eitaa logo
هیئت رزمندگان اسلام شهدای شهر ونک
114 دنبال‌کننده
4هزار عکس
2.3هزار ویدیو
38 فایل
1_اطلاع رسانی برنامه ها 2_ گزارش های صوتی و تصویری 3_ نشر معارف اسلام و انقلاب اسلامی
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ کناره کاری... بعضی سال‌ها می‌شد که مزرعه‌ی اصلی ما آفت می‌خورد و تمام محـصولمان از بین می‌رفت. یک قطعه زمین کوچک هم جای دیگـری کاشـته بـودیم، بـه اصـطلاح کناره‌کاری، و اصلاًَ آن را به حساب نمی‌آوردیـم؛ اما همـه‌ی خـرج سـالمان را همـان کناره‌کاری تأمین می‌کرد و جبران همه‌ی خسارت مزرعه‌ی اصلی را هم می‌نمود. خوب است مؤمن در کنار عبادات و اعمال واجبش یک عمـل مـستحب، هـر چنـد هـم کـه کوچک باشد، به طور خصوصی برای خودش قرار بگـذارد، مثـل دسـتگیـری از یـک خانواده‌ی فقیر یا سرپرستی یتیم و چه بسا فردای قیامت همین کناره‌کاری باعث نجات انسان شود. 📚مصباح‌الهدی، ص ۲۳۲
✅ استقلال‎طلبی در کودکان لجبازی نیست. در مراحل رشد، محدوده سنی ۵/۲ الی ۵/۳ سالگی و شخصاً ۳ سالگی، سن استقلال‎طلبی کودک است.کودک دوست دارد خودش بسیاری از کارها را انجام دهد و زیر بار آن نمی‎رود که دیگری آن را برایش انجام دهد.او به این کاری ندارد که برای انجام این کار، مهارت کافی دارد یا خیر و آیا انجام آن کار برای او خطر آفرین و حادثه‎ساز است یا نه، بلکه صرفاً دوست دارد به خودش و اطرافیان اعلام کند که من می‎توانم خودم انجام دهم.کودک اصرار دارد خودش غذا بخورد، هرچند منجر به این شود که سروصورت و لباس‎ها و فرش را کثیف کند.او اصرار دارد خودش شکر را داخل استکان چایی‎اش بریزد هرچند استکانش را تا نیمه پر از شکر کند و یا بخش عمده‎ای از آن را به درون سفره بریزد.در چنین شرایطی غالباً گفتن اینکه«تو نمیتونی، می‎ریزه، بذار خودم بهت میدم» بی‎فایده است و او با گفتنِ«نه نه.من من!خودم» در انجام آن کار پافشاری می‎کند.اینجا همان نقطه آغازی است که پدر و مادر به کودک خود برچسب «لجباز» می‎زنند.در صورتیکه بچه تنها می‎خواهد استقلال خود را اعلام و اثبات کند.او اکنون لجباز نیست ولی اگر با او در این وضعیت بحث و جدل کنید و به‎طور جدی مانع کار او شوید، به زودی لجباز نمی‎شود.اگرچه این کودک تاکنون مستعمره شما بوده ولی دیگر وقت آن رسیده است که استقلال او را به رسمیت بشناسید.اجازه دهید او انجام دهد، هرچند استکانش را از شکر پر کند. بعد برای او توضیح دهید که چگونه باید عمل کند.نگران نباشید حتی گاهی لازم است دستش با چای داغ بسوزد و انگشتش به واسطه چاقو زخم شود.گاهی او تا خودش، تجربه نکند آرام نمی‎شود.شما صرفاً باید در خطرات بزرگ و حادثه‎های احتمالی سخت، به‎طور جدی مانع او شوید چراکه او حتی تمایل دارد عبور از خیابان ، راه رفتن روی لبه پشت بام را به تنهایی تجربه کند.بنابراین تا آنجا که می‎توانید صبر و تحمل به خرج دهید و اجازه دهید استقلال‎اش را زندگی کند.بی‎جهت به او در این زمان برچسب «یکدنده بودن» را نزنید و به او به این شکل تلقین منفی نکنید https://eitaa.com/joinchat/4233495023Ce40877f69f