)
(مِنْ أَشْرَفِ أَعْمَالِ الْكَرِيمِ غَفْلَتُهُ عَمَّا يَعْلَمُ). كمتر كسى است كه عيب پنهانى يا آشكارى نداشته باشد و كمتر دوستى پيدا مىشود كه دربارۀ دوستش كار نامناسبى، هرچند به عنوان لغزش انجام ندهد. افراد بزرگوار و باشخصيت كسانى هستند كه عيوب پنهانى افراد را ناديده مىگيرند و از لغزش دوستان چشمپوشى مىكنند و هرگز به رخ آنها نمىكشند. اين كار، اولاً سبب مىشود كه آبروى مسلمان محفوظ بماند؛ آبرويى كه ارزش آن به اندازۀ ارزش خون اوست. ثانياً سبب مىشود فرد خطاكار يا صاحب عيب جسور نگردد و از همۀ اينها گذشته سبب مىشود رابطۀ مسلمانها با يكديگر محفوظ بماند. در اسلام، غيبت از بزرگترين گناهان شمرده شده و اين همه تأكيد براى حفظ آبروى مسلمانان است
امير مؤمنان على عليه السلام در عهدنامۀ مالك اشتر مىفرمايند: «بايد دورترين رعايا نسبت به تو و مبغوضترين آنها در نزد تو آنهايى باشند كه بيشتر در جستجوى عيوب مردمند، زيرا در مردم عيوبى وجود دارد (كه از نظرها پنهان است و) والى از همه سزاوارتر است آنها را بپوشاند، بنابراين لازم است عيوبى را كه بر تو پنهان است آشكار نسازى.
از سويى ديگر مىدانيم خداوند ستار العيوب است و دوست دارد بندگانش نيز ستار العيوب باشند و تغافل يكى از طرق پوشاندن عيوب مردم است.
🌹 به #حدیث_نگار بپیوندید👇
🇮🇷https://eitaa.com/joinchat/719192231Ca5ce8531be 🇵🇸