🔸لزوم باز تعریف دوره فقه عمومی و تخصص گرایی فقهی در حوزه حجت الاسلام والمسلمین #نجف_لک_زایی: 🔹بحثی مثل فقه توسعه از مواردی است که هنوز کار نشده است، یا فقه احزاب و فقه انتخابات و ده ها رشته موجودی که ضرورت ورود در آنها زیاد است. 🔹بنده خودم وقتی این ابواب فقهی را ردیف می‌کردم حوزه های فوری و ضروری تا حدود 200 عرصه شد یعنی اگر بخواهیم این ها فعال شود باید به صورت تخصصی در آن ها وارد شویم که از این میزان فعلا شاید 40 یا 50 مورد خیلی فوری باشد، شما ببینید فقط فقه خانواده چه بخش‌هایی دارد. 🔹تخصص‌گرایی زمینه‌ساز پیدایش علوم انسانی اسلامی است؛ اگر این مسیر درست طی شود بخش هایی از مشکلات ما در حوزه علوم انسانی هم برطرف می‌شود چون وقتی علوم انسانی اسلامی می‌شود که علوم اسلامی توانمند شود اگر ما در علوم اسلامی ضعیف باشیم علوم انسانی چه چیزی را استفاده کند؟ 🔹وقتی ما در مطالعات سیاسی اسلامی قوی شویم بعد می توانیم بگوییم علوم سیاسی از این مطالعات سیاسی اسلامی برای بحث های اسلامی خود استفاده کند یا باید مثلا ما در مطالعات اقتصادی اسلامی قوی شویم تا رشته اقتصاد در دانشگاه بتواند از این مباحث اسلامی رشته مطالعات اقتصادی اسلامی یا فقه اقتصادی استفاده کند و توانمند شود. 🔹بنابراین شرط اسلامی‌سازی یا توجه به ابعاد اسلامی در رشته‌های علوم انسانی همین توانمندسازی علوم اسلامی از جمله فقه است چون فقه است که خیلی با عمل در تماس هست و کارایی زیادتری دارد. 🌐 vasael.ir/0003Wz 🆔 @vasael_ir

گزارشی از نشست«ظرفیت قواعد فقه در روابط بین‌الملل بر اساس اصل عزت، حکمت و مصلحت در راستای تحقق بیانیه گام دوم»🔻 حجت الاسلام دکتر #محسن_قدیر: 🔹در سیاست خارجی، سیاست‌گذار صرفا دولت است. سیاست بین‌الملل سیاستی است که صرفا توسط بازیگران دولتی اتخاذ نمی‌شود مثل سازمان‌های منطقه‌ای از قبیل اکو و غیره. 🔹در روابط بین‌الملل بازیگران هم دولت ها هستند و سازمان های غیر دولتی و هم بعد سیاسی دارد و هم بعد غیر سیاسی دارد. حقوق بین الملل زاییده روابط بین‌الملل و سیاست بین‌الملل است و نقش تحدید کننده دارد. حجت الاسلام والمسلمین #رضا_اسلامی: 🔹در بحث روابط بین‌الملل اگر توانستیم قواعد جدیدی تاسیس کنیم که خوب است و الا در حد احکام کلی باید اصولی را تاسیس کنیم که از قاعده کمتر است ولی حکم شرعی کلی است به همین خاطر در روابط بین‌الملل گاهی مواقع به عنوان قاعده و گاهی مواقع به عنوان اصل از آن یاد می‌شود. اصول بنیان شرعی دارد ولی توجیهات کافی برای قاعده شدن را ندارد. 🔹به طور کلی می‌توان گفت ما نیاز به قاعده‌سازی داریم. قواعد شناخته شده نیازی به جزئی سازی ندارد بلکه باید در روابط بین‌الملل مسائل آن را شناسایی کنیم یعنی ببینیم کدام مساله با کدام قاعده تطبیق می‌کند که البته همین تطبیق هم کار پیچیده‌ای است. یک بخش هم چیزهایی است که در معرض قاعده شدن هستند و باید از آنها بحث شود. 🔹باید بین سیاست بین‌الملل و روابط بین‌الملل تفاوت قائل باشیم. باید تاثیر سیاست بر تجارت و تجارت بر سیاست مشخص شود. حجت الاسلام والمسلمین دکتر #نجف_لک_زایی: 🔹امروزه بازیگری در عرصه بین‌الملل منحصر به دولت‌ها نیست بلکه افراد و نهاد‌های فرو‌ملی و نیز فرا‌ملی به عنوان بازیگر ایفای نقش می‌کنند. نقطه مرکزی با دو مفهوم مشخص می‌شود تعارض و توافق، تعارض از واگرایی خفیف تا شدید را شامل می‌شود و توافق هم از خفیف تا شدید را شامل می‌شود. 🔹تعارض و توافق حول منافع و اهداف شکل می‌گیرد یک بازیگر به دنبال تحقق اهداف و منافع خود است و تحقق اهداف در راستای تامین منافع است. نقطه شروع نیاز است اگر نیاز نباشد به دنبال ارتباط با دیگر‌ان نمی رویم. 🔹از نیاز ضعف متولد می‌شود و از ضعف آسیب تولید می‌شود و آسیب توان تبدیل شدن به تهدید را دارد وقتی دیگری با شما هم‌افق و هم‌هدف نیست می‌خواهد با شما مقابله کند و نگاه می‌کند ببیند نیاز شما چیست. 🔹اینکه گفته می‌شود باید تهدید را به فرصت تبدیل کنیم یعنی اینکه باید از حالت ضعف خارج شویم و یا نیازمان را کاهش بدهیم. 🌐 yon.ir/Kgb4q 🆔 @vasael_ir